Muhammed Ebû Zehre’ye Göre Kur’ân Kıssalarının Özgün Yönleri

dc.contributor.authorYaşar, Mehmet
dc.date.accessioned2025-01-27T18:59:11Z
dc.date.available2025-01-27T18:59:11Z
dc.date.issued2024
dc.departmentÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
dc.description.abstractGeçmişten günümüze kadar Kur’an kıssaları üzerine birçok çalışma yapılmıştır. Bu alanda özgün fikirleriyle ön plana çıkan Muhammed Ebû Zehre’de (ö. 1394/1974) bunlardan biridir. O kıssalar konusunu teorik açıdan tartışmakla kalmamış, âyetlerin yorumlanmasındaki pratik etkilerine de yoğunlaşmıştır. Çalışmada onun kıssaların üslûbuna, konuyu aktarım biçimine, mesajlarının içeriğine yoğunlaştığı görülmüştür. Onun nazarında kıssaların, vahyin Allah’ın kelâmı olduğunun kanıtı olarak sunulmasının yanı sıra, tarihte yaşanmış gerçek olayların devam eden izlerinin hatırlatılması üzerinden dersler verilmesi gibi gayeler barındırdığı anlaşılmıştır. Bunun yanı sıra onun Kur’ân’ın, kıssalar üzerinden semavî dinlerin ortak noktalarından bazılarını vurguladığını savunduğu ve bunların neshe tâbi tutulamayacağının altını çizdiği görülmüştür. Ebû Zehre’nin bazı kıssaların tekrarını, İslâm düşünce sisteminin zihinlere yerleşmesi ve bu düşüncelerin pratiğe yansıması için gerekli gördüğü çalışmada tespit edilen bir diğer noktadır. Ebû Zehre’nin Kur’an kıssalarının beyânî, iʿcazî, tarihî, gaybî, lugavî, fıkhî boyutları olduğunu ve birçok Kur’ân kıssasının bu zaviyeleri içerdiğini savunduğu ve bu yönleri başarılı bir şekilde ortaya koyduğu örnekler üzerinden ele alınmıştır. Bu çalışma, kıssaların özgün yönlerini ortaya koymak ve âyetlerin anlaşılmasındaki etkisini belirlemek adına, Ebû Zehre’nin kıssalara yaklaşımının tespiti üzerinedir. Bu bağlamda onun Kur’an kıssalarının beyânî, iʿcazî, tarihî, gaybî, lugavî, fıkhî boyutlarını eserlerindeki pratik örneklerle nasıl somutlaştırdığına odaklanılmıştır. Bu çalışmada, Ebû Zehre’nin Zehretü’t-tefâsîr adlı tefsirinden ve Kur’an kıssalarını ele alan diğer eserlerinden istifade edilerek, nitel araştırma yönteminin doküman inceleme modeli kullanılarak, onun kıssaları ele alış yöntemine dair tespitlerde bulunulmuştur.
dc.identifier.doi10.30523/mutefekkir.1600502
dc.identifier.endpage375
dc.identifier.issn2148-5631
dc.identifier.issue22
dc.identifier.scopus2-s2.0-85212929497
dc.identifier.scopusqualityQ4
dc.identifier.startpage351
dc.identifier.trdizinid1285820
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.30523/mutefekkir.1600502
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1285820
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12428/13184
dc.identifier.volume11
dc.indekslendigikaynakScopus
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.publisherAksaray University, Faculty of Islamic Sciences
dc.relation.ispartofMutefekkir
dc.relation.publicationcategoryMakale - Uluslararası Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccess
dc.snmzKA_Scopus_20250125
dc.subjectTafsir
dc.subjectTefsir
dc.subjectKur’ân Kıssaları
dc.subjectTarihsel Gerçeklik
dc.subjectZehretü’t-tefâsîr
dc.subjectEbû Zehre
dc.subjectQur’anic Parables
dc.subjectHistorical Reality
dc.subjectZahrat al-Tafasir
dc.subjectAbu Zahra
dc.titleMuhammed Ebû Zehre’ye Göre Kur’ân Kıssalarının Özgün Yönleri
dc.title.alternativeThe Originalities of the Qur’anic Parables According to Muhammad Abū Zahra
dc.typeArticle

Dosyalar