Yazar "Şahin, Gülşah" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 10 / 10
  • [ X ]
    Öğe
    DENGE DİSKİ EGZERSİZLERİNİN DİNAMİK DENGE VE DURUŞ KONTROLÜ ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN İNCELENMESİ
    (2015) Şahin, Gülşah; Çadır, Adnan; Şeker, Hikmet; Yeşilırmak, Melike
    Bu araştırmanın amacı denge diski egzersizlerinin dinamik denge ve duruş kontrolü üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmaya, düzenli bir egzersiz programına devam etmeyen, gönüllü ve sağlıklı toplam 20 kadın üniversite öğrencisi katılmıştır. Kadınlar kontrol (10 kadın) ve egzersiz grubu (10 kadın) olarak ikiye ayrılmış ve kadınların hamle mesafesi, çoklu tek-bacak sıçramadaki denge hata sayısı ve yıldız denge testi mesafeleri egzersizden önce ve sonra ölçülmüştür. Egzersiz grubuna vestibüler denge diski kullanılarak 6 hafta, haftada 3 gün, 50 dakikalık denge egzersizleri uygulanmış, kontrol grubuna egzersiz uygulanmamıştır. Verilerin analizinde; Mann Whitney U testi ve Wilcoxon testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda; egzersiz grubunun egzersiz sonrası hamle mesafesinde anlamlı artış bulunmuş (p<0,05), çoklu tek-bacak sıçrama denge hata sayısı ve yıldız denge testi sağ ve sol bacak mesafeleri, egzersiz öncesi ve sonrası değerleri arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Egzersiz grubu ve kontrol grubu kıyaslandığında ise, sağ ve sol bacakla öne hamle mesafesi arasındaki fark anlamlı bulunmuş (p<0,05), iki grup arasındaki sağ ve sol bacakla yana hamle mesafesi arası fark anlamlı bulunmamış (p>0,05), sağ ve sol bacak iniş hata sayısı arasında anlamlı fark bulunmuş (p<0,05), sağ ve sol bacak denge hata sayısı arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Sağ bacak anterior, anteromedial, medial ve anterolateral yöndeki erişme mesafeleri arasında ve sol bacak anterior, anteromedial, medial, posterolateral, lateral ve anterolateral yöndeki erişme mesafeleri arasında anlamlı fark bulunmuştur(p<0,05). Sonuç olarak, denge diski ile uygulanan 6 haftalık denge egzersizleri dinamik denge ve duruş kontrolünü olumlu yönde etkiler. Anahtar Kelimeler: Çoklu tek-bacak sıçrama denge testi, denge, hamle testi, yıldız denge testi
  • [ X ]
    Öğe
    Effect of short-term Pilates exercses on bone mineral density and physical performance in older women
    (2023) Bayram, Kadriye Sevilay; Şahin, Gülşah; Zateri, Çoşkun; Coşkun, Ali
    Objectve: Although high-stress exercises on the bone have been emphasized in previous research on BMD, high intensity exercises may increase the risk of injury in inexperienced older women. Also, these exercises are not recommended due to risk of injury or other problems in fragile older adults. Due to the fact that it is one of the most preferred methods by postmenopausal women, our study focused on the effects of the Pilates method on bone mineral density. The aim of this study was to determine the effect of short-term Pilates exercise on bone mineral density and physical perfor mance in older women. Methods: Twenty-three older women were voluntarily involved in this research (Pilates group, n=13, and control group, n=10). The Pilates group parti cipated in Pilates exercise for 12 weeks, two days per week. Bone mineral density and physical performance were evaluated. The prospective case- control, pre- and post-test study was conducted at the Çanakkale University Hospital. All measurements were repeated following three-months. The Mann-Whitney U test was used to compare groups, and the Wilcoxon test was used to assess differences between pre- and post-exercise measure ments for each group. Results: After three-months, there was an increase in physical performance scores in the Pilates group (p=0.013). Although there was an improve ment in bone mineral density of older women in the Pilates group, it was not statistically significant (p>0.05). Concluson: It is possible to say that \"short-term Pilates exercise does not produce a resistance training effect on bone mineral density of postmeno pausal women\". However, Pilates is effective for improving physical performance in older women.
  • [ X ]
    Öğe
    FARKLI HIZLARDA İP ATLAMA ANTRENMANLARININ ANAEROBİK GÜCE ETKİSİ
    (2017) Şahin, Gülşah
    Bu çalışmanın amacı kadınlarda farklı hızlarda ip atlama antrenmanlarının, dikey, yatay, ortalama ve zirve anaerobik güç üzerindeki etkisini karşılaştırmaktır. Çalışmaya yavaş ip atlayan grup (n=10, yaş: 21,4±2,3 yıl, vücut ağırlığı 54,30±6,03 kg, boy uzunluğu: 161,30±6,99 cm) ve hızlı ip atlayan grup (n=10, yaş: 21±1,8 yıl, vücut ağırlığı: 56,50±5,91 kg, boy uzunluğu: 163,20±7,02 cm) olarak ayrılan toplamda 20 antrenmanlı kadın katılmıştır. İp atlama hızı metronom kullanılarak ayarlanmış ve tüm katılımcılar bir hafta içinde farklı günlerde 50 metre sürat, dikey sıçrama ve anaerobik teste katılmıştır. Ortalama ve zirve güç Wingate testi, yatay ve dikey güç formül kullanılarak hesaplanmıştır. İp atlama antrenmanları pazartesi, salı ve cuma günleri saat 14:00 ile 15:00 arasında gerçekleştirilmiştir. Tüm katılımcılar haftada üç gün ve sekiz hafta ip atlama antrenmanına katılmıştır. Antrenmandan önce yapılan testler sekiz hafta sonra tekrar uygulanmıştır. Tüm katılımcılar bilgilendirmiş ve yazılı onamları alınmıştır. Araştırma yöntemi ve içeriği Onsekiz Mart Üniversitesi Etik kurul komisyonu tarafından onaylanmıştır. Antrenmandan sonra, yavaş ip atlayan grup ve hızlı ip atlayan grup arasında ortalama güç, zirve güç, yatay ve dikey anaerobik güç arasında anlamlı fark tespit edilmemiştir (p>0,05). Yavaş ip atlayan grubun antrenmandan önce ve sonra ortalama güç, zirve güç ve yatay güçleri arasındaki fark anlamlıdır (p<0,05), fakat dikey güç farkı anlamlı değildir (p>0,05). Hızlı ip atlayan grubun antrenmandan önce ve sonra dikey güç ve zirve güç gelişimi anlamlıdır (p<0,05), fakat yatay güç, ortalama güç gelişimi anlamlı değildir (p>0,05). Sonuç olarak düşük ve yüksek hızda ip atlama egzersizlerinin anaerobik güç üzerinde benzer şekilde etki edebileceği söylenebilir.
  • [ X ]
    Öğe
    GENÇ-YAŞLI KADINLARDA EGZERSİZİN FİZİKSEL UYGUNLUK VE FONKSİYONEL FİZİKSEL UYGUNLUK YAŞINA ETKİSİ
    (2018) Şahin, Gülşah; Çoşkun, Ali; Apaydın, Serap
    Bu araştırmanın amacı genç-yaşlı kadınlarda düzenli egzersizin fiziksel uygunluk ve fonksiyonel uygunluk yaşına etkisinin incelenmesidir. Araştırma günlük aktivite hizmeti veren Altın Yıllar Yaşam Merkezinde yürütülmüştür. Egzersiz programının yürütülmesi ve test uygulamaları için kurumdan resmi izin alınmıştır. Araştırmaya bu merkezden hizmet alan, sağlık sorunu ve kronik ağrısı olmayan, günlük yaşam aktivitelerinde bağımsız, desteğe ihtiyaç duymayan, gönüllü 65 yaş üzeri 27 kadın dahil edilmiştir. Egzersiz grubundaki kadınlar(n=13) nefes egzersizleri, postür egzersizleri, kas kuvveti, denge, esneklik, düşme egzersizlerini içeren haftada iki gün egzersiz programına alınmıştır. Kontrol grubundaki kadınlar (n=14) sadece el işi, boyama, satranç gibi diğer aktivitelere katılmışlardır. Fiziksel uygunluklarını ölçmek için Senior Fitness Test (SFT) kullanılmıştır. Fonksiyonel uygunluk yaşlarını hesaplamak için eşitlik kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizi SPSS 20.0 paket programında parametrik bağımsız değişken ortalamalarının karşılaştırılmasında t testi, parametrik olmayan ortalamaların karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırmanın başlangıcında; grupların çeviklik-dinamik denge, ve fonksiyonel uygunluk yaşları arasında fark vardı (p<0,05). Bacak kuvveti, kol kuvveti, aerobik kapasite, üst taraf esneklik ve alt taraf esneklikleri arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). Altı ay sonrasında egzersiz grubunda; iki zaman arasında bacak kuvveti, kol kuvveti, çeviklik-dinamik denge, aerobik kapasite, fonksiyonel uygunluk yaşında anlamlı değişim görüldü (p<0,05). Kontrol grubunda; bacak kuvveti, çeviklik-dinamik denge, fonksiyonel fiziksel uygunluk yaşında anlamlı değişim bulundu(p<0,05). Egzersiz sonrasında iki grup arasında kol kuvvetinde anlamlı fark vardı (p<0,05). Düzenli egzersiz genç-yaşlı kadınların en çok kol kuvvetinde etkili olmuştur. Fonksiyonel fiziksel uygunluk yaşı her iki grupta iyileşmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Investigation of Physical Fitness According to Gender among Older Adults with Similar Physical Activity Levels
    (Montenegrin Sports Academy, 2021) Şahin, Gülşah; Coşkun, Ali
    This research aimed to investigate the physical fitness of older adults with similar physical activity levels according to gender. The Physical Activity Scale for the Elderly (PASE) (Turkish version) was used to assess their physical activity levels, and the Senior Fitness Test was used to measure physical fitness based on performance. The Mann Whitney U test was used to compare the non-parametric data between the genders, and the t-test was used for the parametric data. No significant difference was found in age, height and weight between older women and older men (p>0.05). There were significant differences in the chair stand test, arm curl test, get-up-and-go test and twominute step test between older women and older men (p<0.05). There were no significant differences in the backscratch test and the chair sit-and-reach test between older women and men (p>0.05). There is a gender-related difference between physical fitness components of men and women with similar levels of physical activity, except f lexibility. Older men had stronger arms and legs, better dynamic balance, and better agility and aerobic capacities compared to older women in this research.
  • [ X ]
    Öğe
    Investigation of Relationships and Differences between Daily StepCount, Aerobic Endurance, and Leg Strength in Older Adults
    (2020) Şahin, Gülşah; Coşkun, Ali; Apaydın, Serap
    Objective: The aim of this study was to investigate the relationship between leg strength, aerobic endurance and daily step count and the differences between the age groups among the retired and community-dwelling older adults.Material and Methods: Thirty healthy older adults (aged ?65, range 65-83 yrs) were included in the study. Step counts were measured with a pedometer for seven days. Leg strength was measured with the 30 s chair stand test, aerobic endurance was determined with the six-minute walk test.Results: There were no significant relationships between daily step counts and leg strength (r=0.155, p=0.212) or aerobic endurance (r=0.129, p=0.252), (p>0.05), and neither between age and aerobic endurance (r=0.104, p=0.296), leg strength (r=-0.137, p=0.240), and daily step counts (r=-0.271, p=0.078). Between age groups, there were no significant differences in leg strength, aerobic endurance, daily step count, height and body weight, and body mass index (p>0.05). A significant relationship existed between daily step count and BMI (r=-0.340, p=0.036).Conclusion: The older adults in this study had good leg strength, poor aerobic endurance. Daily step counts were not sufficient in older adults. Leg strength and aerobic endurance were not determining factors for low daily step counts. Checking themselves with a pedometer can help seniors improve their daily activity levels.
  • [ X ]
    Öğe
    Short-term effect of back squat with an elastic band on the squat and vertical jump performance in trained children
    (Editura Universitatii din Pitesti, 2016) Şahin, Gülşah; Aslan, Mehmet; Demir, Erdal
    The aim of this study was to examine the short-term effect of squat exercises performed with an elastic band on static and dynamic squat and vertical jumps in pre-adolescents. A total of 21 children were included as Group 1, n=8 (mean age: 11.1 ±0.83 years; mean height: 151.25±6.31 cm; mean weight: 37.87±5.89 kg), Group 2, n=8 (mean age: 11.5 ±0.53 years; mean height: 150.25±5.77cm; mean weight: 37.75±5.77 kg) and Group 3, n=5 (mean age: 11.8 ±0.45; mean height: 151.2±4.54; mean weight: 38.8±5.26 kg). After taking the initial measurements, the 21 children were randomly separated into the 3 groups of Group 1 (n=8) to perform squats with band, Group 2 (n=8) to perform squats without band and Group 3 (n=5) as the control group. Group 1 performed team training +squats with elastic band, Group 2 performed team training +squats with their own body weight and Group 3 did not participate in any training and were told to refrain from any track, field or squat training and to maintain their normal activity. Measurements were taken of the height and weight of the children, then they participated in the static squat, dynamic squat and vertical jumps tests. According to the results of this 6-week research, 1) squat with elastic-band increased the duration of static squat or muscular endurance, 2) the number of squat repetitions in 30 seconds increased and 3) the height of vertical jumps increased. © JPES.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Üniversite Öğrencilerinin Yaş ve Cinsiyete Göre Bel Kalça Oranının İncelenmesi
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2024) Coşkun, Ali; Şahin, Gülşah
    Amaç: Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinde yaş ve cinsiyete göre bel kalça oranlarının incelenmesini amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya Çanakkale’de öğrenim gören yaş ortalaması 20 olan 80 gönüllü (31 kadın, 49 erkek) birey katılmıştır. Çalışmaya katılan bireylerin yaşları alınmış, ağırlık, boy, beden kitle indeksi ve bel kalça oranı verileri biyoelektrik impedans inbody 270 cihazı ile toplanmıştır. Araştırma kapsamında yapılan ölçümlerden elde edilen veriler, korelasyon ve t-testi yapılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Kadınların bel kalça oranı ortalaması 0.86±0.05, bki ortalaması 20.69±4.04 kg/m2, ağırlık ortalaması 55±11kg, boy ortalaması 163±5cm olarak tespit edilmiştir. Erkeklerin bel kalça oranı ortalaması 0.84±0.07, BKİ ortalaması 23±5.4kg/m2, ağırlık ortalaması 73±20kg, boy ortalaması 178±6cm olarak tespit edilmiştir. Katılımcıların bel kalça oranı ile yaş arasında bir ilişki tespit edilememiştir. Ayrıca kadın ve erkekler arası bel kalça oranı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görülmemiştir (p>0.05). Sonuç: Sonuç olarak çalışmaya katılan bireylerin bel/kalça oranları ve beden kitle indeksi verileri birbirine yakın bulunmuştur ve Dünya sağlık örgütü verilerine göre sağlık risklerinin orta seviyede oldukları belirlenmiştir.
  • [ X ]
    Öğe
    Which Exercise Type is Better on Autophagy in Older Adults?
    (2021) Coşkun, Ali; Günar, Bilgetekin Burak; Şahin, Gülşah
    Aging is characterized by accumulation of damage in cellular components increasing fragility and risk of death caused by disruption of different biological processes. The autophagy is a basic cellular homeostasis process requiring different pathophysiologic conditions for degradation and recycling of damaged cellular organelles and proteins. This process, called autophagy, is a fundamental cellular homeostatic process required in different pathophysiological conditions for the degradation and recycling of damaged cellular organelles and proteins. During the aging process, the autophagy flux reduces. However, both animal and human studies show that exercise has positive effects on autophagy markers and flux within aging metabolism. The aim of this review is to answer a few questions such as “Which exercise stimulates autophagy more in aging?”, “What do the available human research results indicate?”, “How does aging affect autophagy?”, “What is the correlation between exercise, aging, autophagy and muscle mass?”. According to the research results, resistance exercises and endurance exercises affect autophagy in the aging process. Resistance exercises increase the autophagy flux and may prevent sarcopenia. Endurance exercises increase oxidative stress, which may increase autophagy flux and preserve mitochondria quality. There is a need for new studies to more clearly reveal the effects of both exercise types. However, it is well known at present that whatever exercise is performed, obesity, chronic diseases, menopause, initial autophagy level and content, fitness levels of elderly individuals, training status, mitochondria content, muscle mass and nutrition type may change the progress of autophagy.
  • [ X ]
    Öğe
    Yaşlılarda fiziksel aktivite düzeyi değerlendirme yöntemleri
    (2011) Şahin, Gülşah
    Fiziksel aktivite, hayatı değiştirebilen güçlü bir ilaçtır ve enerji tüketimiyle sonuçlanan, iskelet kası ile yapılan herhangi bir vücut hareketidir. Etkili bir fiziksel aktivite programı kuvvet, dayanıklı lık, denge, fiziksel-zihinsel fonksiyon ve yaşam kalitesini geliştirebilir. Ancak yaşlıbireylerde, fiziksel aktivitenin değerlendirme ve ölçülmesi zor ve karmaşıktır. Yaşlıpopulasyonda kültür, cinsiyet ve yaş gibi farklıözellikler, hastalıklar, motivasyon ve bilişsel işlevler fiziksel aktivite değerlendirme yönteminin seçiminde önemli bir etkendir. Yaşlıbireylerde fiziksel aktivite düzeyini değerlendirmek için 2 yöntem bulunmaktadır. Direkt yöntemler; direkt ve indirekt kalorimetri, çift etiketli su, etiketli bikarbonat ve gaz alışverişi teknikleri. İndirekt yöntemler; anketler, kalp atım hızıölçümü, pedometre, akselerometre ve fiziksel aktivite indeksidir.