Çevrenin Yaşlı Bireylerde Fiziksel Aktivite Davranışı Üzerindeki Rolü

COVID-19 salgını, fiziksel hareketsizliğin artmasına neden olmuştur. Kapalı ortamlara olan güven azalmış, ev-içi, yakın çevredeki parklara olan ilgi artmıştır. Destekleyici bir çevrenin yaşlı bireylerde hem fiziksel işlevi geliştirmesi hem de yaşam kalitesini arttırması mümkündür. Çevre, yaşlı yetişkinlerde fiziksel aktiviteye katılımı hem kolaylaştırıcı hem de kısıtlayıcı etkilere sahiptir. Fiziksel aktiviteyi teşvik edecek fiziksel çevre özelliklerini belirlemek, yaşlıların daha bağımsız olmalarına katkı sağlayabilecektir. Fakat tesislerin ya da parkların yaşlı bireylere uygun tasarımlarda olup olmadığı ile ilgili araştırmalar çok kısıtlıdır. Yaşlı bireylerin dikkate aldığı, güvenlik, tasarım, estetik, yakınlık, işlevsellik gibi özelliklerin özendirici ve teşvik edici etkileri vardır. Bu derlemenin amacı yaşlı bireylere özgü fiziksel aktivite ve gezinme alanlarının özelliklerine odaklanmaktır

The COVID-19 outbreak has caused more physical inactivity. Confidence in indoor environments has decreased, and interest in indoor and nearby parks has increased. A supportive environment can improve both physical function and quality of life in older adults. The environment has both promoting and restrictive effects on older adults to participate in physical activity. Determining physical environmental characteristics may contribute to being more independent in older adults. However, studies on whether the facilities or parks are suitable for older adults are limited. Features such as safety, design, aesthetics, closeness, and functionality that older adults take into account have encouraging and encouraging effects. The purpose of this review is to focus on the characteristics of physical activity and park areas, particular for older adults.