Comparison of intravitreal triamcinolone treatment and intravitreal triamcinolone with grid laser treatment in patients with diffuse diabetic macular edema

Amaç: Diffüz diabetik maküla ödeminde (DMÖ), intravitreal triamsinolon asetonid (İVTA) ve İVTA’ya ek maküler lazer grid fotokoagülasyon tedavisinin etkinliğini karşılaştırmak. Materyal-Metod: Diffüz DME mevcut 16 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar iki gruba ayrıldı: kontrol grubu (İVTA enjeksiyonu) ve lazer grubu (İVTA artı grid lazer). Tedavinin 3. ve 6. ayındaki en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (DGK) ve santral maküler kalınlık (SMK) değerlendirildi. Aynı zamanda İVTA ile ilişkili komplikasyonlar ve tekrarlayan enjeksiyon gereksinimi değerlendirildi. Sonuçlar: Çalışmamızda 16 hastanın 18 gözü değerlendirilmiştir. Başlangıç DGK ve SMK sırasıyla kontrol grubunda 0.93±0.45 ve 530±136µm ve lazer grubunda 1.02±0.52 and 509±177µm idi. Tedavi sonrası DGK, 3. ve 6. ayda sırasıyla kontrol grubunda 0.73±0.4 and 0.75±0.45 ve lazer grubunda 0.98±0.44 and 1.04±0.4 idi (tüm değerler için p?0.05). 3. ve 6. ayda SMK değerleri, kontrol grubunda 260±174µm (p=0.008) ve 362±163µm (p=0.05) ve lazer grubunda 331±161µm (p=0.05) ve 388±215µm (p?0.05) idi. Kontrol grubunun %55’inde ve lazer grubunun %66’sında ilk enjeksiyondan ortalama 7±4 ay sonra ek enjeksiyon gerekmiştir. %22 katarakt gelişimi ve %33 göziçi basınç artışı izlendi. Tartışma: Diffüz diabetik maküla ödeminde İVTA enjeksiyonu sonrası uygulanan maküler grid lazer fotokoagülsayonun ek faydasının olmadığı izlenmiştir.