Sovyetler Birliği'nin ikili ilişkilerde davranış şeması: Mısır, Suriye, Vietnam ve Kuzey Kore örneği (1950-1990)

Araştırmanın amacı, Soğuk Savaş Dönemi Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB)'nin dış politika şemasını ikili ilişkiler düzeyinde belirlemek ve bu zeminde 'SSCB tipi hegemonya'yı tespit etmektir. Bu amaçla, askeri paktlara dahil olmamış, Bağlantısızlar grubu üyeleri arasından sosyalist yönde ilerlemiş Mısır, Suriye, Vietnam ve Kuzey Kore seçilmiştir. Seçtiğimiz ülkelerin SSCB bünyesinde olmayan yani Moskova'nın zorla kendine bağladığı ülkeler olmaması önemlidir. SSCB'nin bu ülkelerle çok yakın ilişkiler kurması ve bu ilişkilerin hegemonik nitelikler taşımasından dolayı bu ülkeler tercih edilmiştir. Bu çalışma "SSCB tipi hegemonya'yı "rıza"ya dayalı, daha "yumuşak" ve Sovyet ekonomik kalkınma modeli üzerinden özetlemeye çalışmaktadır. Bu ilişkilerin incelenmesi sırasında SSCB'nin özellikle yumuşak güç araçları ön plana çıkarılmış ve SSCB'nin bu ülkelerde 'zora dayalı olmayan' hegemonik bir etki kurmayı başardığı tespit edilmiştir.

The aim of the study is to determine the foreign policy scheme of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) during the Cold War period at the level of bilateral relations and on this basis to determine the type of hegemony of the USSR. To this purpose while conducting our research we gave the preference to those countries among Non-Aligned Movement that were never included in military pacts and chose to develop in a socialist direction: Egypt, Syria, Vietnam and North Korea. It is to mention that indicated countries were not connected to Moscow by force. Despite this, the USSR established close ties making hegemonic relationships with these countries. That was the main criteria of ours to analyse these states. The study attempts to generalize "the USSR type of hegemony", based on "consent", "soft" and Soviet model of economic development. Considering these relations, especially soft instruments of the USSR, it was highlighted and it was emphasized that the USSR was success to create a non-coercive hegemonic effect in these countries.