ERKEN DÖNEM TİP 2 DİYABETES MELLİTUS HASTALARINDA POSTPRANDİYAL RAHATSIZLIK SENDROMU‘NUN YAŞAM KALİTESİ ÜZERİNE ETKİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorKalkan, Sezai
dc.contributor.authorKaratay, Eylem
dc.contributor.authorAkbal, Erdem
dc.date.accessioned2025-01-27T19:47:15Z
dc.date.available2025-01-27T19:47:15Z
dc.date.issued2019
dc.departmentÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
dc.description.abstractAmaç: Erken dönem komplikasyon gelişmemiş Tip 2 DiyabetesMellitus hastalarında ve sağlıklı kontrol grubunda yaşam kalitesiskorlarını karşılaştırmak ve postprandiyal rahatsızlık sendromununyaşam kalitesi üzerine etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve yöntem: Bu vaka kontrol çalışmasına erken dönemkomplikasyon gelişmemiş olan 59 tip 2 diyabetes mellitus hastası veherhangi bir sistemik hastalığı ve ilaç kullanımı olmayan benzer yaş vecinsiyette olan 92 hasta dahil edildi. Hastaların cinsiyet, yaş, boy, kilo,sigara, alkol kullanımları, postprandiyal rahatsızlık sendromu varlığısorgulandı. Hastaların yaşam kaliteleri Kısa Form Sağlık (SF-12) ölçeğitesti aracılığıyla sorgulandı. SF-12 skorları iki alt bileşen olan fizikselişlevselliği gösteren Fiziksel Bileşen Özeti Skoru (PCS) ve zihinsel alanıgösteren Zihinsel Bileşen Özeti Skoru (MCS) ile değerlendirildi.Bulgular: Hasta grubu ile kontrol grubu cinsiyet (p=0,430),yaş (p=0,857), sigara (p=0,807) ve alkol kullanımı (p=0,745)açısından benzerdi. Hasta grubunun vücut kitle indeksi ortalamalarıkontrol grubuna göre daha yüksekti (p=0,001) ve hasta grubundapostprandiyal rahatsızlık sendromu sıklığı (p=0,001) daha fazlaydı.Hasta grubunun hesaplanan PCS puan ortalamaları tek değişkenlianalizlerde kontrol grubuna göre daha düşükken (p=0,006), çokdeğişkenli analizlerde hasta grubu ile kontrol grubu arasında farkyoktu. MCS skorlarının çok değişkenli analizlerde vücut kitle indeksiyüksek olanlarda ve postprandiyal rahatsızlık sendromu olanlardadaha düşük olduğu görüldü.Sonuç: Çalışmamızda erken dönem komplikasyon gelişmemişTip 2 diyabetes mellitus hastalarında yaşam kalitesinin diyabetleilişkili olarak düşmediği tespit edilmiştir. Postprandiyal rahatsızlıksendromunun ve yüksek vücut kitle indeksinin yaşam kalitesiüzerine olumsuz etkileri olduğu gözlemlenmiştir.
dc.identifier.endpage244
dc.identifier.issn1304-6187
dc.identifier.issue3
dc.identifier.startpage239
dc.identifier.trdizinid373222
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/373222
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12428/18536
dc.identifier.volume52
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofAnkara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_TRD_20250125
dc.subjectEndokrinoloji ve Metabolizma
dc.subjectGenel ve Dahili Tıp
dc.subjectSağlık Bilimleri ve Hizmetleri
dc.titleERKEN DÖNEM TİP 2 DİYABETES MELLİTUS HASTALARINDA POSTPRANDİYAL RAHATSIZLIK SENDROMU‘NUN YAŞAM KALİTESİ ÜZERİNE ETKİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
dc.typeArticle

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu