Temel bileşenler bakımından GAP’ın tamamlanma oranı ve üretim potansiyeli üzerine bir araştırma

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2012-12

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Dr. H. İbrahim Bodur Girişimcilik Uygulama ve Araştırma Merkezi

Erişim Hakkı

Özet

GAP (Güneydoğu Anadolu Projesi) Adıyaman, Batman, Diyarbakır, Gaziantep, Kilis, Mardin, Siirt, Şanlıurfa ve Şırnak illerinin tamamını kapsayan Türkiye topraklarının yaklaşık % 10’nuna sahip, çok sektörlü, çok amaçlı, çok bileşenli bir bölge kalkınma projesidir. Düşünsel temelleri 1960’lı yıllara dayanan, temeli 1980’li yıllarda atılan, GAP’ın yapılmaya başlamasının üzerinden 30 yıl geçmiştir. Proje kapsamında 1.822 bin hektar arazinin sulanması, Fırat ve Dicle nehirleri üzerinde 22 baraj, 19 hidroelektrik santralinin yapımı öngörülmektedir. Aradan geçen 30 yıllık sürede, 2010 yılı verilerine göre, GAP bölgesinde sulanması öngörülen 1.822 bin hektar araziden 300 bin hektar arazi sulanmaya açılmıştır ki bu arazi proje kapsamında sulanması gereken toplam arazinin sadece % 16.5’dir. Ayrıca Projenin temelini oluşturan Fırat ve Dicle nehirleri üzerinde yapımı öngörülen 22 barajdan 15’i, 19 hidroelektrik santralden sadece 8’i tamamlanmıştır. Dolayısıyla 30 yıllık mazisine rağmen GAP’ın önemli bir kısmı hala bitirilememiştir. GAP sadece bir sulama ve elektrik üretim projesi değildir; aynı zamanda Güneydoğu Anadolu Bölgesini bütünüyle kalkındırmak amacıyla yapıldığı için tarım, sanayi, kentsel ve kırsal altyapı, eğitim, sağlık ve çevre gibi birçok bileşenden oluşmaktadır. Bu çalışmada son bilgiler ışığında temel bileşenler bakımından GAP’ın tamamlanma oranı, eksik kalan kısmı ve üretim potansiyeli konuları araştırılmıştır.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

GAP, GAP master planı, Tarım, Sanayi, Kültür

Kaynak

Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Kayan, A. (2012). Temel bileşenler bakımından GAP’ın tamamlanma oranı ve üretim potansiyeli üzerine bir araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 7 (2), 51-67.