Mevsimsel değişimin Çanakkale'deki kültüre edilebilir biyoaerosol kompozisyonuna etkisi

İç ortam hava kirliliğinde payı yaklaşık %5-34 olan biyoaerosollerin; gerek yapı malzemeleri aracılığıyla, gerekse havalandırma ile dış ortamdan iç ortama geçişi söz konusudur. Bazı mikroorganizma türlerine uzun süreli maruziyet ciddi sağlık problemlerine neden olabilir. İç ortamda bulunan biyoaerosoller; hasta bina sendromu, astım, alerjik rinit, hipersensitif pnömoni, tüberküloz, difteri ve lejyonella hastalığı gibi birçok hastalığa sebep olabilirler. Mevsimsel değişimin biyoaeresol kompozisyonuna etkisinin incelenmesi hem hava kalitesi, hem de insan sağlığı açısından önem arz etmektedir. Bu çalışmada Çanakkale ili Merkez, Lapseki ve Çan ilçelerinde 121 farklı evin iç ve dış ortam havasında toplam bakteri (TBC) ve mantar konsantrasyonları (TMC) saptanmış ve mantarlar cins düzeyinde tanımlanmıştır. Baskın mantar cinsleri ve bunların mevsimsel değişimi incelenmiştir. Çanakkale'de iç ve dış ortam havasındaki biyoaerosol düzeylerinin mekansal, mevsimsel ve meteorolojik faktörlere bağlı olarak farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Genel olarak TBC ve TMC seviyeleri <10 ile 104 CFU/m3 arasında değişim göstermiştir. Çalışma sonucunda 25 farklı mantar türü tanımlanmış ve iç ortamda baskın olarak gözlenen mantar cinsleri sırasıyla; Cladosporium (%46.19), Penicillium (%32.86) ve Aspergillus (%6.32), dış ortamdaki baskın cinsler ise Cladosporium (%56.53), Penicillium (%8.48) ve maya mantarı (%5.08) olarak bulunmuştur. Tüm iç ortam ölçümleri dikkate alındığında TBC ile TMC arasında pozitif korelasyon olduğu tespit edilmiştir. TBC seviyelerinin genel olarak tüm ölçüm noktalarında yaz döneminde daha yüksek olduğu görülmüştür. İç ve dış ortamda en yüksek mantar konsantrasyonları Haziran ayında gözlenirken, en düşük mantar konsantrasyonları Temmuz ve Ağustos aylarında görülmüştür. Genel olarak, her üç ölçüm istasyonunda da iç ortamda ölçülen biyoaerosol konsantrasyonları, dış ortamda ölçülen biyoaerosol konsantrasyonlarından daha yüksektir. TBC seviyesinin iç/dış oranının 10 civarında olması, iç ortamlarda önemli bakteri kaynak(lar)ının olduğuna işaret etmektedir.

Bioaersols are conributing to 5-34% of indoor air pollution, coming from both building materials and outdoor air by ventilation. Prolonged exposure to some of microorganism species can induce severe health problems. Bioaeorosols occured indoors can result in several diseases such as sick building syndrome, athma, allergic rhinitis, hypersensitive pneumonitis, tuberculosis, diphteria, and legionella's. It is crucial to determine the effect of season on variation of bioaerosol composition in terms of both air quality and human health point of viewes. In thi study, concentrations of total bacteria (TBC) and and total mold (TMC) were measured and molds were identified on genus level in 121 different homes and their outdoors in central, Lapseki, and Çan towns of Çanakkale. Predominant mold genera and their seasonal variations were investigated. Indoor and outdoor bioaerosol levels of Çanakkale showed spatial, seasonal, and meteorological variations. In general, TBC and TMC ranged between <10 and 104 CFU/m3. 25 different mold genera were identified in this study and the predominant mold genera were Cladosporium (%46.19), Penicillium (%32.86), and Aspergillus (%6.32) indoor air and Cladosporium (%56.53), Penicillium (%8.48), and yeast (%5.08) outdoor air, respectively. TBC was found to be positively associated with TMC in all indoor environments. In general, TBC levels were found to be higher in the summer in all sampling points. The highest mold concentrations were observed in June, while the lowest mold concentrations were observed in July and August. Indoor bioaerosol levels were generally found to be higher indoor air than outdoor air in all three towns. Indoor to outdoor ratio, found approximately 10, indicating remarkable bacteira source(s) indoors.