Pamuk Üretiminde Girdi Kullanımı ve Diskriminant Analizi: Hatay İli - Türkiye Örneği

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorÇelik, Ahmet Duran
dc.contributor.authorSemerci, Arif
dc.date.accessioned2025-05-29T05:24:38Z
dc.date.available2025-05-29T05:24:38Z
dc.date.issued2020
dc.departmentÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
dc.description16322
dc.description.abstractPamuk Türkiye’de ve dünyada sanayi bitkileri içinde en fazla ekim alanına ve üretime sahip, ihracat Pazar değeri yüksek olan, gıda ve yem sanayinde önemli yer tutan stratejik bir üründür. Pamuk, kullanım alanı genişliği ve farklı sektörlerde sağlamış olduğu katma değer bakımından tarım ürünleri içinde özel bir yere ve öneme sahiptir. Dünya pamuk üretiminde Türkiye 7.sırada yer almaktadır. Araştırma alanı olarak belirlenen Hatay İli Türkiye pamuk üretim alanlarında %11,54, kütlü pamuk, çiğit ve lif üretiminde %10,57’lik bir paya sahiptir. Araştırmada kullanılan veriler %95 güven aralığı ve %5 ortalamadan sapma ile belirlenen 136 tarım işletmesinden elde edilmiştir. İncelenen işletmelerde 2016 yılında 14.674 da alanda toplam 7.767 ton kütlü pamuk üretimi gerçekleştirilmiştir. İşletmelerde pamuğun ekim alanı ortalaması 108 da, bitkisel üretim desenindeki payı ise %38,20’dir. Araştırma alanında incelenen işletmelerde birim alandan ortalama 529,29 kg kütlü pamuk elde etmek için; 2,6 kg tohum, 64,9 kg gübre, 0,85 lt tarımsal mücadele ilacı 40,5 lt mazot, 641,7 kw elektrik ve 2,7 EİGB kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; küçük işletmeler ile büyük işletmeler arasında gübre, işgücü ve elektrik kullanım düzeyleri bakımından %5 önem düzeyinde istatistiki açıdan anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Pamuk üretiminde hasat yöntemi ile (elle veya makinayla hasat) elde edilen verim arasında istatistiki yönden bir farklılık olmamakla birlikte, kazanılan gelir bakımından %5 önem düzeyinde bir fark olduğu saptanmıştır. Bu durum, makinalı hasat yapan işletmelerin elle hasat yapan işletmelerden daha fazla gelir elde ettiğini ortaya koymaktadır. Sulama yöntemi (salma sulama ve damlama sulama) ile pamuk verimi arasında, istatistiki açıdan anlamlı bir fark olmamakla birlikte, gelir açısından %5 önem düzeyinde farklılık olduğu anlaşılmıştır. Diğer bir ifade ile salma sulama yapan işletmeler damlama sulama yapan işletmelere göre daha fazla gelir elde etmişlerdir
dc.description.abstractCotton has an important place among other industrial products in the world and in Turkey in terms of holding the largest production area, a high export value, and it being a crucial input in the food and animal feed industries. Turkey is the 7th largest cotton producer in the world, and the region of Hatay where the research took place, has an 11,54% share in Turkey’s total cotton production area. It has a 10,57% share in unseeded cotton, cottonseed, and in fiber production in Turkey. The primary data of the study were obtained from 136 agricultural enterprises with a 95% confidence interval and a 5% average deviation. In the enterprises that were examined, 7.767 tons of cotton unseed were produced in a 14.674 da area in 2016. The average cotton production area size was found as 108 da, and the share of cotton production in the crop pattern was found as 38,20%. In the research area, in order to produce 529,29 kg/da of cotton unseed; 2,6 kg seed, 64,9 kg fertilizer, 0,85 lt agricultural pesticide, 40,5 lt diesel fuel, 641,7 kw electricity, and 2,7 labor force (manpower) were used. According to analysis results; there was a statistically significant difference at a level of 5% between small and large enterprises in terms of fertilizer, labor force, and electricity usage levels. Despite that there wasn’t any significant difference between harvest method (by handpicking or machinery) and productivity; this result indicates that the enterprises which harvest by machinery gain more income compared to the ones which harvest by hand. There wasn’t any significant difference in terms of irrigation method (surface irrigation or drip irrigation) but there was a statistical difference at a level of 5% in terms of income. In other words, the enterprises which use the surface irrigation method gain more income compared to the ones which use the drip irrigation method.
dc.description.sponsorshipHatay Mustafa Kemal Üniversitesi
dc.identifier.doi10.30910/turkjans.727573
dc.identifier.endpage1126
dc.identifier.issn2148-3647
dc.identifier.issue4
dc.identifier.startpage1116
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.30910/turkjans.727573
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12428/30926
dc.identifier.volume7
dc.language.isoen
dc.publisherMevlüt AKÇURA
dc.relation.ispartofTürk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_DergiPark_20250529
dc.subjectPamuk
dc.subjectGirdi kullanımı
dc.titlePamuk Üretiminde Girdi Kullanımı ve Diskriminant Analizi: Hatay İli - Türkiye Örneği
dc.title.alternativeInput Usage and Discriminant Analysis in Cotton Production: A Case Study of the Hatay Region-Turkey
dc.typeResearch Article

Dosyalar

Koleksiyon

DergiPark