Predatory Species and Their Population Dynamics Associated with Pest Mites in Cotton Fields of İzmir Province

This study, conducted during 2019–2020, aimed to identify predator species associated with pest mites in cotton fields located in the Menemen and Bergama districts of İzmir Province, Turkey. The red form of Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) was identified as the primary pest species in these fields. Additionally, 11 predatory species from 4 families and 3 orders were recorded as beneficial organisms. Among these, the Phytoseiidae family (Acari), which predominantly preys on harmful mites and regulates their populations, emerged as the most significant group, comprising 3 species across 2 genera. The predatory insect fauna included 6 species from 4 genera within the Coccinellidae family (Coleoptera) and 2 species from the Thripidae and Acolothripidae families (Thysanoptera). Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot was identified as the most prevalent predatory species. Peak population densities of these predatory mites were observed in late July to mid-August, with an average of 20–21 mites per leaf in cotton fields

Bu çalışma İzmir iline bağlı Menemen ve Bergama ilçeleri pamuk alanlarında görülen zararlı akarlar ile ilişkili bazı türleri saptamak ve bu türlerin popülasyon gelişimlerini belirlemek amacı ile 2019-2020 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmalar sonucunda pamuk alanlarında zararlı olarak Tetrancyhus urticae Koch (Acari: Tetranychidae)’nin kırmızı formu, faydalı türlerden ise 3 takımdan 4 familyaya bağlı 11 avcı tür saptanmıştır. Bu familyalar içerisinde, zararlı akarlar ile yoğun olarak beslenen ve onların popülasyonları ile ilişkili olan Phytoseiidae (Acari) familyası, 2 cinse ait 3 tür ile en önemli grubu oluşturmuştur. Avcı böceklerden Coccinellidae (Coleoptera) familyasından 4 cinse bağlı 6 tür ve Thripidae ile Acolothripidae (Thysanoptera) familyalarından ise 2 predatör tür belirlenmiştir. Bu türler içerisinde Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot en yaygın tür olarak gözlenmiştir. Bu avcı akarların pamuk alanlarında, Temmuz ayının sonu ile Ağustos ayının ortalarında yaprak başına ortalama 20-21 akar ile en yüksek popülasyon yoğunluğuna ulaşabildikleri gözlenmiştir.