Türkiye'de çocuğa bakışlar: Çocuk hakları ve ayrımcılıklar açısından sosyolojik bir analiz

dc.contributor.advisorUyar, Elif Sabahat
dc.contributor.authorÖztürk, Asena
dc.date.accessioned2025-01-26T21:10:00Z
dc.date.available2025-01-26T21:10:00Z
dc.date.issued2024
dc.departmentÇOMÜ, Enstitüler, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Sosyoloji Ana Bilim Dalı
dc.descriptionLisansüstü Eğitim Enstitüsü, Sosyoloji Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractTürkiye diğer birçok sanayi toplumu gibi yetişkin merkezli bir sosyal düzene sahiptir. Bu durum, çocukların sorunlarının kolaylıkla ikinci plana atılabilmesine ve çocuklara yönelik ayrımcı söylem, tutum ve davranışların normal/doğal olarak algılamasına neden olabilmektedir. Bu tez Türkiye'de çocuğa yönelik ayrımcılık sorununun ebeveynlere odaklanan bir incelemesini sunmaktadır. Nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve Eskişehir'de yaşayan 7-12 yaş arası çocukları olan yirmi evli ebeveyn ile çocukların evde maruz kaldıkları tutum ve söylemleri incelemek üzere yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerde ebeveynlerin tek taraflı saygı beklentileri, toplumsal değerlere uygun çocuk yetiştirme idealleri ve özellikle kriz/tartışma anlarında çocukların söz haklarını kısıtlamaları yaygın tutumlar olarak öne çıkmıştır. Katılımcıların genel olarak gençlere yönelik yargılayıcı söylemler kullandığı ve bu tutumlarının çocuklarına yönelik davranışlarıyla ilişki olduğu görülmüştür. Bu bulgular çocuğa yönelik ayrımcılığın (childism), gündelik ebeveyn söylemlerinde, yaygın tutumlarda gözlenebilir olduğunu göstermektedir. Tez çocuğa yönelik ayrımcılığa ve çocuk haklarına dikkat çekerek çocukluk sosyolojisi alanına katkıda bulunmaktadır.
dc.description.abstractTurkey, like many other industrial societies, has an adult-centered social order. This situation may cause children's problems to be easily ignored and discriminatory discourses, attitudes and behaviors against children to be perceived as normal/natural. This thesis presents an analysis of the problem of discrimination against children in Turkey focusing on parents. A qualitative research method was used and semi-structured interviews were conducted with twenty married parents with children between the ages of 7 and 12 living in Eskişehir to examine the attitudes and discourses that children are exposed to at home. In the interviews, parents' expectations of unilateral respect, their ideals of raising children in accordance with social values, and restricting children's right to speak, especially in times of crisis, were appeared as common attitudes. It was observed that the participants generally used judgmental discourses towards young people and that these attitudes were related to their behavior towards their children. These findings show that discrimination against children (childism) can be observed in everyday parental discourses and common attitudes. The thesis contributes to the field of childhood sociology by drawing attention to discrimination against children and children's rights.
dc.identifier.endpage144
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=usXiZIM9Lp0wk-YzRoaT-y9puAnp-Kzy9lQBp091yn2RqJiq0_akKlEBi-xEEZwy
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12428/10039
dc.identifier.yoktezid886154
dc.language.isotr
dc.publisherÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_Tez_20250125
dc.subjectSosyoloji
dc.subjectSociology
dc.titleTürkiye'de çocuğa bakışlar: Çocuk hakları ve ayrımcılıklar açısından sosyolojik bir analiz
dc.title.alternativeAdults' perception of children in Turkey: A sociological analysis in terms of rights and discrimination
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar