Yerel yönetimlerin yönetimden yönetişime geçiş sürecinde çevresel yönetişim algısı: Çanakkale Belediyesi örneği

Çevre, günümüzde sadece devletler tarafından değil aynı zamanda özel sektör ve sivil toplumun da katılımıyla bütüncül bir biçimde ve ortak akıl çerçevesinde ele alınması gereken bir konu haline gelmiştir. Yönetişim, yönetim süreçlerine devletlerin yanında sivil toplum ve özel sektör gibi hükümet dışı aktörlerin de katılımını gerektiren yapı veya düzen olarak adlandırılmaktadır. Çevresel yönetişim ise çevresel konulara ilişkin alınacak karar ve oluşturulacak politika süreçlerinde tüm aktörlerin etkin bir biçimde katılımını gerektiren bir unsur olarak ön plana çıkmaktadır. Türk Kamu Yönetimi'nde 2000'li yıllarda "Kamu Yönetimi Temel Kanun Tasarısı" ile gündeme gelen reform çalışmaları başta yerel yönetimler olmak üzere birçok alanda değişiklik meydana getirmiştir. Bu kapsamda yerel düzeyde yönetişimin güçlendirilmesi amacıyla katılımcılığı, şeffaflığı ve etkinliği sağlamak adına değişikler yapılmıştır. 1997 yılında başlatılan Yerel Gündem 21 Programı ve 2005 yılında 5393 sayılı Belediye Kanunu'nda yer alan Kent Konseyleri yerel düzeyde ki yönetişim çalışmaları olarak karşımıza çıkmaktadır. Araştırmanın problemini; "yönetişim süreciyle beraber katılımcı yönetim anlayışına adapte olmaya çalışan belediyeler bu anlayışı çevre yönetimi süreçlerine yansıtabilmiş midir?" sorusu oluşturmaktadır. Araştırmanın amacı katılımcıların çevresel yönetişim ile ilgili deneyimlerini, düşüncelerini ve problemlerini anlamaktır. Çalışmanın yöntemi nitel araştırma olarak tasarlanmış, bu doğrultuda yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Bu kapsamda Çanakkale Belediyesi çalışanları, Belediye Meclis Üyeleri ve Kent Konseyi Çevre Meclisi üyeleri arasından ölçüt ve kartopu örnekleme yöntemleri kullanılarak belirlenen 16 kişi ile görüşme gerçekleştirilmiştir. Bu görüşmelerden elde edilen veriler MAXQDA Pro 20 programı ile analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda katılımcıların yönetişim kavramına yönelik bilgi seviyelerinin düşük olduğu ancak Çanakkale Belediyesi'nin çevre yönetimi süreçlerinde katılımcı yönetim anlayışını hayata geçirebildiği tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Yönetişim, Yerel Yönetimler, Çevresel Yönetişim, Çevre Sorunları, Çevre Politikaları

The environment has become an issue that needs to be addressed in a holistic manner and within the framework of common reason, with the participation of not only states but also the private sector and civil society. Governance is called a structure or order that requires the participation of non-governmental actors, such as civil society and the private sector, as well as states in management processes. Environmental governance, on the other hand, comes to the fore as an element that requires the effective participation of all actors in the decision-making and policy processes that will be created on environmental issues. In the 2000s, the reform efforts raised in the Turkish Public Administration with the 'Basic Law on Public Administration' have brought about changes in many areas, especially in local governments. In this context, changes have been made to ensure participation, transparency and effectiveness in order to strengthen governance at the local level. The Local Agenda 21 program, launched in 1997, and the city councils contained in the Municipal Law No. 5393 in 2005 are characterized as governance studies at the local level. The problem of the research is when: "have municipalities that are trying to adapt to the participatory management approach together with the governance process been able to reflect this understanding in environmental management processes?" question arises. The aim of the study is to understand participants' experiences, thoughts and problems related to environmental governance. The method of the study was designed as qualitative research and semi-structured interview technique was used in this direction. In this context, 16 people determined using criteria and sampling methods were interviewed among the employees of Çanakkale Municipality, City Council members and City Council's Environmental Council members. The data from these interviews were analyzed with the MAXQDA Pro 20 program. As a result of the analysis, it was found that the participants knowledge of the concept of governance was low, but Çanakkale Municipality was able to implement the participatory management approach in environmental management processes. Keywords: Governance, Local Governments, Environmental Governance, Environmental Problems, Environmental Policies