AB ilişkileri çerçevesinde Türkiye'nin yenilenebilir enerji kaynaklarının iktisadi açıdan değerlendirilmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorErdoğan, Engin
dc.contributor.authorSavrul, Mesut
dc.date.accessioned2025-01-27T05:58:25Z
dc.date.available2025-01-27T05:58:25Z
dc.date.issued2010
dc.departmentÇOMÜ, Enstitüler, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Ana Bilim Dalı
dc.descriptionSosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Bölümü, İktisat Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractEnerji, sanayileşmenin, gelişmenin ve kalkınmanın en temel girdisidir. Enerji tüketimi, gerek dünyada gerekse Türkiye'de nüfus artışına, sanayileşmeye ve teknolojik gelişmelere paralel olarak her geçen gün artmaktadır. Tüketimdeki artışa karşılık, birincil enerji kaynağı olarak tanımlanan ve dünyadaki enerji ihtiyacının % 80'nini karşılayan fosil yakıt rezervleri ise gün geçtikçe azalmaktadır. Fosil yakıt rezervlerinin azalması ve artan karbon emisyonlarının ortaya çıkardığı çevre kirliliğinin azaltılması, sürdürülebilir kalkınma ve büyüme hedeflerine ulaşılabilinmesi için yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımı zorunlu hale gelmektedir.Türkiye'de, 1970 yılında % 76 olan üretimin tüketimi karşılama oranı, 1990 yılında % 48'e, 2003 yılında ise % 28'e düşmüştür. Enerji Bakanlığı tahminlerine göre, enerji üretiminin tüketimi karşılama oranının, 2020 yılında % 23'e düşmesi beklenmektedir (İskender 2007: 65-66). Ekonomik olarak değerlendirilebilecek 127 Milyar kWs olan hidroelektrik enerji kaynaklarının % 65'i, rüzgâr enerjisinde 10.000 MW ekonomik potansiyelin % 99'u, jeotermal enerji potansiyelinin ise % 97'si atıl durumdadır.Türkiye'nin içerisinde bulunduğu enerji darboğazının aşılmasında, dışa bağımlılığın azaltılmasında ve döviz kaybının düşürülmesinde yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanılması önem arz etmektedir. Yenilenebilir enerji kaynakları, Türkiye enerji politikalarını üyelik müzakeresi içinde bulunduğu AB enerji politikalarıyla uyumlulaştırması sürecinde de öncelikli konular arasındadır. Bu doğrultuda çalışmanın amacı dünya, AB ve Türkiye'deki yaygın enerji kaynak rezerv, üretim ve tüketim oranlarları ve ülkelerin enerji politikalarından yola çıkarak yenilenebilir enerji kaynaklarının Türkiye'nin enerji talebini ne oranda karşılayabileceği, bu kaynakların sosyoekonomik getirilerinin ne olacağını ve AB ilişkileri çerçevesinde yenilenebilir enerji kaynaklarına yapılması gereken yatırımları ortaya koymaktır. Çalışmanın sonuçları Türkiye'nin enerji elektrik talebini 2015 yılına kadar dış kaynaklara başvurmadan karşılayabileceği ve bu kaynakların %60'ının yenilenebilir enerji kaynaklarından oluşabileceğini göstermektedir.
dc.description.abstractEnergy is the most basic input of industrialization, improvement and development. Energy consumption is increasing each passing day according as population growth industrialization and technological developments both in the world and Turkey. As a reaction to the increase in consumption of reserves of fossil fuels which are defined as primary energy supply and providing 80% of world demand are decreasing day by day. On the one hand the reduction of fossil fuel reserves, on the other hand, environmental pollution revealed by increasing carbon emissions made use renewable energy sources compulsory for sustainable development and growth targets to be reached.In Turkey, production to meet consumption rate which was 76% in 1970 fell to 48% in 1990 and it has been actualized as 28% in 2003. Ministry of Energy estimates that energy production to meet the consumption rate is expected to fall to 23% in 2020 (İskender 2007: 65-66). 65% of hydraulic energy resources, 127 billion kWs of which can be economically assessed, 99% of wind energy with economic potential of 10,000 MW and 97% of potential of geothermal energy resources are idle.Use of these resources in Turkey is of great importance in overcoming energy bottleneck, reducing dependence on foreign resources and reducing foreign exchange losses. Renewable energy sources are among the priority issues in integration process of energy policies of Turkey?s with the ones of EU with which Turkey is in negotiation. In this respect, the aim of the study is to present what percentage of Turkey's energy demand can renewable energy sources meet, the socio-economic benefits of these resources and the necessary investments to renewable energy sources within the framework of EU relations. The results of the study displays that Turkey can meet its electricity energy demand without resorting to external resources until 2015 and 60% of those resources can be formed of renewable energy sources.
dc.identifier.endpage135
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=NtBAevXNhYaNqJFoAcdBdmqRA5ZUCxOetop1gE1C9RL3nXWprxM_gR9HSsvjrIvh
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12428/11175
dc.identifier.yoktezid257366
dc.language.isotr
dc.publisherÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_Tez_20250125
dc.subjectEkonomi
dc.subjectEconomics
dc.subjectEnerji
dc.titleAB ilişkileri çerçevesinde Türkiye'nin yenilenebilir enerji kaynaklarının iktisadi açıdan değerlendirilmesi
dc.title.alternativeEconomic evaluation of renewable energy resources of Turkey within EU relations framework
dc.typeMaster Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Sosyal Bilimler Enstitüsü Tez Koleksiyonu