Yazar "Semerci, Arif" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 44
  • [ X ]
    Öğe
    Analysis of Change in Cost Factors in Canola Production: The Case of Çanakkale Province
    (2020) Semerci, Arif; Çelik, Ahmet Duran
    According to the data of 2018, Çanakkale City was 5th in Turkey’s total canola production with aproportional share of 7.50%. In this study, differences in input usage amounts and input costs wereanalysed according to the enterprise size. The data of the study were gathered from 83 canolaproducers who produced canola in 2018 in the Çanakkale Province by the Complete InventoryMethod. According to the research results, there was a statistical difference in pesticide cost at a 5%significance level between small- and large-scale enterprises. In terms of input usage per unit area,there was a statistical difference at a 5% significance level in machinery power usage according tothe enterprise size. Furthermore, there wasn’t any statistical difference in input usage betweenenterprise groups which indicates that large scale enterprises aren’t benefiting from the positiveaspects of the scale economy. Therefore, agricultural production in general and canola production inparticular should be supported with different tools and different methods in the medium and longterms.
  • [ X ]
    Öğe
    Analysis of ınput utilization efficiency in wheat production: the case of Turkey
    (Univ Fed Rural Pernambuco, Dept Administracao, 2024) Çelik, Ahmet Duran; Semerci, Arif; Sarıoğlu, Tuğçe
    Wheat production is an essential agricultural activity in the world and Turkey. In 2021, the world wheat production was realized as 771 million tons on 221 million hectares of land. Turkey had a share of 3.00% in the world's wheat production area, and 2.29% in the production amount. The most important condition for the competitiveness of enterprises in agricultural production is low production costs and efficient use of inputs. Unused input not only increases production costs but also reduces the competitiveness of the businesses. In this study, input use efficiency in wheat production was analyzed by means of the data obtained from 104 enterprises determined by the Simple Random Sampling Method. The average cultivation area of wheat production was 159.03 da, and the yield per unit area was determined as 555.00 kg/da. In the function of wheat production; the production elasticity coefficient of the fertilizer variable was found significant at a 1% probability level, and the agricultural pesticide at a 5% probability level. The sum of the coefficients of production elasticity (& sum;beta(i): 1.013) for the forecast function indicates increasing returns to scale. The highest marginal efficiency coefficient (2.34) in the equation was found as the seed variable. The research results revealed that none of the variables in wheat production were used at the economic optimum level.
  • [ X ]
    Öğe
    Bitkisel Üretimde İşletme Büyüklüğünün Ürün Verimi, Üretim Değeri ve Ürün Maliyeti Üzerine Etkisi: Çeltik, Pamuk ve Kanola Üretimi Örneği
    (2024) Semerci, Arif
    Tarım ürünleri ticaretinde ve ülkelerarası rekabet bağlamında birim alandan elde edilen verimin yüksekliği yanında üretilen ürünün maliyeti de önemli rol oynamaktadır. Bir tarım işletmesinin hem verim hem de maliyet avantajına sahip olabilmesi için belirli bir işletme büyüklüğüne sahip olması gerekmektedir. Bu çalışmada; pamuk üretiminde 136 işletmeden, çeltik üretiminde 74 işletmeden ve kanola üretiminde de 83 işletmeden elde edilen veriler işletme büyüklük grupları bazında verim değerleri ve ürün maliyetleri dikkate alınarak analiz edilmiştir. İncelenen işletmelerde işletme başına ortalama üretim alanları kanolada 83.14 da, çeltik üretiminde 141.36 da ve pamuk üretiminde ise 107.99 da olarak belirlenmiştir. Araştırmada; Çeltik üretiminde işletme başına ortalama verim 777.11 kg da-1 olup, en yüksek verim (797.20 kg da-1) ve ürün değeri ($446.46 da-1) büyük işletme büyük grupta yer alan işletmelerden sağlanmıştır. Yürütülen araştırmada pamuk üretiminde işletme başına ortalama verim 536.19 kg da-1, kanola üretimde ise 290.87 kg da-1 olarak hesaplanmıştır. Yapılan araştırma en yüksek verimin kanola üretiminde (309.23 kg da-1) ve pamuk üretiminde (538.53 kg da-1) küçük işletmelerin bulunduğu birinci gruptan elde edildiğini göstermiştir. Araştırma kapsamında işletme yöneticilerininin yaşı, mesleki tecrübesi ve genel eğitim düzeyi de işletme büyüklük grupları bazında analiz edilmiştir. Araştırma bulguları çeltik üretiminde üreticilerin ekonomi ilkelerine uygun olarak, diğer bir ifade ile rasyonel bir şekilde, işletmelerini yönettiklerini ortaya koymuştur. Pamuk ve kanola üreten işletmeler ise küçük işletme gruplarında hem verim hem de üretim değeri bakımından diğer gruplarda yer alan işletmelere göre daha yüksek performans göstermişlerdir. Bu durum pamuk ve kanola üretiminde orta ve büyük grupta yer alan işletmelerin büyük ölçekli işletme olmanın avantajlarından yeterince yararlanamadıklarını ortaya koymuştur.
  • [ X ]
    Öğe
    Çanakkale İli Arıcılık İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Analizi
    (2023) Semerci, Arif; Topal, Arife Yurdugül
    Arıcılık, insan beslenmesi ve sağlık açısından önemli ürünler ortaya koyan, bitkilerin tozlaşması yoluyla doğal dengenin korunmasında ve tarımsal üretimde önemli rol oynayan, nispeten daha az emek gerektiren bir hayvancılık alt sektörüdür. Türkiye hem kovan varlığı hem de bal üretimi açısından dünyanın en önemli üreticilerinden biridir. Ülke 8120000 adet arı kovanı ve 117000 ton üretim ile 2019 yılı itibarıyla dünyada ikinci sıradadır. Araştırma alanı olarak belirlenen Çanakkale ili 84000 adet kovanı ve 1700 ton bal üretimi ile ülke toplam bal üretiminde %1.65’lik paya sahiptir. Bu çalışmada Çanakkale ilinde Tabakalı Örnekleme Yöntemi ile 64 arıcılık işletmesi belirlenmiştir. Çalışmada arıcılık işletmelerinin 2019 yılı faaliyetlerinin sosyo-ekonomik yönden analizi yapılmıştır. Araştırma kapsamında işletmeler 74 kovan ve altı, 75-149 kovan ile 150 ve üzeri kovana sahip işletmeler olmak üzere üç büyüklük grubunda değerlendirilmiştir. İncelenen işletmelerde işletme sahiplerinin yaş ortalaması 53.7 yıl, ortalama eğitim süresi 5.68 yıl; ortalama arıcılık deneyimi 16.52 yıl ve hane halkı büyüklüğü de 3.18 kişidir. İşletmelerin %20.30’u arıcılık faaliyetleri için kredi kullandıklarını, %57.90’ının da işletmesini sigorta ettirdiklerini beyan etmişlerdir. Yürütülen araştırmada; işletme başına ortalama bal üretimi 2196.50 kg, kovan başına ortalama verim ise 14.77 kg olarak tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre arıcılık faaliyetine ilişkin maliyetin %58’i sabit masraflar ve %42’si de değişir masraflardan oluşmaktadır. Yapılan araştırma işletme başına ortalama brüt karın 67400.61 TL, net karın 54442.77 TL, kovan başına brüt kar değerinin 453.27 TL ve net kar değerinin de 366.12 TL olduğunu ortaya koymuştur. Araştırma bulgularına göre işletmeler ortalaması nispi kar oranı 3.42 olup, bu oran işletme büyüklüklerine göre sırasıyla 4.24, 3.27 ve 3.21 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular küçük ölçekli işletmelerin büyük ölçekli işletmelere göre daha yüksek brüt ve net kar değerleri ile nispi kar oranına sahip olduğunu ortaya koymuştur. Bu durum küçük ölçekli işletmelerde kaynak kullanım etkinliğinin orta ve büyük ölçekli işletmelere göre daha yüksek düzeyde olduğunu göstermektedir. Arıcılıkta kovan başına elde edilen verim ve gelirin artırılması için verimi yüksek arı ırkları ile çalışılması ve arıcıların teknik eğitimden geçirilmesi gerekmektedir.
  • [ X ]
    Öğe
    Çanakkale İlinde Çeltik Üretiminin Ekonometrik Analizi
    (2021) Semerci, Arif; Everest, Bengü
    2018-2019 üretim dönemi IGC verilerine göre dünya çeltik üretim alanları 163 milyon ha, üretimmiktarı ise 745 milyon ton olarak gerçekleşmiştir. Aynı dönemde dünya pirinç üretimi ise 500 milyon tonolmuştur. Türkiye’nin ekim alanlarındaki payı %0.07, üretim miktarındaki payı ise %0.12 olup pirinçte kendineyeterlilik oranı %80’dir. 2019 yılı TÜİK verilerine göre Türkiye’de çeltik üretim alanı 126,419 ha, üretim miktarıise 1,000,000 ton olarak gerçekleşmiştir. Çanakkale ili ülke genelinde çeltik ekim alanlarından aldığı %8.72 veüretim miktarındaki %9.30 pay ile 4. sırada yer almaktadır. İlde ortalama çeltik verimi 8438.30 kg h-1 olup, ülkeverim değerinin (7910,20 kg ha-1) üzerindedir. Yapılan çalışmada çeltik üretimine ilişkin oluşturulan üretimfonksiyonunda; tohum masrafı (X1) gübre masrafı (X3), tarımsal mücadele ilacı masrafı (X4) ve mazot masrafına(X5) ilişkin girdilerinin üretim elastikiyetleri %5 ihtimal düzeyinde önemli bulunmuş, denklemin üretimelastikiyetleri katsayıları toplamının (??i: 1.002) ise ölçeğe artan getiriyi ifade ettiği sonucuna varılmıştır.Oluşturulan denklemde yer alan faktörler arasında marjinal etkinlik katsayısı en yüksek değişken tarımsalmücadele ilacı masrafı (X2) olarak bulunmuştur. Çalışmada çeltik üretiminde marjinal teknik ikame oranlarınagöre tohum (X1) faktörünün mazot faktörüne (X5) oranla ekonomik optimuma en yakın düzeyde kullanılan girdibileşenleri olduğu anlaşılmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Çanakkale İlinde Kanola Üretiminin Fonksiyonel Analizi
    (2020) Semerci, Arif
    Dünya yağlı tohumlar üretiminde soya ve palm bitkisinden sonra %12.27’lik pay ile 3. sırada, bitkisel yağüretiminde de %14.44 ile yine 3. sırada yer alan kanola, Türkiye’de yağlı tohumlar üretiminde %4.63, bitkiselyağ üretiminde de %6.36’lık paya sahiptir. Kanola üretimi, gelişen dünyanın aksine Türkiye’de, uygulanan çeşitlidestekleme politikalarına rağmen yeterince gelişme gösterememiştir. Buna rağmen ülkede son 30 yıllıkdönemde birim alandan elde edilen verim değerinde en yüksek artış kanoladan sağlanmıştır. 2018 yılındaTürkiye’nin kanola üretiminde %7.5’lik pay ile Çanakkale ili 5. sırada yer almıştır. Araştırma alanı olarakbelirlenen ilde Tam Sayım Yöntemine göre belirlenen 83 tarım işletmesinden elde edilen veriler yardımıylakanola üretimi fonksiyonel analiz yönüyle incelenmiştir. Birim alandan ortalama 296 kg/da kanola eldeedebilmek için yaklaşık olarak; 450 g tohum, 26 kg saf gübre, 330 cc tarımsal mücadele ilacı ve 13 l mazotkullanımına ihtiyaç duyulmaktadır. Kanola üretimine ilişkin oluşturulan fonksiyonda; gübre masrafı (X1), tarımsalmücadele ilacı bedeli (X2) ve tohum bedeli (X3) faktörlerinin üretim elastikiyetleri %5 ihtimal düzeyinde önemlibulunmuş, denklemin üretim elastikiyetleri katsayıları toplamının (??i: 1.004) ise ölçeğe artan getiriyi ifadeettiği sonucuna varılmıştır. Oluşturulan denklemde yer alan faktörler arasında marjinal etkinlik katsayısı enyüksek değişken 13.94 ile tarımsal mücadele ilacı masrafı (X2) olarak bulunmuştur.
  • [ X ]
    Öğe
    Çanakkale İlinde Tarım Sektörünün Genel Yapısı
    (Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, 2019) Semerci, Arif
    Çanakkale ili Türkiye’nin önemli tarımsal üretim potansiyeline sahip illerinden biridir. Bu çalışmada Çanakkale İlinde tarım sektörünün genel yapısı ülke değerleriyle karşılaştırmalı olarak verilmeye çalışılmıştır. Çanakkale ili ülke nüfusunun %0.66’sını, yüzölçümünün ise %1.29’unu karşılamaktadır. İlin Türkiye tarımsal üretim değerindeki payı %1.97 olup, bu pay hayvansal üretimde %1.45, bitkisel üretimde ise %2.24 olarak gerçekleşmiştir.  Çanakkale ili kişi başına bitkisel üretim değerinde ülke genelinde 4., hayvansal üretimde ise 17. sırada yer almaktadır. İlin bitkisel üretim değerinde zeytin, buğday, domates, şeftali ve biberin payı %46’dır. İl, Türkiye’nin önemli zeytin üretim merkezlerinden biri olup, ülke zeytin alanlarında %4.93, üretim miktarındaki ise %9.84 paya sahiptir. Çanakkale ilininülke şeftali üretimindeki payı ise %16’dır. İlde ekonomik büyüklük olarak ilk sıralarda yer alan tarımsal ürünlerin verim değerleri ülke ortalamasına göre daha yüksek düzeydedir. İlin Türkiyesüt üretimindeki payı %2.63olup, bu oran keçi sütünde %8’dir. Çanakkale ili,saanen keçi varlığında Türkiye’nin en önemli damızlık merkezlerinden birisi konumundadır. İlde traktör ve biçerdöver başına düşen tarım alanı ülke ortalamasının altındadır. Bununla birlikte ilin süt sağım makinası ve silaj makinası varlığının ülke genelindeki payı %3’ün üzerindedir. Çanakkale ilinde Çiftçi Kayıt Sistemi’ne kayıtlı çiftçi sayısı yaklaşık 22 bin adet olup, ilde tarımsal üretime yönelik olarak 136 milyon ₺, çiftçi başına ise yaklaşık6.2 bin ₺ destekleme ödemesi yapılmıştır. İlde üretici başına ortalama destekleme tutarı ülke genelinden %2.17 daha yüksektir.  [EN] Çanakkale is one of the cities in Turkey which has an important agricultural production potential. In this study, the general structure of the agricultural sector in the province of Çanakkale has been given to be compared with the country values. Çanakkale city provides 0.66% of Turkey’s population, and it holds 1.29% of Turkey’s total area. Çanakkale cityprovides 1.97% of Turkey’s agricultural production which are 1.45% in husbandry and 2.24% in vegetative production. Çanakkale is the 4th city in Turkey in terms of vegetative production value per person, and it is 17th in husbandry. 46% of the city’s vegetative production is consisted of olive, wheat, tomato, peach, and pepper. Çanakkale is also an important olive production center in Turkey which holds 4.93% of olive production areas of the country, and it provides 9.84% of the total olive production. In addition to that, the share of city’s in Turkey’s peach production is 16%. Productivity values of Çanakkale city in agricultural production are above the country average. The share of the city in Turkey’s milk production is 2.63%, and it is 8% in goat milk. Çanakkale city is also an important place in breeding goat. The numbers of tractor and combine harvester per agricultural area is below the Turkey’s average. Yet, the city holds over 3% of Turkey’s milking machine and silage machine. There are nearly 22 thousand farmers who are registered to Farmer Registration System (FRS). The value of agricultural subsidy for Çanakkale that was provided by Ministry of Food, Agriculture and Livestock was approximately 136 million ₺ in total, and it was 6.2 thousand ₺ per producer which was 2.17% more than the country average.
  • [ X ]
    Öğe
    Çeltik Üretiminde Maliyet Faktörlerinin Farklılık Analizleri: Çanakkale İli Örneği
    (2020) Semerci, Arif
    Dünya pirinç üretimi 2016/17 döneminde 483 milyon ton düzeyine ulaşmıştır. Üretimin yaklaşık %74’ünübaşta Çin olmak üzere, Hindistan, Endonezya, Bangladeş ve Vietnam karşılamaktadır. 2017 yılı FAO verilerinegöre dünya çeltik üretim alanları 167.2 milyon ha, üretim miktarı ise 770 milyon ton olarak gerçekleşmiştir.Türkiye’nin ekim alanlarındaki payı %0.07, üretim miktarındaki payı ise %0.12 olup pirinçte kendine yeterlilikoranı %70’tir. 2018 yılı TÜİK verilerine göre Türkiye’de çeltik üretim alanı 120,142 ha, üretim miktarı ise 940,000ton olarak gerçekleşmiştir. Çanakkale ili ülke genelinde çeltik ekim alanlarından aldığı %6.95 ve üretimmiktarındaki %6.71 pay ile 4.sırada yer almaktadır. İlde ortalama çeltik verimi 755.37 kg/da olup, ülke verimdeğerinin (782.40 kg/da) altındadır. Araştırmanın yürütüldüğü ilde Tabakalı Örnekleme Yöntemine görebelirlenen 74 işletmeden elde edilen verilerle çeltik üretimi ekonomik boyutlarıyla incelenmiştir. Araştırmasonuçlarına göre incelenen işletmelerde; çeltik üretim alanları bitkisel üretim deseninde %44’lük pay ile ilksırada yer almakta olup, ortalama çeltik üretim alanı 141.36 da, verim değeri ise 785.18 kg/da olarakhesaplanmıştır. Araştırma sonucunda birim alandan ortalama 785.18 kg/da çeltik elde edebilmek için dekarabaşına; 21.79 kg tohum, 37.15 kg saf gübre, 1.07 lt tarımsal mücadele ilacı ve 26.26 lt mazot ve çeltik ürünününsulanması amacıyla 218.60 KW elektrik enerjisi ile 12 saat insan işgücü ve makine çekigücüne ihtiyaç duyulduğutespit edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda birim alana kullanılan girdi miktarı bakımından işletme gruplarıarasında; sulamada kullanılan işgücü ve elektrik ile tarımsal mücadele ilacında istatistiki yönden farklılıklarolduğu saptanmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Çeltik Üretiminde Maliyet Faktörlerinin Farklılık Analizleri: Çanakkale İli Örneği (*)
    (Mevlüt AKÇURA, 2020) Semerci, Arif
    İnsan beslenmesinde önemli yer tutan ürünlerden biri de pirinçtir. Dünya pirinç üretimi 2016/17 döneminde 483 milyon ton düzeyine ulaşmıştır. Üretimin yaklaşık %74’ünü başta Çin olmak üzere, Hindistan, Endonezya, Bangladeş ve Vietnam karşılamaktadır. 2017 yılı FAO verilerine göre dünya çeltik üretim alanları 167,2 milyon ha, üretim miktarı ise 770 milyon ton olarak gerçekleşmiştir. Türkiye’nin ekim alanlarındaki payı %0,07, üretim miktarındaki payı ise %0,12 olup pirinçte kendine yeterlilik oranı %70’tir. 2018 yılı TÜİK verilerine göre Türkiye’de çeltik üretim alanı 120.142 ha, üretim miktarı ise 940 bin ton olarak gerçekleşmiştir. Çanakkale ili ülke genelinde çeltik ekim alanlarından aldığı %6,95 ve üretim miktarındaki %6,71 pay ile 4.sırada yer almaktadır. İlde ortalama çeltik verimi 755,37 kg/da olup, ülke verim değerinin (782,40 kg/da) altındadır. Araştırmanın yürütüldüğü ilde Tabakalı Örnekleme Yöntemine göre belirlenen 74 işletmeden elde edilen verilerle çeltik üretimi ekonomik boyutlarıyla incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre incelenen işletmelerde; çeltik üretim alanları bitkisel üretim deseninde %44’lük pay ile ilk sırada yer almakta olup, ortalama çeltik üretim alanı 141,36 da, verim değeri ise 785,18 kg/da olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda birim alandan ortalama 785,18 kg/da çeltik elde edebilmek için dekara başına; 21,79 kg tohum, 37,15 kg saf gübre, 1,07 lt tarımsal mücadele ilacı ve 26,26 lt mazot ve çeltik ürününün sulanması amacıyla 218,60 KW elektrik enerjisi ile 12 saat insan işgücü ve makine çekigücüne ihtiyaç duyulduğu tespit edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda birim alana kullanılan girdi miktarı bakımından işletme grupları arasında; sulamada kullanılan işgücü ve elektrik ile tarımsal mücadele ilacında istatistiki yönden farklılıklar olduğu saptanmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Çeltik Üretiminde Üreticilerin Bazı Sosyo-Ekonomik Özelliklerinin Verim Üzerine Etkisi: Çanakkale İli Örneği
    (2023) Semerci, Arif
    Çanakkale ili ekim alanlarındaki %9.35, üretim miktarındaki %9.81’lik pay ile çeltik üretiminde Türkiye genelinde 4.sırada yer almaktadır. Çeltik ürünü, yıllık yaklaşık 500 milyon TL’lik getirisi ve tarımsal üretim değerindeki %5.59’luk pay ile il ekonomisine katkısı bakımından 5.sırada yer almaktadır. Bu çalışmada araştırma alanı olarak belirlenen Çanakkale ilinde örnekleme yöntemiyle belirlenen işletmelerdeki çeltik üreticilerin yaşları, aldıkları eğitim düzeyleri ve çeltik üretimindeki tecrübeleri incelenmiştir. Çalışmada yer alan veriler 2018 yılı üretim döneminde 74 çeltik üretim işletmesinden elde edilmiştir. Araştırma bulgularına göre; işletme sahiplerinin yaş ortalaması 52.78 yıl, aldıkları eğitim süresi 8.27 yıl ve çeltikteki üretim tecrübesi de 19.6 yıldır. Araştırma sonuçları; düşük yaş grubundaki işletmelerden elde edilen verim değerinin yüksek yaş grubundaki işletmelerden %6.33 daha yüksek olduğunu göstermiştir. Eğitim seviyesi yüksek işletmelerdeki verim değeri ise diğer gruba göre %16.78 daha fazla bulunmuştur. Yapılan araştırma çeltik üretiminde tecrübe ile birim alandan elde edilen verim değeri arasında negatif bir korelasyon olduğunu göstermiştir. Yürütülen araştırma; çeltik üretim tecrübesi daha düşük olan işletmelerde birim alandan elde edilen verim değerinin iş tecrübesi daha yüksek olan işletmelere göre %14.98 oranında daha yüksek olduğunu ortaya koymuştur. Çalışma kapsamında yapılan fonksiyonel analiz sonuçlarına göre; çeltik üretiminde üreticinin tecrübesi verim değeri üzerine olumsuz etki yaparken, üreticinin eğitim düzeyinin artması birim alandan elde edilen üretim miktarını artırmaktadır. Bu durum çeltik üretiminde geleneksel üretim yöntemlerinden ziyade daha modern yöntemlerle üretim yapılmasını işaret etmektedir. Bu bağlamda araştırma alanında birim alandan elde edilen çeltik üretiminin artırılabilmesi için projelerde önceliğin yeniliklere açık üreticilere verilmesi ve üretim tekniğine yönelik eğitim faaliyetlerinin artarak devam etmesi gerekmektedir.
  • [ X ]
    Öğe
    Cost analysis of oily sunflower production: the case of Tekirdag Province, Turkey
    (Univ Fed Rural Pernambuco, Dept Administracao, 2019) Semerci, Arif
    In Turkey, oilseeds are the leading of the supply deficit in agricultural products. In 2016, the country's oilseeds and derivatives imports amounted to 3,4 billion USD while sunflower and sunflower oil imports amounted to 1.3 billion USD. The amount of oilseed production in Turkey was 3,9 million tons in 2017 and the share of sunflower production was 50,56%. According to data from the same year, the area of sunflower oil production was 681.000 ha in Turkey, production and yield were 2,64 tons and the amount was 1,8 million tons / ha. The share of sunflower oil production area of the Thrace region in Turkey was 49,26%, while the share in production amount was 44,81%. Tekirdag province designated as an area of research is the first in terms of cultivation areas for oil sunflower and the production amount in the country while it holds 23% of the sunflower fields of Turkey and 20,45% of amount of sunflower oil production. Supporting policies aimed at increasing production of oilseeds are applied across Turkey. In this study, the oil sunflower cost in Tekirdag Province, one of the most important oil sunflower production centers of the country, was examined in detail; in particular, the effects of the implementation of deficiency payment on producer income were examined. Turkey is placed on the top of vegetable oil consumption. However, the country's self-sufficiency rate in sunflower production is 64%. In this study, the amount of oil sunflower production in the province of Tekirdag in 2009 was determined as 1.060,50 USD / ha, the cost per ton was 620 USD, and for 2017, these values were determined as 957 USD / ha and 420 USD, respectively. In 2009, the increase in production income in the enterprises examined was realized as 239,4 USD per hectare with the deficieny payment application while the share of difference support in oil sunflower income was 21,88%. In 2017, these values were realized as 253 USD and 18,33% respectively. However, in 2017, the unit prices in the deficiency payment applied in the oil sunflower decreased about 14% compared to 2009. This situation has negatively affected the income obtained from the production of sunflower oil.
  • [ X ]
    Öğe
    Cost and gross profit analysis in oily Sunflower (Helianthus Annuus, L .) Production: the case of Canakkale province, Turkey
    (Univ Fed Rural Pernambuco, Dept Administracao, 2023) Semerci, Arif; Yurt, Inan
    World sunflower production in 2019 amounted to 56 million tons on an area of about 27 million ha. Turkey ranks 9 th in sunflower cultivation areas worldwide and 7 th in production quantity. However, the self-sufficiency rate in the country's oily sunflower is 60%. This situation causes Turkey to receive a 33% share of world oily sunflower imports. The aim of this research is to determine the physical production inputs used in rainfed conditions in agricultural enterprises in Canakkale province located in the European region of Turkey according to the enterprise size groups and to examine in detail the elements that make up the product cost. The data used in the research have been obtained through surveys from 75 agricultural enterprises determined by the Stratified Sampling Method . The enterprises examined in the research have been evaluated within 4 size groups according to their oily sunflower production areas. In order to obtain an average yield of 236.93 kg da(-1) in oily sunflower production in the enterprises examined; 374.60 g seeds, 21.27 kg of chemical fertilizer, 297 cc of agricultural medicine, 147.58 minutes of machine labor force and 13.74 lt diesel input were needed. According to the enterprise average, the production cost of oily sunflower is $77.21 da(-1), and the lowest cost belongs to large enterprises with a figure of $74.17 da(-1). According to the research results, the average cost of oily sunflower per kg of enterprises has been determined as $0.33, and the lowest cost has been obtained from small businesses with a figure of $0.31 da(-1) . In the general context of the enterprises, the production value of oily sunflower is $86.61 da(-1) , gross profit is $33.60 da(-1) , net profit has been calculated as $9.40 da(-1) . In the study, the ratio of average gross profit value of oily sunflower to the production value of the product is 38.79%, and the relative profit ratio is1.12. In the study, it has been concluded that the average productivity value in sunflower production is 3.07 kg $(-1) and the break-even point value indicating land crossing in production is 208.68 kg da(-1) . The results of the study reveal that government -provided supports in the studied enterprises can provide an increase of 24.97% in the income generated from the unit area in sunflower. The research conducted have also revealed that the criteria of yield value, production value, cost per kg, gross profit and net profit and relative profit ratio are the highest in the first group of enterprises. In other words, the research findings showed that among the studied enterprises, small-scale enterprises work more efficiently and productively than the enterprises in other groups, but also behaved more rationally in the use of input.
  • [ X ]
    Öğe
    Cost and gross profit analysis in oily Sunflower (Helianthus Annuus, L.) Production: the case of Canakkale province, Turkey
    (Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2023) Semerci, Arif; Yurt, İnan
    World sunflower production in 2019 amounted to 56 million tons on an area of about 27 million ha. Turkey ranks 9th in sunflower cultivation areas worldwide and 7th in production quantity. However, the self-sufficiency rate in the country's oily sunflower is 60%. This situation causes Turkey to receive a 33% share of world oily sunflower imports. The aim of this research is to determine the physical production inputs used in rainfed conditions in agricultural enterprises in Canakkale province located in the European region of Turkey according to the enterprise size groups and to examine in detail the elements that make up the product cost. The data used in the research have been obtained through surveys from 75 agricultural enterprises determined by the “ Stratified Sampling Method ”. The enterprises examined in the research have been evaluated within 4 size groups according to their oily sunflower production areas. In order to obtain an average yield of 236.93 kg da-1 in oily sunflower production in the enterprises examined; 374.60 g seeds, 21.27 kg of chemical fertilizer, 297 cc of agricultural medicine, 147.58 minutes of machine labor force and 13.74 lt diesel input were needed. According to the enterprise average, the production cost of oily sunflower is $77.21 da-1, and the lowest cost belongs to large enterprises with a figure of $74.17 da-1. According to the research results, the average cost of oily sunflower per kg of enterprises has been determined as $0.33, and the lowest cost has been obtained from small businesses with a figure of $0.31 da-1. In the general context of the enterprises, the production value of oily sunflower is $86.61 da-1, gross profit is $33.60 da-1, net profit has been calculated as $9.40 da-1. In the study, the ratio of average gross profit value of oily sunflower to the production value of the product is 38.79%, and the relative profit ratio is1.12. In the study, it has been concluded that the average productivity value in sunflower production is 3.07 kg $-1 and the break-even point value indicating land crossing in production is 208.68 kg da-1. The results of the study reveal that government-provided supports in the studied enterprises can provide an increase of 24.97% in the income generated from the unit area in sunflower. The research conducted have also revealed that the criteria of yield value, production value, cost per kg, gross profit and net profit and relative profit ratio are the highest in the first group of enterprises. In other words, the research findings showed that among the studied enterprises, small-scale enterprises work more efficiently and productively than the enterprises in other groups, but also behaved more rationally in the use of input. © 2023, Universidade Federal Rural de Pernambuco. All rights reserved.
  • [ X ]
    Öğe
    Denizli İlinde Kekik Üretiminin Fonksiyonel Analizi
    (2024) Semerci, Arif; Ken, Enver
    Bu çalışmada, Denizli ili tarım işletmelerinde kekik üretiminin ekonometrik analizinin yapılması amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler Basit Tesadüfi Örnekleme Yöntemi’ne göre belirlenen 82 adet tarım işletmesinde yüzyüze anket uygulamasıyla elde edilmiştir. Araştırma bulguları birim alandan ortalama 95,10 kg verim elde edebilmek için dekar başına; 10.296 adet fide, 8,93 cc zirai mücadele ilacı, 52,34 kg kimyevi gübre, 16,57 lt mazot, 4,49 saat makine işgücü ve 17,84 saat işgücüne gereksinim duyulduğunu ortaya koymuştur. Bu çalışmada kekik üretim miktarı ile; fide sayısı, kimyevi gübre, tarımsal mücadele ilacı ile üretimin tamamında kullanılan makine çekigücü ile mazot miktarı, işgücü kullanım miktarı ve üretim alanı arasındaki ilişkiler Cobb-Douglas tipi üretim fonksiyonu yardımıyla analiz edilmiştir. Hazırlanan tahmin denklemine ilişkin determinasyon katsayısı 0,89 olup %1 düzeyinde önemli bulunmuştur. Tahmin denkleminde yer alan değişkenlerden tarımsal mücadele ilacı kullanımı ve mazot kullanımına ait faktörlerin üretim elastikiyeti katsayılarının negatif, fide sayısı, kimyevi gübre miktarı, işgücü ve üretim alanı değişkenlerine ilişkin üretim elastikiyeti katsayılarının pozitif karakterli olduğu tespit edilmiştir. Yapılan çalışma kekik üretim miktarına ilişkin oluşturulan tahmin denkleminde yer alan faktörlerin üretim elastikiyeti katsayıları toplamının (??i)1,12 olması nedeniyle ölçeğe artan getirinin söz konusu olduğunu göstermiştir. Üretim fonksiyonunda yer alan değişkenler arasında marjinal etkinlik katsayısı 1’in üzerinde olan değişkenler üretim alanı (3,20) ve gübre faktörü (1,33) olarak tespit edilmiştir. Araştırma bulguları kekik üretiminde gübre miktarı ve üretim alanı girdileri dışında kalan diğer üretim faktörlerinin etkin kullanılmadığını ortaya koymuştur.
  • [ X ]
    Öğe
    DETERMINATION OF ENERGY USE EFFICIENCY OF COTTON PRODUCTION IN TURKEY: A CASE STUDY FROM HATAY PROVINCE
    (Parlar Scientific Publications (P S P), 2019) Semerci, Arif; Baran, Mehmet Firat; Gokdogan, Osman; Celik, Ahmet Duran
    This study aimed at determining the energy efficiency of cotton production in the Hatay region of Turkey. Data were gathered in the season of 2016-2017 from 136 enterprises which were chosen by the Simple Random Sampling Method. In order to determine the energy efficiency of cotton, data provided by farmers were utilized. The energy input and output in cotton production were calculated as 57134.25 MJ ha(-1) and 63270.54 MJ ha(-1), respectively. Energy inputs consist of; electrical by 20914.02 MJ ha(-1) (36.61%), chemical fertilizer by 15466.06 MJ ha(-1) (27.07%), diesel fuel by 13828.61 (24.20%), irrigation by 4378.50 MJ ha(-1) (7.66%), machinery by 1136.59 MJ ha(-1) (1.99%), chemical by 830.85 MJ ha(-1) (1.45%), seed energy by 311.99 MJ ha(-1) (0.55%), and human labour by 267.62 MJ ha(-1) (0.47%). Energy in cotton production could be classified as 68.94% direct, 31.06% indirect, 8.67% renewable, and 91.33% non-renewable. Energy efficiency, specific energy, energy productivity, and net energy in cotton production were calculated as 1.11, 10.66 MJ kg(-1), 0.09 kg MJ(-1,) and 6136.29 MJ ha(-1).
  • [ X ]
    Öğe
    Determination of Feed Consumption and Feed Conversion Ratio in Dairy Cattle Farms: A Case Study of Hatay Province
    (2022) Semerci, Arif
    This research was carried out to determine the feed consumption and feed conversion ratio in dairy cattle farms. The data used in the research were gathered from 141 dairy cattle farms in the Hatay province. According to the research results, the average forage crops production area size in the enterprises was 18.13 da, and the share of forage crops cultivation areas in the crop production pattern was determined as 31.07%. The average cattle stock was 11.02 heads, the number of dairy cattle was 4.87 heads, the milk yield per dairy cattle was 5.619 lt/head, and the milk income was calculated as 2.811 US$/head. The roughage consumption of a dairy cattle in the lactation period was 3,139.67 kg, the monetary value of the consumed roughage feed was 371.61 US$, the consumption of concentrated feed and crushed feed was 2958.90 kg, and the monetary value of the consumed concentrated feed was determined as 1118.57 US$. In the research area, the total expense amount was approximately 1.9 million US$. The proportional share of variable costs in the total cost was calculated as 64.26%, and the share of fixed costs was calculated as 35.74%. The proportional share of feed costs in variable costs was 80.56%. The research revealed that 1.90 liters of milk was obtained by the 1 kg of concentrate and crushed feed that was given to a dairy cow in the lactation period. Considering the average of the enterprises; for 100 US$ of feed consumption, the gross production value of dairy cattle was calculated as 236.02 US$, and the milk income was calculated as 195.72 US$. In the study it, was determined that there were statistical differences between the farm size groups in terms of milk yield and the amount of roughage and grain feed consumption. Within the research it was revealed that the feed needs of the enterprises should be provided by their own enterprise in order to achieve higher milk yield and income per animal.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Determination of resource use efficiency in table tomato (Solanum lycopersicum) production: Çanakkale province-Turkey sample
    (Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2024) Durmuş, Eylem; Semerci, Arif
    Turkey is one of the most prominent tomato producing countries in the world. Tomat oes are in fourth place in the ranking of countries in terms of production area and in third place in terms of quantity of production. According to data from the Food and Agriculture Organization of the United Nations for 2020, Turkey provides 3.60% of the tomato production area worldwide and 7.07% of its production. In this study, it has been aimed to determine the resource use effectiveness of the factors applied in table tomato production in Canakkale province, which is one of the most significant tomato production centers. The data used in the research have been obtained by applying a face-to-face survey from 99 agricultural enterprises identified by the Stratified Sampling Method. Determination coefficient of the estimation equation of table tomato production created with the help of Cobb-Douglas type function is 0.912 and this value has been found significant at a 1% significance level. In the study, the sum of elasticity coefficients of production factors included in the estimation equation prepared for tomato production has been calculated as 0.96. The calculated value indicates that in the production of table tomatoes, there seems to be a reduced return to the scale. The presence of autocorrelation of the equation has been tested by the “Durbin Watson Test”. The Durbin Watson test statistic has been found as 1.914, and there seems no autocorrelation between the variables. When the production elasticity coefficients belonging to the arguments, which are included in the equation, have been examined; machine tensile strength and fuel consumption quantity variables have been found to be negative marked. In the estimation equation, seedling number of 1%, machine traction and labor factors have been found to be significant at the level of probability of production elasticity coefficients of 10%. When we consider the marginal efficiency coefficients of inputs used in table tomato production, it is seen that pure fertilizer (13.08), labor force (9.59) and number of seedlings (4.84) factors were found to be used below the economic optimum level, and the amount of use of specified inputs per unit area need to be increased. The marginal coefficient of effectiveness of the agricultural pest control drug used in tomato production is less than 1, and it has been recommended to reduce the use of this input. Other variables included in the estimation equation such as marginal efficiency coefficients related to machine traction power and diesel quantity are negatively marked and these inputs are used in the irrational region in tomato production. The study has revealed that production factors are not used effectively in the production of table tomatoes, which negatively affect the producer's income. © 2024, Universidade Federal Rural de Pernambuco. All rights reserved.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Determination of technical efficiency in cotton production by using data envelopment and stochastic frontier analysis methods: a case study of Hatay Province in Turkey
    (Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2021) Parlakay, Oguz; Semerci, Arif; Celik, Ahmet Duran
    The main aim of this study is to determine the technical efficiency of cotton production in the province of Hatay, which is one of the major cotton production areas of Turkey. The data of the study were gathered from 136 cotton enterprises by the face-to-face survey method, and the Random Stratified Sampling method was used in determining the sample size. In the data analysis; the Data Envelopment Analysis (DEA), (Variable Return to Scale - Output Oriented), and Stochastic Frontier Analysis (SFA) methods, which are commonly being used in technical efficiency measurements of agricultural enterprises, were used. The determinants of technical efficiency were calculated by the Tobit Regression Analysis (for DEA) and TE Effects Model (for SFA). In the analysis, cotton yield per decare was considered as output; and seed usage (kg da-1), pure nitrate usage (kg da-1), pure phosphorus usage (kg da-1), labor force (h da-1), machinery power (h da-1), pesticide cost (USD da-1) and the number of irrigation were considered as inputs. According to the analysis results, the technical efficiency score average of cotton enterprises was found as 0,82 with the DEA-VRS method and was found as 0,86 with the SFA method. Besides, it was found that the enterprises which produce cotton at the minimum efficiency level, could increase the cotton production amount by 78% according to the DEA-VRS, and by 0,72% according to the SFA method. The scale efficiency average was calculated as 0,97. It was concluded that the main reason for high scale efficiency was derived from a false input combination; nonetheless, it was determined that there were enterprises which weren’t utilising scale efficiency. In the study, it was observed that some inputs were overused, such as the number of irrigation (36,79%), fertiliser-N (17,88%), and pesticide cost (8,22%). Hence, cotton yield could be increased with proper input combinations. Also, producer training activities about input usage levels and methods could be useful in order to increase awareness about the issue. © 2021, Universidade Federal Rural de Pernambuco. All rights reserved.
  • [ X ]
    Öğe
    Determining the economic efficiency level of feed consumption in cow milk production
    (Univ Fed Rural Pernambuco, Dept Administracao, 2023) Semerci, Arif
    This research has been carried out in order to determine the resource utilization efficiency of feeds and feed combinations that are predicted to affect the amount of cow's milk production. The data used in this research were obtained using the stratified sampling method. In this study it has been determined that the share of variable costs in milk production is 64%, and the share of feed in variable costs is 80%. In this research it has been found out that the degree of explaining the milk production amount of the variables in the estimation equation is 83%, and the F value for the equation is statistically significant at the 1% level. The sum of the elasticity coefficients of the factors in the estimation equation (Sigma beta i: 1.016) has shown increasing returns to scale in dairy cattle enterprises. Among the variables in the function, the factor with the highest efficiency coefficient has been found as the roughage input with 6.60. The results of the analysis has revealed that the use of resources in milk production on the basis of both factors and factor combinations is not efficient and rational.
  • [ X ]
    Öğe
    Determining the technical efficiency level of oily sunflower production by Stochastic Frontier Analysis (SFA) Method: the case of Thrace Region, Turkey
    (Univ Fed Rural Pernambuco, Dept Administracao, 2023) Semerci, Arif
    This research aims to measure the efficiency in agricultural enterprises producing sunflower oil in Thrace Region and also to determine the causes of inefficiency. The data of the study have been obtained from 571 agricultural enterprises, which have been determined by using the Stratified Sampling Method, producing sunflower on an area of approximately 5400 hectares. Stochastic Frontier Analysis method has been used to measure the technical efficiency scores of the enterprises examined in the study. Data regarding five inputs is used in the function for Stochastic Frontier Analysis. Also five variables have been included in the technical inefficiency model. According to the results of the analysis, the efficiency scores of the examined enterprises ranged between 0.29 and 0.96, while the average efficiency score has been obtained as 0.80. According to these findings, an average enterprise predicts that sunflower yield can be increased by 17% without making a change in the amount of input it uses. However, it has been calculated that the enterprises operating at a minimum level can increase the sunflower yield by 70%. In the recent study, it has been determined that the sunflower yield per unit area is positively related to the use of seeds, labor and fuel, whereas it is negatively related to the use of fertilizers and pesticides. Findings, which have been obtained in the study, state that increasing the amount of seeds, labor and fuel will raise the amount of sunflower produced, while increasing the amount of fertilizer and pesticides used will cause a decrease in the amount of sunflower obtained. In the study, according to the gamma parameter calculated for the inefficiency model in oil sunflower production, it has been concluded that 91% of the variation in sunflower yield is caused by technical inefficiency. The coefficients of age, education and number of parcels in the inefficiency model are negative. This situation indicates that those enterprise owners who are older, have a higher education level, and have more parcels are more effective. However, the results of the research have revealed that the coefficient of the sunflower cultivation area variable has a positive sign and the inefficiency increases as the cultivation area raises in the examined enterprises.