Yazar "Geylani, Mahfuz" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe ARAP DİL EKOLLERİ VE ÖNDE GELEN TEMSİLCİLERİ(2020) Geylani, MahfuzArap dili ile ilgili ilk çalışmalar Ebu’l-Esved ed-Düelî ile birlikte Basra’da başlamıştır. Daha sonraki zamanlarda ise bu amaca yönelik olarak Kûfe, Bağdat, Mısır ve Endülüs dil ekolleri oluşmuştur. Ancak nahiv ilmi daha çok Basra ve Kûfe dil ekolleri denilen iki ana ekol tarafından temsil edilmiş, böylece nahiv kâideleri Basra ve Kûfe dil ekollerinin önde gelen dil bilginleri sayesinde olgunlaşmıştır. Bağdat dil ekolü mensupları daha çok Basra ve Kûfe dil ekollerinin görüşleri arasında tercihte bulunmuş, Mısır ve Endülüs dil ekolü mensupları ise önceden telif edilen eserlere şerh ve hâşiye yazarak nahiv ilminin gelişmesine katkıda bulunmuşlardır.Öğe ARAP DİLİNDE MÜBTEDÂ VE HABER ARASINDA İRTİBAT SAĞLAYAN RÂBITLAR(2021) Geylani, MahfuzRâbıt Arap dili kaynaklarında yeri geldiğinde değinilen bir konudur. Ülkemizde bu konudamüstakil bir çalışma yapılmamıştır. Bu açıdan bu konuyu müstakil bir çalışmada ele almak önemarz etmektedir. Mübtedâ ve haber arasında irtibat sağlayan rabıtların olması ve haber cümlesi,sıfat cümlesi, sıla cümlesi ve hâl cümlesi gibi cümlelerin de râbıta ihtiyaç duymaları araştırmanınkonusunu önemli kılmaktadır. Cümlenin öğeleri arasında irtibat kuran râbıt konusununincelenmesi Arap gramerinde cümle konusunun anlaşılmasına katkı sağlayacaktır. Biz buçalışmada mübtedâ ve haber arasında irtibat kuran râbıtları ve râbıta ihtiyaç duyulan bazıcümleleri ele almaya çalıştık. Konu ele alınırken temel kaynaklardan yararlanılmaya çalışıldı.Özellikle bu konuyu eserlerinde müstakil olarak ve genişçe işleyen İbn Hişâm’ın Muğni’l-lebîb veSuyûtî’nin el-Eşbâh ve’n-nezâir fi’n-nahv adlı eserlerinden istifade edilmeye çalışıldı.Anahtar Kelimeler: Nahiv, Cümle, Mübtedâ, Haber, Râbıt.Öğe Arap Dilinde “Vâv” (?) Edatının Fonksiyonları(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2020-03-18) Geylani, MahfuzEdatlar kendi başlarına herhangi bir anlam ifade etmeyen, cümle içerisinde anlam yüklenen unsurlardır. İsim ve filleri birbirine bağlama işlevi görürler. Edatlar konuşan kişinin farklı anlamlar oluşturmak için başvurduğu araçtır. Kendisinden sonra gelen sözcükleri etkilerler. Yani o sözcükler üzerinde amil olurlar. Klasik nahiv kitaplarında isim ve fiilden sonra zikredilen harf bölümünde geniş bir şekilde ele alınırlar. Bu edatlardan Arap dilinde kullanımı geniş olanlardan birisi de “vâv” harfidir. Bu çalışmada “vâv” edatının/harfinin Arap dilindeki işlevine dikkat çekilmiştir.Öğe Ez-zebîdî'nin İ'tilâfu'n-Nusra adlı eseri çerçevesinde Basra ve Kûfe ekolleri arasındaki nahiv tartışmaları(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 2018) Geylani, Mahfuz; Demir, Ramazanİslâmî fetihler sonucu günlük konuşma dilinde "lahn"ın ortaya çıkması üzerine dönemin âlimleri Arap dilini lahn tahribatından kurtarmak için çeşitli çalışmalar içerisine girmişlerdir. Bu amaca yönelik olarak ilk gramer çalışmaları önce Basra'da başlatılmış, sonrasında ise Kûfe'de devam ettirilmiştir. Arap dili daha çok bu iki merkez tarafından şekillendirilmiş, neticede gramer konusunda iki farklı ekol ortaya çıkmıştır. Bazı nahiv meselelerinde farklı görüşlere sahip olan ve farklı ıstılahlar geliştiren Basra ve Kûfe dil ekolleri temel gramer kurallarının ve nahiv ıstılahlarının oluşturulmasında önemli rol oynamışlardır. ez-Zebîdî'nin İ'tilâfu'n-nusra adlı eserini merkeze alan bu çalışma temelde Basra ve Kûfe dil ekolleri arasında ihtilâf arz eden nahiv konularını mukayeseli bir şekilde değerlendirmeye tabi tutmayı ve müellifin söz konusu hususlarla ilgili görüşlerini yansıtmayı amaçlamaktadır. Eserin dilbilimsel açısından incelenmesi Basra ve Kûfe dil ekollerinin kullanmış oldukları terminolojiyi bilme, takip ettikleri metodolojiyi ve sahip oldukları görüşleri anlama açısından önem arz etmektedir. Bu araştırma giriş, üç bölüm ve sonuçtan ibarettir. Giriş kısmında çalışmanın konusu, önemi, amacı, yöntemi, sınırlandırılması ve kaynakları hakkında bilgi verilmiştir. Birinci bölümde nahvin anlamı, konusu, isimlendirilmesi konusundaki rivayetler, gramer ekolleri ve önde gelen temsilcileri gibi çalışmayla direk ilintili hususlar değerlendirmeye tabi tutulmuştur. İkinci bölümde müellifin hayatı ve eserinde izlemiş olduğu üsluba değinilmiştir. Üçüncü bölümde ise nahiv konusunda Basra ve Kûfe dil ekolleri arasındaki ihtilâflı meseleler izah edilmeye çalışılmıştır. Sonuç bölümünde ise ele alınan konularla ilgili kısa bir değerlendirme yapılmıştır. Anahtar kelimeler: Nahiv, Lahn, ez-Zebîdî, Hilâf, Basra, Kûfe, Bağdat, Endülüs ve Mısır Dil Ekolleri.
