Tarım Ekonomisi Bölümü Koleksiyonu

Bu koleksiyon için kalıcı URI

https://hdl.handle.net/20.500.12428/2730

Listeleniyor 1 - 20 / 21

Analysis of ınput utilization efficiency in wheat production: the case of Turkey
(Univ Fed Rural Pernambuco, Dept Administracao, 2024) Çelik, Ahmet Duran; Semerci, Arif; Sarıoğlu, Tuğçe
Wheat production is an essential agricultural activity in the world and Turkey. In 2021, the world wheat production was realized as 771 million tons on 221 million hectares of land. Turkey had a share of 3.00% in the world's wheat production area, and 2.29% in the production amount. The most important condition for the competitiveness of enterprises in agricultural production is low production costs and efficient use of inputs. Unused input not only increases production costs but also reduces the competitiveness of the businesses. In this study, input use efficiency in wheat production was analyzed by means of the data obtained from 104 enterprises determined by the Simple Random Sampling Method. The average cultivation area of wheat production was 159.03 da, and the yield per unit area was determined as 555.00 kg/da. In the function of wheat production; the production elasticity coefficient of the fertilizer variable was found significant at a 1% probability level, and the agricultural pesticide at a 5% probability level. The sum of the coefficients of production elasticity (& sum;beta(i): 1.013) for the forecast function indicates increasing returns to scale. The highest marginal efficiency coefficient (2.34) in the equation was found as the seed variable. The research results revealed that none of the variables in wheat production were used at the economic optimum level.
Determination of resource use efficiency in table tomato (Solanum lycopersicum) production: Çanakkale province-Turkey sample
(Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2024) Durmuş, Eylem; Semerci, Arif
Turkey is one of the most prominent tomato producing countries in the world. Tomat oes are in fourth place in the ranking of countries in terms of production area and in third place in terms of quantity of production. According to data from the Food and Agriculture Organization of the United Nations for 2020, Turkey provides 3.60% of the tomato production area worldwide and 7.07% of its production. In this study, it has been aimed to determine the resource use effectiveness of the factors applied in table tomato production in Canakkale province, which is one of the most significant tomato production centers. The data used in the research have been obtained by applying a face-to-face survey from 99 agricultural enterprises identified by the Stratified Sampling Method. Determination coefficient of the estimation equation of table tomato production created with the help of Cobb-Douglas type function is 0.912 and this value has been found significant at a 1% significance level. In the study, the sum of elasticity coefficients of production factors included in the estimation equation prepared for tomato production has been calculated as 0.96. The calculated value indicates that in the production of table tomatoes, there seems to be a reduced return to the scale. The presence of autocorrelation of the equation has been tested by the “Durbin Watson Test”. The Durbin Watson test statistic has been found as 1.914, and there seems no autocorrelation between the variables. When the production elasticity coefficients belonging to the arguments, which are included in the equation, have been examined; machine tensile strength and fuel consumption quantity variables have been found to be negative marked. In the estimation equation, seedling number of 1%, machine traction and labor factors have been found to be significant at the level of probability of production elasticity coefficients of 10%. When we consider the marginal efficiency coefficients of inputs used in table tomato production, it is seen that pure fertilizer (13.08), labor force (9.59) and number of seedlings (4.84) factors were found to be used below the economic optimum level, and the amount of use of specified inputs per unit area need to be increased. The marginal coefficient of effectiveness of the agricultural pest control drug used in tomato production is less than 1, and it has been recommended to reduce the use of this input. Other variables included in the estimation equation such as marginal efficiency coefficients related to machine traction power and diesel quantity are negatively marked and these inputs are used in the irrational region in tomato production. The study has revealed that production factors are not used effectively in the production of table tomatoes, which negatively affect the producer's income.
Drivers of Capia Pepper Farmers' Intentions and Behaviors on Pesticide Use in Turkey: A Structural Equation Model
(Ankara Univ, Fac Agriculture, 2024) Günay, Tarık; Niyaz Altınok, Özge Can
The main actors responsible for pesticide use behavior are farmers. Still, factors are influencing the pesticide use behavior of farmers in the background. The theory of planned behavior is a widely used concept that explains farmers' pesticide use behavioral intention. However, previous studies show that behavior is not included in the model. As a novelty, it was investigated whether behavioral intention transforms into behavior in this study. In this context, it is the first study conducted in Turkey. Turkey is in the top three for pepper production in the world. In addition, pepper is among the agricultural products that use the most pesticides. This study aims to determine and explain Capia pepper farmers' pesticide reduction intention and pesticide use behaviors in Turkey. For this purpose, the pesticide use behaviors of farmers in the province of canakkale, which ranks first in Capia pepper production in Turkey, were analyzed with the Structural Equation Model. Face-to-face surveys were conducted with 206 Capia pepper farmers selected by a proportional sampling method. The research results show that subjective norms and attitudes are important determinants of farmers' willingness to reduce pesticide use. Likewise, perceived behavioral control is a unique factor in farmers' use of pesticides. However, farmers' intentions to reduce pesticide use were not reflected in their actions. It is important to increase awareness among farmers about pesticide behavior. Agricultural policy implications should be planned that target the perceived behavior, subjective norms, and attitudes of farmers regarding pesticide use.
Sensitivity of Farmers to the Environment and Human Health in the Application of Agricultural Pesticides: A Case Study from Türkiye
(Springer, 2024) Everest, Bengü; Özşahin, Refik
Pesticides are used extensively to control diseases and pests during crop production. The intensive use of pesticides pollutes soil and water resources. The increasing pollution of soil and water resources has become a global problem. The most significant factor influencing the outcome is the behavior of farmers in the process of pesticide use. Intensive use of pesticides not only pollutes the environment but also negatively affects human health. Therefore, farmers' sensitivity to the environment and human health is essential in regions where pesticides are used intensively. This study examined the behavior of farmers regarding pesticide use in the Lapseki district of T & uuml;rkiye, where fruit growing and pesticide use are intensive. The study was investigated using 93 questionnaires covering all villages in the Lapseki district. The surveys were conducted face-to-face with fruit producers. The data obtained were evaluated by logistic regression analysis. According to the results obtained, fruit producers in Lapseki district are moderately conscious of the use of pesticides. Only 42% of producers use pesticides according to the recommended dosage, but most of them know pesticides are harmful to the environment and human health. Therefore, it is essential to provide fruit producers in the region with training on pesticide use.
Kekik Üretiminde Girdi Kullanımı ve Maliyet Analizi-Denizli İli Türkiye Örneği
(Univ Namik Kemal, 2024) Semerci, Arif; Ken, Enver
Bu çalışma, Denizli ilinde yer alan tarım işletmelerinde kekik üretiminde girdi kullanımının belirlenmesi ve üretim maliyetinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada kullanılan veriler Basit Tesadüfî Örnekleme Yöntemi’ne göre belirlenen 82 adet tarım işletmesinden anket uygulamasıyla elde edilmiştir. İncelenen işletmelerde tarımsal gayrisafi üretim değerinin %60.57’si, bitkisel üretim deseninin %65.54’ü ve bitkisel üretim değerinin de %73.89’unu kekik ve kekikten elde edilen üretim değerleri oluşturmaktadır. İşletmelerde ortalama kekik üretim alanı 45 da olup, birim alandan elde edilen verim 95.10 kg da-1 olarak tespit edilmiştir. Araştırma bulguları birim alandan ortalama 95.10 kg kekik ürünü elde edilebilmesi için dekar başına; 10,296 adet fide, 8.93 cc zirai mücadele ilacı, 52.34 kg kimyevi gübre ve 16.57 lt mazot tüketilmesi gerektiğini, bununla birlikte 4.49 saat makine işgücü ve 17.84 saat insan işgücüne ihtiyaç duyulduğu tespit edilmiştir. Yürütülen çalışmada kekik üretiminin ortalama üretim değeri 1.494,02 TL da-1 olarak hesaplanmış, en yüksek kekik üretim değeri 1.691,00 TL da-1 ile birinci grupta yer alan işletmelerden elde edilmiştir. Yürütülen araştırmada birim alanda ortalama kekik üretim maliyeti 1.101,36 TL da-1 olarak tespit edilmiş, en yüksek ürün maliyeti 1.175,83 TL da-1 ile birinci grupta yer alan işletmelerde gerçekleşmiştir. İşletmeler ortalaması dikkate alındığında, birim alanda kekik üretiminin brüt kârı 882.74 TL da-1, net kârı 392.66 TL da-1 ve nispi kâr oranı ise 1.36 olarak hesaplanmıştır. Nispi kar oranı birinci (1.44) ve ikinci (1.45) grupta yer alan işletmelerde birbirine oldukça yakın iken, en düşük nispi kâr 1.29 ile üçüncü grupta yer alan işletmelerden elde edilmiştir. Yapılan araştırma Denizli ilinde kekik üretimine ilişkin tarımsal bir örgütlenmenin olmadığını göstermiştir. Bu durum işletmelerin kekik üretiminden elde edebileceği geliri kısıtlamaktadır. Bununla birlikte coğrafi tescilli bir ürün olan kekikte il özelinde markalaşmaya gidilmesi halinde kekik üreticilerinin gelirinin de artması mümkündür.
Balık Değer Zincirinde Gıda Kaybı, Atıklar ve Çevresel Etkiler
(Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi, 2024) Türkten, Hatice; Yıldırım, Çağatay; Yüceer, Sema Ezgi
Balık, gıda kaybı ve atık açısından yüksek potansiyele sahip, çabuk bozulabilen bir üründür. Balık değer zincirinin her bir aşamasında önemli ölçüde gıda kaybı ve atık ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle balık değer zincirindeki gıda kayıp ve atıkların tanınması, önlenmesi ve azaltılması büyük önem taşımaktadır. Çalışmada, Türkiye'nin İzmir ili Çeşme ilçesinde balık değer zinciri boyunca üretilen atık çeşitleri ve miktarını belirlemek, balık değer zincirinin çevresel etkinliğini tahmin etmek amaçlanmıştır. Araştırma veri kaynakları, balık tedarik zincirindeki ticari balık avcılarını, su ürünleri yetiştiricilerini, işleyicileri, toptancıları, ihracatçıları ve perakendecileri içermektedir. Çalışmada, araştırma alanında bulunan A, B, C plakalı tekne sahibi ticari balık avcıları, basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle belirlenmiş, D plakalı 36 ticari balık işletmeleri, 8 adet su ürünleri yetiştiriciliği yapan işletmeler, bir adet balık işleme tesisi, limanlar, balıkçı barınakları ve balık satış noktalarından elde edilen veriler kullanılmıştır. Her düzeyde veri toplamak için 2023 üretim yılını temel alan anketler ve bireysel mülakatlar kullanılmıştır. Balık değer zincirinin toplam çevresel verimliliğini tahmin etmek için çok aşamalı ağ DEA modeli kullanılmıştır. Balık değer zincirindeki her bir aktörün sosyo- ekonomik özellikleri basit tanımlayıcı istatistik yöntemler ile ortaya konmuştur. İşletmelerin ekonomik analizinde, klasik ekonomik analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın sonuçları, balık değer zincirinde üretilen atık miktarının işleme aşamasında en yüksek olduğunu göstermektedir. Ayrıca çevresel verimlilik analizi, değer zincirindeki aktörlerin çevresel verimlilik puanlarının 0,625 ile 1 arasında değiştiğini ortaya çıkarmıştır. Balık işleme aşamasında atık oluşumunun azaltılması, paydaşlar arasındaki iletişim ve koordinasyonun geliştirilmesi, gıda kaybı konusunda farkındalığın ve eğitimin artırılması gerekmektedir. Ayrıca atıkların önlenmesi için sürdürülebilir uygulamaların teşvik edilmesi önemlidir. Balık değer zincirindeki politika ve karar alma süreçlerine çevresel verimliliği artıran, gıda kaybı ve atıkları azaltmayı amaçlayan müdahaleler göz önünde bulundurulmalıdır.
Socio-Economic Characteristics of Producers and Economic Size Classes of Enterprises According To Typologies and Risk Attitudes in TR21 Region
(2024) Aydın, Başak; Öztürk, Ozan; Çebi, Ülviye; Özer, Osman Orkan; Aktürk, Duygu
The aim of this study was to determine the typologies of agricultural enterprises operating in the TR21 Region according to the Farm Accounting Data Network methodology and the risk attitudes of the producers. According to the typologies and risk attitudes of the enterprises, the socio-economic characteristics of the producers and the economic size classes of the enterprises were determined. As a result of sampling based on a 95% confidence interval and a 10% margin of error, the number of enterprises surveyed was determined as 334. While 63.77% of the enterprises were specialized in field crops, 25.45% engaged in mixed livestock and plant production. Additionally, 7.49% were specialized in pasture livestock and 3.29% were in the perennial plant farming group. In the enterprises examined, 55.09% of the producers were classified as risk-averse and 44.91% as risk-lover. Of the average land holdings, 71.25% was property and 28.75% was rented land. It was noteworthy that the land rental rate in risk-lover enterprises was higher than in risk-averse enterprises. It was concluded that risk-lover enterprises had higher production value in both plant production and animal production, and risk-averse enterprises were engaged with product and animal diversity as they avoided taking risks. On average, in risk-lover enterprises, 53.64% of the operating expenses were vegetative special expenses and 46.36% were animal special expenses. In risk-averse enterprises, the share of vegetative special expenses in total expenses was 47.15%, and the share of animal special expenses was 52.85%. Compared to the average of enterprises and all enterprise typologies, standard gross profit was found to be higher in risk-lover enterprises. In enterprise typology groups, the average ESU values of the enterprises varied between 10.88 and 33.80 ESU. According to enterprise typologies, risk-averse agricultural enterprises in specialized field crop farming and perennial plant farming were in the below-medium enterprise class, while other enterprise groups were in the above-medium enterprise class.
Şeker Pancarı Üretiminde Kaynak Kullanım Etkinliğinin Analizi: Balıkesir İli Örneği
(2024) Semerci, Arif; Ural, Musab
Dünyada ve Türkiye’de şeker pancarı üretimi; ekonomiye yaptığı pozitif etki yanında, yan sanayilere hammadde sağlaması, hayvansal üretimi teşvik etmesi nedeniyle önemli bir tarımsal faaliyet dalıdır. 2019/2020 döneminde dünya şeker üretimi 167 milyon ton olarak gerçekleşmiş olup, şeker pancarı üretiminde Türkiye Avrupa kıtasında 4. ve dünyada ise 5. ülke konumundadır. Tarımsal üretimde en önemli konuların başında üretim maliyeti ve girdilerin etkin kullanımı gelmektedir. Etkin kullanılmayan girdi ürün maliyetini artırdığı gibi faaliyet dalının rekabet gücünü de azaltmaktadır. Bu çalışmada Balıkesir ilinde Tam Sayım Yöntemi ile belirlenen 75 işletmeden elde edilen veriler yardımıyla şeker pancarı üretiminde girdi kullanım etkinliği analiz edilmiştir. İncelenen işletmelerde şeker pancarı ortalama ekim alanı 11.70 da olup, birim alandan elde edilen verim ise 7326.49 kg da-1 olarak tespit edilmiştir. Çalışmada şeker pancarı üretimine ilişkin oluşturulan fonksiyonda; gübre ve işgücü değişkenine ait üretim elastikiyeti katsayısı %1, tohum kullanım miktarı ve sulama sayısı faktörleri %5, tarımsal mücadele ilacı kullanım miktarı ve çapalama sayısı değişkenleri ise %10 ihtimal düzeyinde önemli bulunmuştur. Tahmin fonksiyona ilişkin üretim elastikiyetleri katsayıları toplamı (??i: 1.048) ölçeğe artan getiriyi vermektedir. Denklemde en yüksek marjinal etkinlik katsayısı (3.91) gübre değişkenine aittir. Yürütülen araştırmada faktörlerin marjinal etkinlik katsayılarına göre incelenen işletmelerde şeker pancarı üretiminin artırabilmesi için birim alanda kullanılan gübre (X2), tarımsal mücadele ilacı (X3) ve çapalama sayısının (X6) artırılması gerektiğini göstermiştir. Araştırma sonuçları şeker pancarı üretiminde sulama sayısı değişkeninin (X5) 0.88 katsayısı ile ekonomik optimum düzeye en yakın girdi olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte incelenen işletmelerin girdi kullanımında etkin olmadığı bu nedenle şeker pancarından sağlanan gelir üzerinde bu durumun olumsuz etki ettiği sonucuna varılmıştır. Yapılan araştırma şeker pancarı üretiminde daha yüksek verim ve daha karlı üretim yapılabilmesi için mutlaka üretim faktörlerinin etkin kullanılması gerektiğini ortaya koymuştur.
Denizli İlinde Kekik Üretiminin Fonksiyonel Analizi
(Turkish Science and Technology Publishing (TURSTEP), 2024) Semerci, Arif; Ken, Enver
Bu çalışmada, Denizli ili tarım işletmelerinde kekik üretiminin ekonometrik analizinin yapılması amaçlanmıştır. Araştırmada kullanılan veriler Basit Tesadüfi Örnekleme Yöntemi’negöre belirlenen 82 adet tarım işletmesinde yüzyüze anket uygulamasıyla elde edilmiştir. Araştırma bulguları birim alandan ortalama 95,10 kg verim elde edebilmek için dekar başına; 10.296 adet fide, 8,93 cc zirai mücadele ilacı, 52,34 kg kimyevi gübre, 16,57 lt mazot, 4,49 saat makine işgücü ve 17,84 saat işgücüne gereksinim duyulduğunu ortaya koymuştur. Bu çalışmada kekik üretim miktarı ile; fide sayısı, kimyevi gübre, tarımsal mücadele ilacı ile üretimin tamamında kullanılan makine çekigücü ile mazot miktarı, işgücü kullanım miktarı ve üretim alanı arasındaki ilişkiler Cobb-Douglas tipi üretim fonksiyonu yardımıyla analiz edilmiştir. Hazırlanan tahmin denklemine ilişkin determinasyon katsayısı 0,89 olup %1 düzeyinde önemli bulunmuştur. Tahmin denkleminde yer alan değişkenlerden tarımsal mücadele ilacı kullanımı ve mazot kullanımına ait faktörlerin üretim elastikiyeti katsayılarının negatif, fide sayısı, kimyevi gübre miktarı, işgücü ve üretim alanı değişkenlerine ilişkin üretim elastikiyeti katsayılarının pozitif karakterli olduğu tespit edilmiştir. Yapılan çalışma kekik üretim miktarına ilişkin oluşturulan tahmin denkleminde yer alan faktörlerin üretim elastikiyeti katsayıları toplamının (∑βi)1,12 olması nedeniyle ölçeğe artan getirinin söz konusu olduğunugöstermiştir. Üretim fonksiyonunda yer alan değişkenler arasında marjinal etkinlik katsayısı 1’in üzerinde olan değişkenler üretim alanı (3,20) ve gübre faktörü (1,33) olarak tespit edilmiştir. Araştırma bulguları kekik üretiminde gübre miktarı ve üretim alanı girdileri dışında kalan diğer üretim faktörlerinin etkin kullanılmadığını ortaya koymuştur.
Farmers’ adaptation to climate-smart agriculture (CSA) in NW Turkey
(Springer Science and Business Media B.V., 2021) Everest, Bengü
Some of the measures to be taken to reduce greenhouse gas emissions are related to agricultural activities. Climate-smart agriculture (CSA) is a method allowing implementation of agricultural practices in compliance with the efforts to combat climate change. CSA is an approach guiding agricultural systems under changing climate conditions to provide sustainable development and food safety. The targets of this approach included sustainable increase in agricultural production, resistance and adaptation to climate change and reduction of greenhouse gas emissions. Farmer participation and level of consciousness play a significant role in successful implementation of CSA. The present study was conducted to put forth farmers’ adaptation of climate change. Farmer perceptions or approaches to CSA were taken into consideration. In the study, the literature was examined to analyze the adoption of CSA and the typology of CSA applications was developed. The typology consists of five categories: (1) soil management, (2) water management, (3) chemical input management, (4) crop diversification and (5) planting trees/agroforestry. Household survey data were used to create and test hypotheses about farmers’ adoption of CSA. Nonparametric tests were used to estimate the socioeconomic variables that were effective in the adoption of CSA categories. The results generally show that CSA categories have high application potential among farmers. The factors influencing farmer decisions on these issues were identified as education, participation into agricultural meetings, land size and agricultural income. Such factors may guide policymakers while taking measures against climate change.
Willingness of farmers to establish a renewable energy (solar and wind) cooperative in NW Turkey
(Springer Science and Business Media Deutschland GmbH, 2021) Everest, Bengü
This study was conducted to investigate farmers’ desire to benefit from renewable energy (solar and wind) in northwestern provinces in Turkey. The willingness of farmers to establish a renewable energy cooperative was also investigated in this study. The relationships between the socioeconomic characteristics of the farmers and their willingness to establish a renewable energy cooperative were analyzed with the aid of nonparametric tests. According to Mann–Whitney U-test, farmers’ age, frequency of visits to agricultural organizations, internet use to reach information, land size, and the province where they live were effective on farmers’ willingness to establish a renewable energy cooperative. Additionally, 91.34% of the participant farmers were worried about climate change, and 70.84% were willing to receive training about climate change. Of the participant farmers, 65.88% were willing to establish a renewable energy cooperative. Extension programs should be organized by policymakers about renewable energy cooperatives, and such programs will provide significant public benefits.
Farmers’ adaptations of soil and water conservation in mitigating climate change
(Springer Science and Business Media Deutschland GmbH, 2021) Everest, Bengü
Climate change has several negative impacts on various sectors, especially on agriculture. Farmer practices play a significant role in mitigation of climate change. Soil and water conservation methods are among these practices. In this study, farmers’ awareness of climate change and adaptation of soil and water conservation practices were investigated in TR22 region (Balıkesir and Çanakkale provinces) of Turkey. Farmers’ awareness of climate change was tested with binary logistic regression model. Farmers’ adaptation of soil and water conservation practices was analyzed with chi-square test. The soil and water conservation adaptation typology were developed based on previous literatures. The developed typology included seven practices for soil conservation and six practices for water conservation. Present findings revealed that farmers were generally worried about climate change. Test results revealed that participant farmers had a high potential for the implementation of soil and water conservation practices. The factors influencing farmers’ adaptation of soil and water conservation practices were identified as climate change training willingness, number of households working in agriculture, agricultural income, place of settlement, and non-agricultural income. These factors may guide policy makers in mitigation of climate change.
Effectiveness of enzymes on structural, functional and creep-recovery behavior of freshly prepared meringue’s batter using liquid egg albumen
(Springer, 2022) Yüceer, Muhammed; Caner, Cengiz
In this research, the impacts of varying concentration of phospholipase A2 (PLA), protease and lipase enzyme-treated liquid egg white (LEW) were prepared using meringue batters. The gelling physico-chemical, and rheological properties such as rheological creep-recovery compliance behavior, color value (L*, a*, b*, ∆E*, Chroma, Hue and WI), gelling strenght, pH value, gelling index as TPA parameter and specific density of freshly prepared meringue batter were analyzed. The specific density of meringue batter of control (0.49 ± 0.01) was significantly decreased (P < 0.05) after enzyme treatments of PLA (0.39 ± 0.01), lipase (0.33 ± 0.01), and protease (0.37 ± 0.01). Also, the enzymatic treatment significantly decreased the b* values from − 0.08 ± 0.07 to − 0.76 ± 0.04, − 0.70 ± 0.06, and − 0.73 ± 0.03, respectively. The Burgers model was used to characterize rheological behavior of enzyme treated and freshly prepared meringue samples. Creep-recovery responses of samples were satisfactory (R2 > 0.99) for evaluation of creep-recovery behavior. This research points out the efficacy of lipase pre-treated LEW in meringue preparation on improving functionality such as batter density and gelling properties.
Input usage and gross profit analysis in canola production: a case study of Canakkale Province, Turkey
(Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2021) Semerci, Arif; Çelik, Ahmet Duran
Canola plant is grown worldwide for different purposes, and it ranks second after soybean among oleaginous seeds. Turkey is one of the countries in which its oleaginous oil supply amount dosen’t meet its own demand, therefore, Turkey’s canola production has been increasing in recent years as an alternative oleaginous seed product. According to the data of 2017, Turkey’s import value for oleaginous seeds and derivative products was 3,2 billion USD, in which 1,5 billion USD of it was oleaginous seeds. In other words, after petrol and petroleum products, oleaginous seeds and derivative products are placed on the top of Turkey’s importation product groups. One of the products that can fill Turkey’s oleaginous oil supply gap is the canola plant. According to the Turkish Statistical Institute (TSI) data of 2018, the proportional share of Çanakkale Province in Turkey’s canola production was 7.5%, making it the 5th region in canola production. The economic aspect of canola production was examined in this study and the data were obtained from 83 agricultural enterprises by means of the Complete Inventory Method. According to the research results, canola production took 1st place in the vegetative production pattern with 31.09%. The average canola production area was 8.41 ha, and average productivity was found as 2962 kg ha-1. In the study, the canola production gross output value was 1095.94 USD ha-1, the gross profit value was 293.60 USD ha-1, and the net profit value was found as 80.17 USD ha-1. It was also discovered that some subsidies for canola production such as field size based subsidies (diesel fuel and fertiliser subsidies) and deficiency payment subsidies; increased the gross output value by 27.31%, increased the gross profit value by 101.92%, and decreased production costs by 29.17%. In order to generate 2962 kg ha-1 of canola, (which is the production amount average per unit area) 4.5 kg of seed, 260 kg of pure fertiliser, 3,30 lt of agricultural pesticide, 130 lt of diesel fuel, and around 20 hours of man and machinery power were used. In order to increase the canola production amount in the Çanakkale Province it is necessary to; increase the level of irrigated production fields, increase certified seed usage, and revise the amount of deficiency payments according to the present conditions.
Determination of technical efficiency in cotton production by using data envelopment and stochastic frontier analysis methods: a case study of Hatay Province in Turkey
(Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2021) Parlakay, Oguz; Semerci, Arif; Celik, Ahmet Duran
The main aim of this study is to determine the technical efficiency of cotton production in the province of Hatay, which is one of the major cotton production areas of Turkey. The data of the study were gathered from 136 cotton enterprises by the face-to-face survey method, and the Random Stratified Sampling method was used in determining the sample size. In the data analysis; the Data Envelopment Analysis (DEA), (Variable Return to Scale - Output Oriented), and Stochastic Frontier Analysis (SFA) methods, which are commonly being used in technical efficiency measurements of agricultural enterprises, were used. The determinants of technical efficiency were calculated by the Tobit Regression Analysis (for DEA) and TE Effects Model (for SFA). In the analysis, cotton yield per decare was considered as output; and seed usage (kg da-1), pure nitrate usage (kg da-1), pure phosphorus usage (kg da-1), labor force (h da-1), machinery power (h da-1), pesticide cost (USD da-1) and the number of irrigation were considered as inputs. According to the analysis results, the technical efficiency score average of cotton enterprises was found as 0,82 with the DEA-VRS method and was found as 0,86 with the SFA method. Besides, it was found that the enterprises which produce cotton at the minimum efficiency level, could increase the cotton production amount by 78% according to the DEA-VRS, and by 0,72% according to the SFA method. The scale efficiency average was calculated as 0,97. It was concluded that the main reason for high scale efficiency was derived from a false input combination; nonetheless, it was determined that there were enterprises which weren’t utilising scale efficiency. In the study, it was observed that some inputs were overused, such as the number of irrigation (36,79%), fertiliser-N (17,88%), and pesticide cost (8,22%). Hence, cotton yield could be increased with proper input combinations. Also, producer training activities about input usage levels and methods could be useful in order to increase awareness about the issue. © 2021, Universidade Federal Rural de Pernambuco. All rights reserved.
Türkiye’de 2000-2020 Döneminde Tarımsal Destekleme Politikalarının Gelişiminin İncelenmesi
(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2020-12-31) Yüceer, Sema Ezgi; Tan, Sibel; Semerci, Arif
Bu çalışmada Türkiye’de 2000 yılından günümüze kadar olan tarımsal destekleme politikalarında yaşanan değişmeler ve gelişmeler incelenmiştir. Çalışmanın ana materyalini ikincil kaynaklardan elde edilen veriler oluşturmuştur. Değerlendirilen bulgulara göre; 2019 yılında Türkiye’nin tarımdan elde edilen gayri safi üretim değerinin yaklaşık %13’ü uygulanan tarım politikaları sonucunda oluşmaktadır. Bu değer AB ve OECD ortalamalarının altında iken; ABD’nin üzerinde seyretmektedir. Türk tarım sektörü; uluslararası kuruluşlar tarafından belirlenen politikalar sonucunda olumsuz olarak en fazla etkilenen sektörlerden biridir. Türkiye’nin olumsuz etkilenmemesi yönünde etkili olacak tedbirler alınması ve mevcut durumun ülkenin kendi iç dinamikleri özelinde değerlendirmesi gerektiği düşünülmektedir.
Geleneksel ve Organik Olarak Yetiştirilen Tarım Ürünlerine Karşı Tüketici Taleplerinin Doğrusal Olmayan Kanonik Korelasyon Analizi ile Değerlendirilmesi
(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2015-06-01) Aktürk, Duygu
Dünyada organik tarım ürünlerinin pazarı özellikle gelişmiş ülkelerde ve buna paralel olarak son yıllarda ülkemizde de hızla büyümektedir. Bu pazarın büyümesinde en önemli etken ise tüketici talepleridir. Tüketicilerin eğitim ve gelir seviyelerinin yükselmesi, tükettikleri ürünlerin niteliği konusundaki gösterilen özenin artması, gıda güvenliği konusunda bilinçlenmesi ve buna bağlı olarak daha fazla bedel ödeyerek daha doğal ve kaliteli ürünler tüketmeye başlaması organik ürün talebini de arttırmaktadır. Bu çalışmada organik ve geleneksel ürünlere karşı tüketici talepleri arasındaki farklar, doğrusal olmayan kanonik korelasyon analiz yöntemi ile ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Geleneksel ve Organik Olarak Yetiştirilen Tarım Ürünlerine Karşı Tüketici Taleplerinin Doğrusal Olmayan Kanonik Korelasyon Analizi ile Değerlendirilmesi
(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2015-06-01) Aktürk, Duygu
Dünyada organik tarım ürünlerinin pazarı özellikle gelişmiş ülkelerde ve buna paralel olarak son yıllarda ülkemizde de hızla büyümektedir. Bu pazarın büyümesinde en önemli etken ise tüketici talepleridir. Tüketicilerin eğitim ve gelir seviyelerinin yükselmesi, tükettikleri ürünlerin niteliği konusundaki gösterilen özenin artması, gıda güvenliği konusunda bilinçlenmesi ve buna bağlı olarak daha fazla bedel ödeyerek daha doğal ve kaliteli ürünler tüketmeye başlaması organik ürün talebini de arttırmaktadır. Bu çalışmada organik ve geleneksel ürünlere karşı tüketici talepleri arasındaki farklar, doğrusal olmayan kanonik korelasyon analiz yöntemi ile ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Türkiye’de Tarımsal Destekleme Uygulamalarının Değerlendirilmesi
(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2019-07-11) Semerci, Arif
Tarımsal üretimin desteklenmesi dünyada güncelliğini koruyan önemli konulardan biridir. Tarım sektörü, tarımın kendine özgü koşullarından dolayı ülkelerin gelişmişlik düzeylerine bağlı olarak farklı transfer miktarlarıyla desteklenmektedir. Türkiye’de tarımın desteklenmesi dünyada gündemindeki gelişmelere paralel olarak üretimden bağımsız hale getirilmeye çalışılmaktadır. 2012 yılında tarımsal desteklemenin bir göstergesi olarak kullanılan ÜDT/PSE değerleri OECD genelinde %18,6, ABD’de %7, AB’de %19,4 ve Türkiye’de %22 olarak gerçekleşmiştir. Türkiye’de 2017 yılı bütçesinin sadece %1,99’u tarımsal desteklere ayırırken bu oran 2013 yılında AB bütçesinin %42’sini oluşturmaktadır. ABD’de ise tarımsal desteklere ayrılan miktar 100 milyar ABD$’nın üzerinde olmuştur. Türkiye’de 2017 yılında tarımsal desteklere ayrılan miktar 3,5 milyar ABD$’dır. Oysaki 2006 yılında kabul edilen Tarım Kanunu’na göre tarımsal destekler için en az 8,5 milyar ABD$ ayrılması gerekirdi. Türkiye’de gıda arzının ve kalitesinin güvence altına alınması, üretici refahında artış sağlanması ve tüketicinin uygun fiyatla gıda temin edebilmesi için uygulanan tarımsal destekleme politikalarının; uzun vadeli, planlamaya dayalı, Dünya Ticaret Örgütü kurallarına uygun ve AB Ortak Tarım Politikası’na uyumlu olması kaçınılmazdır. Bu bağlamda tarımsal destekleme uygulamalarına yeterli bütçenin ayrılması ve tarımsal destek birim fiyatlarının, piyasa fiyatlarını ve üretim düzeyini etkilemeden, daha gerçekçi bir şekilde belirlenmesi tarım sektörünün diğer ülkelerle rekabete açık bir yapıya kavuşmasında önemli bir rol oynayacaktır.
Tarımsal Kooperatif Yöneticilerinin İklim Değişikliği ve Yenilenebilir Enerji Farkındalıkları: Çanakkale İli Örneği
(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2020-07-14) Everest, Bengü; Yıldırım, Mustafa
Bu çalışmada kooperatif yöneticilerinin iklim değişikliği ile yenilenebilir enerji bilinç düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla ilk olarak kooperatif yöneticilerinin sosyo-ekonomik özellikleri tespit edilmiştir. Buna göre kooperatif yöneticileri orta yaşlı, geneli ilkokul mezunu olan ve orta ölçekte tarımsal üretim yapan çiftçilerden oluşmaktadır. Çalışmada kooperatif yöneticilerinde iklim değişikliği ile ilgili bir bilinç ve endişenin var olduğu bulunmuştur. Yöneticilerin önemli bir bölümü iklim değişikliği ile mücadele konusunda eğitim almaya isteklidirler. Ayrıca yenilenebilir enerjiye ilişkin farkındalık düzeyi de orta düzeydedir. Çalışmada kooperatif yöneticilerinin iklim değişikliği ve yenilenebilir enerji bilinçleri Friedman testi ile analiz edilmiştir. Test sonuçlarına göre kooperatif yöneticilerinin iklim değişikliği ve yenilenebilir enerji farkındalıkları arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar bulunmuştur. Elde edilen bulgulara göre politika yapıcılar ve üniversite tarafından bölgedeki kooperatif yöneticilerine ve çiftçilere iklim değişikliği, yenilenebilir enerji ve kooperatifçilik konularında yayım programlarının hazırlanması ile kamu yararı sağlanacaktır.

Güncel Gönderiler