Arşiv logosu
  • Türkçe
  • English
  • Giriş
    Yeni kullanıcı mısınız? Kayıt için tıklayın. Şifrenizi mi unuttunuz?
Arşiv logosu
  • Koleksiyonlar
  • Sistem İçeriği
  • Analiz
  • Talep/Soru
  • Türkçe
  • English
  • Giriş
    Yeni kullanıcı mısınız? Kayıt için tıklayın. Şifrenizi mi unuttunuz?
  1. Ana Sayfa
  2. Yazara Göre Listele

Yazar "Yurdal, Mustafa Onur" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
  • [ X ]
    Öğe
    Assessment of Mobil Device Usage Duration and Lifelong Learning Tendencies Among Medical School Students
    (Tıp Eğitimini Geliştirme Derneği, 2024) Uysal, İbrahim; Ertuğral, Temel; Yurdal, Mustafa Onur; Tekin, Murat
    Background: In the present day, where scientific knowledge in the field of healthcare accumulates progressively, it is essential for healthcare professionals to regularly update their knowledge and skills. Despite our awareness of the need for continuous professional development, less is known about how medical school students experience and perceive lifelong learning, which is an integral part of continuous professional education. The aim of this study was to determine the mobil device usage duration and lifelong learning tendencies of medical school students and evaluate the relationship between them. Methods: Within the scope of the research, data were collected from 751 students who were studying at the Faculty of Medicine and voluntarily participated in the study. The data collection instruments included the lifelong learning tendencies scale and survey questions related to demographic variables, such as the time participants spend on personal development in social networks, online/offline gaming, and social media. SPSS version 25 software was used for data analysis. Descriptive analyses were conducted to provide information about the general characteristics of the groups. Differences between scale scores and total scores of sub-dimensions were compared with Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests in terms of other variables. Results: In the research, the average score for lifelong learning tendencies of medical school students was calculated as 96.88 ± 18.09. Based on the obtained average scores, it was observed that the lifelong learning tendency levels of medical school students were at a moderate level. In terms of motivation and perseverance dimensions, it was determined that females had higher scores compared to males and this was statistically significant. According to the research, the participating students spend an average of 3.76±2.19 hours per day on social media, an average of 1.12±1.71 hours on online/ offline games and an average of 2.46±0.90 hours on web pages and mobile networks for personal development. It was seen that female students spent more time on social networks compared to males (p < 0.001, Z: 4.250), and male students spent more time on online/offline games compared to females (p < 0.001, Z: 9.761). There was no significant difference (p > 0.005) found between the time spent on websites for personal development and the variables of gender and term. However, it was understood that those who spent no time on web pages for personal development had lower scores compared to those who spent other times in terms of their lifelong learning tendencies. Conculusion: The data obtained regarding the lifelong learning and mobil device usage duration of medical school students can provide a foundation for enhancing medical students' lifelong learning orientations and planning more effectively. Medical school students should be given the opportunity to take responsibility for keeping up with the rapidly changing technological and scientific knowledge in the field of medicine. Their learning motivations should be increased, and they should be guided on how to learn, especially on how to access current scientific sources online
  • Yükleniyor...
    Küçük Resim
    Öğe
    Development of medical school students' attitudes towards online learning scale and its relationship with e-learning styles
    (Anadolu University, 2021) Yurdal, Mustafa Onur; Şahin, Erkan Melih; Aytuğ Koşan, Ayşen Melek; Toraman, Çetin
    This study aims at determining students’ attitudes towards distance education/online learning through a scale developed by the authors and determine the relationship between these attitudes and e-learning styles. The study carried out on students of Canakkale Onsekiz Mart University Faculty of Medicine using the online system of the university., the sample group consists 815 students from different classes, the participation rate was 89.46%. Following the explanatory factor and confirmatory factor analysis resulting structure of the scale was confirmed. Construct validity, criterion validity and internal consistency of the scale were high. Multivariate regression analysis was conducted to assess the predictive strength of the students’ learning styles which were determined using the e-Learning Styles Scale for Electronic Environments for the attitudes towards online learning. Presented Medical School Students’ Attitudes Towards Online Learning Scale was valid and reliable instrument to measure medical school students’ attitudes towards distance/online learning. Although students’ attitudes toward online/distant education were divided, it was negative on the average. The regression modeling showed that the learning styles are significant predictors for attitudes towards online education and the audio-visual learning style was determined as has the highest predictive strength for attitudes towards online education. The developed tool can be used to monitor medical school students’ attitudes towards distance/online learning and will contribute to preparing medical education for a change towards distance learning.
  • [ X ]
    Öğe
    Is AI the future of evaluation in medical education?? AI vs. human evaluation in objective structured clinical examination
    (Bmc, 2025) Tekin, Murat; Yurdal, Mustafa Onur; Toraman, Cetin; Korkmaz, Gunes; Uysal, Ibrahim
    BackgroundObjective Structured Clinical Examinations (OSCEs) are widely used in medical education to assess students' clinical and professional skills. Recent advancements in artificial intelligence (AI) offer opportunities to complement human evaluations. This study aims to explore the consistency between human and AI evaluators in assessing medical students' clinical skills during OSCE.MethodsThis cross-sectional study was conducted at a state university in Turkey, focusing on pre-clinical medical students (Years 1, 2, and 3). Four clinical skills-intramuscular injection, square knot tying, basic life support, and urinary catheterization-were evaluated during OSCE at the end of the 2023-2024 academic year. Video recordings of the students' performances were assessed by five evaluators: a real-time human assessor, two video-based expert human assessors, and two AI-based systems (ChatGPT-4o and Gemini Flash 1.5). The evaluations were based on standardized checklists validated by the university. Data were collected from 196 students, with sample sizes ranging from 43 to 58 for each skill. Consistency among evaluators was analyzed using statistical methods.ResultsAI models consistently assigned higher scores than human evaluators across all skills. For intramuscular injection, the mean total score given by AI was 28.23, while human evaluators averaged 25.25. For knot tying, AI scores averaged 16.07 versus 10.44 for humans. In basic life support, AI scores were 17.05 versus 16.48 for humans. For urinary catheterization, mean scores were similar (AI: 26.68; humans: 27.02), but showed considerable variance in individual criteria. Inter-rater consistency was higher for visually observable steps, while auditory tasks led to greater discrepancies between AI and human evaluators.ConclusionsAI shows promise as a supplemental tool for OSCE evaluation, especially for visually based clinical skills. However, its reliability varies depending on the perceptual demands of the skill being assessed. The higher and more uniform scores given by AI suggest potential for standardization, yet refinement is needed for accurate assessment of skills requiring verbal communication or auditory cues.
  • [ X ]
    Öğe
    Self-Directed Learning, Academic Achievement and Motivation: A Meta- Analytical Study
    (University of Alberta, 2023) Yurdal, Mustafa Onur; Toraman, Çetin
    This study is a meta-analytical examination of the relationships between academic achievement, motivation, and self-directed learning. It aims to review scientific studies investigating how selfdirected learning readiness relates to both motivation and academic achievement to find a common effect level and to synthesize the study results. According to the meta-analytical results, it can be seen that academic achievement increases in line with an increase in the level of selfdirected learning readiness. The results reveal that the relationship between self-directed learning and both motivation and academic achievement, which are two important indicators of the educational process, constitutes an important structure. It is recommended that relational studies conducted at the K-12 level of the relationship between self-directed learning and motivation should be compared with the results of this study through a separate meta-analysis. © 2023 The Governors of the University of Alberta.
  • [ X ]
    Öğe
    The Effect of Medical Students’ Problem-Solving Perceptions and Achievement on Clinical Reasoning Levels
    (Seyit Ahmet KIRAY, 2022) Tekın, Murat; Yurdal, Mustafa Onur; Uysal, Ibrahim; Aytug-kosan, Aysen Melek; Toraman, Cetin
    Clinical reasoning is important in medical education in terms of achieving the purpose of clinical practice. 3 cases in which clinical reasoning prepared by relevant experts from 3 different departments were applied to Year-5 students. As an indicator of academic success, the final grade of the internship and the general success average were taken. Problem solving perception scale was applied. This research aimed to examine the relationships between the problem solving, clinical reasoning and academic achievement levels of medical students. It was observed that clinical case evaluations showed a positive correlation with each other, a positive correlation was found between clinical case evaluations and problem solving perception, and the final grade of internship and GPA did not correlate with both clinical case assessment and problem solving perception. It is necessary to determine whether the clinical reasoning processes are used adequately by the students in medical education and the education programs should be reviewed and arranged accordingly.
  • Yükleniyor...
    Küçük Resim
    Öğe
    The relationship between the attitudes of medical school students towards problem-based learning and their self-directed learning readiness
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2016) Yurdal, Mustafa Onur; Evin Gencel, İlke
    The aim of this study was to examine the relationship between the attitudes of the medical school students undergoing Problem-Based Learning (PBL) towards PBL and their levels of self-directed learning readiness. The comparison method of this study was based on relational survey model. The participants of the study was the Medical Faculty of Çanakkale Onsekiz Mart University in Turkey. There were 336 students in the first, second and third terms in the academic year of 2014-2015, and the practices related to PBL were performed with 33 groups of students. Each group was composed of approximately 10-12 students. Students were randomly assigned to each group. The study was conducted with 11 groups of students randomly selected, undergoing the exercises of PBL. The data of the study were collected by the Attitude towards ProblemBased Learning Scale developed by Kemahlı and Alper (2006) and the Self-Directed Learning Readiness Scale (SDLRS) developed by Fisher and et al. (2001) and adapted into Turkish by Şahin and Erden (2009). The study revealed a negative, insignificant relationship between the total scores of the students in regard to PBL and the scores in regard to SDLRS. Further, the study found that there was a significant relationship between the sub-scale of self-management of the scale of SDLR and the sub-scale of problem-solving and group work of the scale of PBL and that there were significant relationships between the sub-scale of eagerness to learn, problem-solving and group work of these scales.
  • [ X ]
    Öğe
    Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Bilişsel Esneklik Düzeyleri, Öğrenme Yaklaşımları ve Kullandıkları Öğrenme Stratejileri (Çanakkale Örneği)
    (2020) Toraman, Çetin; Koşan, Ayşen Melek Aytuğ; Yurdal, Mustafa Onur
    Amaç: Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin bilişsel esneklikdüzeyleri, öğrenme yaklaşımları ile kullandıkları öğrenme stratejilerinibelirlemek, bunlar arasındaki ilişkileri incelemek; öğrencilerin öğrenme,öğretme ve sınavlara yönelik görüşlerini belirlemektir.Gereç ve Yöntem: Araştırmada açımlayıcı desen karma araştırmayöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın nicel kısmında öğrencilerinbilişsel esneklik düzeyleri, öğrenme yaklaşımları ve kullandıklarıöğrenme stratejileri incelenmiş ve aralarındaki ilişkiler belirlenmiştir.Araştırmanın nitel kısmında bilişsel esneklik, öğrenme yaklaşımları veöğrenme stratejileri ölçeğinden öğrencilerin elde ettikleri puanlar gözönünde bulundurularak, bu ölçeklerden yüksek ve düşük puan alan herdönemden iki öğrenci olmak üzere toplam on iki öğrenci odak grupolarak belirlenmiş ve bu öğrencilerle görüşme gerçekleştirilmiştir.Araştırmanın nicel kısmında tıp fakültesi dönem I’den dönem VI’ya 626 öğrenci, nitel kısımda iseodak grupta yer alan 12 öğrenci araştırma grubunu oluşturmuştur.Veriler, Martin ve Rubin tarafından geliştirilmişAltunkol tarafından Türkçeye uyarlanmışolan “Bilişsel Esneklik Ölçeği”; Batı, Tetik veGürpınar tarafından Türkçeye uyarlanmış olan“Öğrenme Yaklaşımları Ölçeği”; Çelikkayatarafından geliştirilmiştir öğrenme stratejileriölçeğiyle elde edilmiştir.Bulgular: Araştırma sonucunda tıp fakültesiöğrencilerinin bilişsel esneklik düzeyininyüksek olduğu, derin ve yüzeysel öğrenmeyaklaşımına sahip olmakla birlikte derinöğrenme yaklaşımlarının yüzeysel öğrenmeyaklaşımlarından bir miktar yüksek olduğu,sosyo-duyuşsal, anlamlandırma, tekrar vedikkat öğrenme stratejilerinin her birindenyararlandıkları belirlenmiştir. Erkeklerinyüzeysel öğrenme eğilimi kadınlardanyüksektir. Kadınlar dikkat öğrenme stratejisinierkeklerden daha çok kullanmaktadır. Çalışmadayer alan öğrenciler, sınavların kendilerininöğrenme düzeylerini ölçmediğini, sınavlarınonları “bilgiyi ezberlemeye” yönlendirdiğinibelirtmiştir.Sonuçlar: Derin öğrenme yaklaşımı ile yüzeyselöğrenme yaklaşımının bir arada yüksek miktardakullanılması bir çelişki gibi görünse de odakgrup görüşmeleri göstermiştir ki; eğitim sistemiöğrencilere bazı mesajlar vermektedir: “Derinöğrenmeye çalışırsan sınıfı geçebileceğingaranti değil, ancak gereken bilgileri ezberlersendurum net: Başarı!”. Bilişsel esneklik arttıkçasosyo-duyuşsal öğrenme stratejisi kullanımıda artmaktadır. Derin öğrenme yaklaşımıarttıkça sosyo-duyuşsal öğrenme stratejisi,anlamlandırma öğrenme stratejisi ve tekraröğrenme stratejisi kullanımı artmaktadır.
  • [ X ]
    Öğe
    Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Eğilimleri, Yansıtıcı Öğrenme Anlayışları ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişkisi
    (2023) Yurdal, Mustafa Onur; Kıncal, Remzi Y.
    Amaç: Eleştirel ve yansıtıcı düşünme, öğrencilerin mesleki uygulama alanlarını genişletmek için gerekli becerileri sağlamada sürdürülebilir gelişmeyi teşvik eden öğrenme deneyimlerini tasarlamada kilit faktörlerden biri olarak görülmektedir. Tıp eğitiminin birikimli bir şekilde ilerleyen sarmal program yapısı, içerdiği mesleksel becerilerin yoğunluğu ve çoğu zaman karmaşık problemlerin çözülmesi gerektiği olguların varlığı nedeniyle tıp öğrencilerin vakalara eleştirel yaklaşarak, özellikle edindikleri becerileri istenen düzeyde yansıtmaları beklenir. Bu araştırmada, eleştirel düşünme ve yansıtıcı öğrenme gibi üst düzey düşünme becerileri geliştirmiş olmaları beklenen tıp öğrencilerinin, hangi düzeyde bu becerilere sahip olduğu ve bu becerilerin akademik başarı düzeyleri ile ilişkili olup olmadıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Betimsel analiz yanında ilişkisel karşılaştırma türünde yapılandırılmış olan bu araştırmada, bir devlet üniversitesi tıp fakültesi dönem I’den dönem VI’ya kadar 575 öğrenci ile çalışılmıştır. Veriler “Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeği (CTDS)” ve “Tıp Öğrencilerinin Yansıtıcı Öğrenme Anlayışı” ölçekleriyle elde edilmiştir. Öğrencilerin akademik başarı puanları ilgili fakülte dekanlığından gerekli izinler alınarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde betimleyici istatistiklerin yanında korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Bulgular: Bu araştırmada tıp öğrencilerin genel başarı puanları ile yansıtıcı öğrenme anlayışı ölçeğinden aldıkları toplam puan arasında pozitif yönde ve anlamlı ilişki bulunmuştur. Eleştirel düşünme eğilimi alt boyutlarından alınan puanlar ile eleştirel düşünme eğilimi ölçek genel toplam puanı arasında ise düşük düzeyde, pozitif yönde ve anlamlı ilişki bulunmuştur. Sonuç: Tıp fakültesi öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimleri ve yansıtıcı öğrenme anlayışları ile akademik başarı puanları arasında anlamlı fark bulunmaması literatürde yer alan çalışmaların bazıları ile örtüşürken bazıları ile çelişmektedir. Dolayısıyla bu durumu daha belirgin bir biçimde ortaya koyabilmek amacıyla, konuyla ilgili araştırmaların farklı tıp fakültelerini kapsayacak şekilde geliştirilmesinin yararlı olacağı düşünülmektedir.
  • [ X ]
    Öğe
    Tıp fakültesi öğrencilerinin probleme dayalı öğrenmeye yönelik tutumları ile özyönetimli öğrenmeye ilişkin hazırbulunuşlukları arasındaki ilişki
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2015) Yurdal, Mustafa Onur; Gencel, İlke Evin
    Bu araştırmanın amacı, Probleme Dayalı Öğrenme yönteminin uygulandığı tıp fakültesi öğrencilerinin probleme dayalı öğrenmeye yönelik tutumları ile özyönetimli öğrenme düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu araştırma karşılaştırma türü ilişkisel tarama yöntemine dayanmaktadır. Araştırmanın çalışma çalışma grubu Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi olarak belirlenmiştir. 2014-2015 Eğitim Yılı birinci, ikinci ve üçüncü dönem öğrenci sayısı 336 kişidir. PDÖ etkinlikleri 33 grup üzerinden yapılmıştır. Her bir grupta yaklaşık 10-12 öğrenci yer almaktadır. Öğrenciler gruplara seçkisiz olarak atanmaktadır. Araştırma rastgele seçilen 11 adet PDÖ etkinliği grubu öğrencilerini kapsamaktadır. Onbir grubun üçü (26 öğrenci) dönem 2 ve diğer sekiz grup (85 öğrenci) dönem 3 öğrencilerinden oluşuyor olup araştırma grubunu oluşturmuş, bu gruplara PDÖ etkinlikleri yapılmıştır. PDÖ etkinliklerine katılan toplam 111 öğrenci çalışma grubunu oluşturmaktadır. Araştırma verileri Fisher ve arkadaşları tarafından 2001 yılında geliştirilen ve Şahin ve Erden (2009) tarafından Türkçe'ye uyarlanma çalışmaları ile (Self- Directed Learning Readiness Scale/SDLRS)'nin Türkçe formunun dil eşdeğerliğinin, geçerliğinin ve güvenirliğinin incelenerek Türkiye koşullarına uyarlanma çalışmaları yapılan Özyönetimli Öğrenmeye Hazırbulunusluk Ölçeği (ÖYÖHÖ) ve de Kemahlı ve Alper tarafından 2006 yılında geliştirilen Tıp Fakültelerine Yönelik Probleme Dayalı Öğrenmeye Karşı Tutum Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmada verilerin analizinde aritmetik ortalama, ( x ) standart sapma (s), frekans (f), yüzde (%), çift yönlü korelasyon analizi (r) ve normallik testi yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda; öğrencilerin % 64'ünün puanı 150'nin üzerinde olduğu saptanmıştır. Bu puan ortalaması; ölçeği geliştiren Fisher ve arkadaşları'nın (2001) belirlediği puanları Özyönetimli Öğrenmeye Hazıroluş düzeyi için kesme noktası puanının üzerinde olduğu, öğrencilerin PDÖ'ye yönelik toplam puanları ile ÖYÖH toplam arasında negatif yönde, anlamlı olmayan bir ilişki olduğu saptanmıştır. ÖYÖH ölçeğinin alt boyutları olan özyönetim ile PDÖ ölçeğinin alt boyutları problem çözme ve grup çalışması arasında, aynı ölçeklerin öğrenme istekliliği ve problem çözme ve de grup çalışması alt boyutları arasında, anlamlı ilişkiler saptanmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Tıp Öğrencilerinin Motivasyonel Kararlılık, Özyönelimli Öğrenme Hazırbulunuşluğu ve Başarı Yönelimleri Arasındaki İlişki
    (Tıp Eğitimini Geliştirme Derneği, 2021) Toraman, Çetin; Yurdal, Mustafa Onur; Koşan, Ayşen Melek Aytuğ; Baş, Bahar
    Amaç: Günümüzde eğiticilerden birer öğrenen yoldaşı olmaları, öğrenmeyi yönlendiren başarılı rehberler olmaları beklenmektedir. Diğer yandan öğrenenlerden de kendi öğrenmelerine yön verebilen, eğitiminin paydaşı olabilen, kendi eğitimi üzerinde söz sahibi olması gereken, öğrenmedeki ihtiyaçlarını gerçekçi biçimde görebilen bireyler olması beklenmektedir. Bu bağlamda öğrenenlerin akademik başarıya yönelimi, motivasyonu, özyönelimli öğrenme gibi özellikleri ön plana çıkmaktadır. Bu araştırmanın itici gücü ve hareket noktası öğrencilerinin motivasyonel kararlılık düzeyleri, özyönelimli öğrenme hazırbulunuşluk düzeyleri ve başarı yönelimlerinin belirlenmesi, bunlar arasındaki ilişkilerin incelenmesidir.Yöntem: Betimleyici özelliğinin yanında ilişkisel karşılaştırma türünde yapılandırılmış olan bu araştırmada, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem I’den Dönem VI’ya 780 öğrenci ile çalışılmıştır. Veriler “Motivasyonel Kararlılık”, “2X2 Başarı Yönelimleri” ve “Özyönetimli Öğrenmeye Hazırbulunuşluk” ölçekleriyle elde edilmiştir. Verilerin analizinde betimleyici istatistiklerin yanında korelasyon analizinden yararlanılmıştır.Bulgular: Tıp fakültesi öğrencilerinin büyük oranda amaç yönelimli olduğu, performans yöneliminin ise nispeten daha düşük olduğu görülmüştür. Öğrencilerin motivasyonel kararlılık düzeyleri orta düzeydedir. Genel olarak özyönelimli öğrenme hazırbulunuşluk düzeyleri yüksektir. Öğrencilerin başarı yönelimi, motivasyonel kararlılık ve özyönelimli öğrenme hazırbulunuşluğu birbiriyle pozitif ve anlamlı ilişki içerisindedir. Öğrencilerin öğrenim gördükleri dönem öğrenme yaklaşma, öğrenme kaçınma, performans kaçınma, ulaşılamayan hedefleri yineleme, öğrenme isteği ve öz kontrol düzeylerini farklılaştırmıştır. Öğrenim görülen dönem performans yaklaşma, uzun vadeli hedefleri takip, mevcut hedefleri takip ve özyönelim düzeylerinde farklılaşma yaratmamıştır.Sonuç: Araştırma sonuçları tıp fakültesi öğrencilerinin performans amaç yöneliminden çok öğrenmeye odaklı amaç yönelimine sahip olduğunu göstermiştir. Dönem VI’da motivasyonel kararlılık düzeyi diğer dönemlere göre daha düşüktür. Benzer biçimde en yüksek özyönelimli öğrenme hazırbulunuşluğu Dönem III, en düşük ise Dönem VI öğrencilerindedir. Öğrenme yaklaşma başarı yönelimi ile yüksek düzeyde pozitif ilişki gösteren özellikler öğrenme isteği ve özkontroldür. Öğrenme kaçınma başarı yönelimi ile yüksek düzeyde pozitif ilişki gösteren özellikler performans kaçınmadır. Performans kaçınma başarı yönelimi ile performans yaklaşma yönelimi yüksek ilişki göstermektedir. Uzun vadeli hedefleri takip ile yüksek düzeyde pozitif ilişki gösteren özellikler mevcut hedefleri takip, ulaşılmayan hedefleri yineleme, özyönelim ve öğrenme isteğidir. Mevcut hedefleri takip ile yüksek düzeyde pozitif ilişki içinde olan özellikler ulaşılmayan hedefleri yineleme, özyönelim, öğrenme isteği ve özkontroldür. Özyönelim ile öğrenme isteği ve özkontrol yüksek pozitif ilişki içerisindedir. Öğrenme isteği ile özkontrol yüksek pozitif ilişki içerisindedir. Araştırma bulguları literatür ile benzeşen yönler gösterdiği gibi farklılaşan yönler de sergilemiştir

| Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi | Kütüphane | Açık Erişim Politikası | Rehber | OAI-PMH |

Bu site Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile korunmaktadır.


Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale, TÜRKİYE
İçerikte herhangi bir hata görürseniz lütfen bize bildirin

DSpace 7.6.1, Powered by İdeal DSpace

DSpace yazılımı telif hakkı © 2002-2025 LYRASIS

  • Çerez Ayarları
  • Gizlilik Politikası
  • Son Kullanıcı Sözleşmesi
  • Geri Bildirim