Yazar "Yetim, Dilek" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Edirne'de kadına yönelik eş şiddeti yaygınlığı ve kadınların şiddete karşı tutumları(2012) Şahin, Erkan Melih; Yetim, Dilek; Öyekçin, Demet GüleçAmaç. Araştırmada Edirnede erişkin kadınlarda eş şiddeti yaygınlığı, çeşitli sosyal faktörlerinbuna etkileri, kadınların eş şiddetine ve bunun çeşitli tiplerine karşı tutumlarının saptanmasıamaçlanmıştır. Yöntem. Kesitsel tanımlayıcı desendeki araştırmada tabakalı örneklem ilebelirlenen 306 kadına; araştırmacılar tarafından hazırlanan sosyodemografik form ve şiddetialgılama durumları, eş şiddetine maruziyetleri ve eş şiddeti görenlerin şiddet sonrası tutum vedavranışlarını araştırmak için oluşturulan 38 maddelik soru formu uygulandı. Bulgular. Eşşiddetine maruz kalan kadınların oranı %61,4 idi. Maruz kalınan şiddet türü; %30,4ünde fiziksel,%54,6sında psikolojik, %19,3ünde ekonomik, %9,8inde duygusal ve %6,3ünde cinsel şiddetti.Eş şiddetine maruz kalan kadınların kalmayanlara oranla; kendilerinin ve eşlerinin eğitimdüzeylerinin daha düşük, eşlerinin alkol ve sigara kullanım oranının daha fazla, ilk evlilikyaşlarının daha düşük olduğu, daha çok kaçarak ya da kaçırılarak evlenmiş oldukları ve eşlerininailesinde daha fazla kadına yönelik şiddet öyküsüne rastlandığı saptandı. Sonuç. Edirne şehirmerkezinde yaşayan evli kadınlarda yoğun olarak eş şiddeti maruziyeti bulunmaktadır. Kadınlarıneş şiddeti konusundaki farkındalıkları ülke ortalamalarına göre daha yüksek oranlardadır.Öğe Kadına yönelik farklı eş şiddeti tiplerini etkileyen psikososyal faktörler(2012) Öyekçin, Demet Güleç; Yetim, Dilek; Şahin, Erkan MelihAmaç: Dünyada yaygınlığı giderek artmakta olan bir halk sağlığı sorunu olan kadına yönelik şiddet psikososyal, kültürel, ruhsal ve ekonomik nedenlerle ilişkilidir. Bu araştırmada kadınların kendi beyanları üzerinden farklı şiddet türlerinde etkili olan psikososyal faktörler araştırılmıştır. Yöntem: Edirne şehir merkezinde yaşayan yetişkin kadınları temsil eden tabakalı örneklem ile belirlenen 306 kadının demografik bilgileri, şiddet türlerine göre eş şiddeti görme durumları, alışkanlıkları, eşlerinin alışkanlıkları, evlilik ilişkileri ve sosyal destekleri yüz yüze görüşmelerde sorgulandı.Bulgular: Kadınların %54,6’sında psikolojik, %30,4’ünde fiziksel, %19,3’ünde ekonomik ve %6,3’ünde cinsel şiddet saptandı. Kadınlara yönelik eş şiddetine eşin yaşı ve evlilik süresinin koruyucu, evlilik ilişkisindeki kötüleme, görücü usulü ve kaçarak evlenme ile eşin ailesinde kadına yönelik şiddet varlığının şiddet uygulamalarını arttırıcı etkisi vardı. Evlilik süresi, evlilik ilişkisinde kötüleme ve eşin çocukluğunda fiziksel şiddet görmesi fiziksel şiddeti, aile gelirindeki düşme ekonomik şiddeti, evlilik ilişkisinde kötüleme ile toplam ve özel kişi sosyal desteğinde düşme cinsel şiddeti arttıran etmenler olarak belirlendi.Sonuç: Kadına yönelik şiddetin tanınması ve ilişkili risk faktörlerinin tanımlanması şiddeti oluşturan ve besleyen kaynakları anlamamızı sağlayacaktır. Farklı şiddet türleri için etmenler de değişmektedir. Sonuçlarımız farklı biçimlerde bile olsa şiddet davranışlarının kadına yönelik şiddeti de arttırdığına işaret etmektedir.Öğe Physical child abuse and causative factors in Edirne, Turkey(Turkish J Pediatrics, 2011) Şahin, Erkan Melih; Yetim, DilekThe aim of this study was to identify the frequency and causative factors of physical child abuse and any correlations with other domestic violence types. In a representative sample of 15-49-year-old married women living in Edirne chosen with stratified cluster sampling, 275 women were interviewed face-to-face in their residence or places of employment. The questionnaire used included any violent behavior of the women or their husbands toward their children as well as demographic features, habits, Marriage Relation Scales, Multidimensional Scale of Perceived Social Support, history of partner abuse, and childhood violence exposition. The physical child abuse rate was 61.1% among the women and 20.7% among the husbands according to the women's declarations. Social support was not associated with child abuse rates. Child abuse rate among the women was increased 2.7 times in the presence of the partner's child abuse, 1.6 times with each additional child, 3.1 times in the presence of a history of physical childhood abuse, and 1.9 times in the presence of a history of partner abuse. Child abuse by the husbands was increased 2.9 times in the presence of physical childhood abuse history and 2.3 times in case of partner abuse. Child abuse is widely seen although morally unacceptable in contemporary society. Violent behaviors spread out horizontally among family members and vertically through generations, although at decreasing rates. Healthcare professionals should behave in a sensitive manner and take responsibility together with those from other related fields to prevent this condition, which can result in several social complications.Öğe Psychosocial factors affecting various types of intimate partner violence against women(Turkiye Sinir Ve Ruh Sagligi Dernegi, 2012) Oyekcin, Demet Gulec; Yetim, Dilek; Şahin, Erkan MelihPsychosocial factors affecting various types of intimate partner violence against women Objective: Intimate partner violence against women is a growing global public health problem that is related to various psychosocial, cultural, mental, and economic factors. In this study, psychosocial factors affecting various types of intimate partner violence against women were investigated based upon affected individuals' statements. Methods: Demographic data, exposure to various types of partner violence, individual habits, partner habits, family functioning, and social support were inquired about during face to face interviews with 306 women chosen by stratified sampling to represent adult women living in Edirne, Turkey. Results: Among the participants, 54.5% were exposed to psychological violence, 30.4% were exposed to physical violence, 19.3% were exposed to economic violence, and 6.3% were exposed to sexual violence. Partner's age and the duration of marriage had a protective effect on intimate partner violence while worsening of marital relations, marriage by family decision, marriage against family consent, and the presence of a violent history against women in a partner's family had incremental effects on intimate partner violence. The duration of marriage, the worsening of marital relations and a history of violent exposure during childhood increased physical violence. Additionally, a decreasing family income, increasing economic violence, worsening of marital relations, and a decreasing social support network increased sexual violence against women. Conclusions: Recognizing and defining the effecting factors of intimate partner violence will aid in the understanding of the sources that generate and feed the violent behavior. Risk factors of different types of intimate partner violence vary. Our results indicate that any kind of violent behavior increases intimate partner violence against women.
