Yazar "Toktaş, İbrahim Uğraş" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • [ X ]
    Öğe
    75 gram oral glukoz tolerans testinin makrozomi ve olumsuz perinatal sonuçları öngörmedeki rolü
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2021) Toktaş, İbrahim Uğraş; Hacıvelioğlu, Servet Özden
    Amaç: Gestasyonel diyabetes mellitus (GDM), gebelik sırasında insülin direnci ve pankreas ?-hücre disfonksiyonu ile indüklenen bir diyabet formudur ve gebelikte en sık görülen medikal komplikasyondur. Tüm gebelerin %5 ila %25'ini etkileyeceği, gebelik sırasında ve sonrasında, kadınların ve çocuklarının sağlıklarını tehdit edeceği ve böylece etkilerinin yeni nesildeki çocuklara da ulaşacağı beklenmektedir. Prevalansı obezite, sedanter yaşam tarzı ve ileri yaş gebelikleri daha yaygın hale geldikçe artmaktadır. Olumsuz perinatal sonuçlarla ilişkisi yapılan çalışmalarda belirtilmiştir ve tüm dünyada yılda yaklaşık yaklaşık 18,4 milyon doğumu, kadını ve çocuğu kısa ve uzun vadede olumsuz olarak etkilemektedir. Çalışmamızın amacı, makrozomi ve olumsuz perinatal sonuçların 75 gram OGTT ile predikte edilip edilmediğini retrospektif olarak incelemektir. Yöntem: Çalışmaya Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Anabilim Dalı'na bağlı gebe ve yüksek riskli gebe polikliniklerine Ocak 2018 - Ekim 2021 tarihleri arasında başvurmuş olan ve takipleri ve doğumları tarafımızca gerçekleştirilmiş, 18 - 45 yaş arası, ek hastalığı (tanılı diyabetes mellitus, kronik hipertansiyon, hipotiroidi, hipertiroidi, epilepsi, kardiyovasküler hastalık, akut/kronik böbrek yetmezliği) olmayan 302 tane tekil gebe dahil edilmiştir. IADPSG (International Association of the Diabetes and Pregnancy Study Groups) kriterlerine göre GDM tanısı almış olan gebelerin sonuçları retrospektif olarak analiz edilerek, 75 gr OGTT sonuçlarının başta makrozomi olmak üzere olumsuz perinatal sonuçları öngörmedeki rolü incelenmiştir. Bulgular: Çalışma grubunda yer alan gebelerin 75 gr OGTT sonuçlarına göre GDM prevalansı %29,8 olmuştur ve gebelerin yaş ortalaması 29,6 ± 5,1 olarak bulunmuştur. GDM'li gebelerin %13,3'ünde makrozomik doğum gerçekleşirken, 75 gr OGTT kriteriyle GDM tanısı almış olmak ile makrozomi arasında istatistiksel olarak anlamlı (p=0,028) ilişki bulunmuştur. Ayrıca yenidoğan yoğun bakım ihtiyacı GDM grubunda oran olarak artmıştr, ancak istatistiksel olarak v anlamlı değerlendirilememiştir (p= 0,050). Ek olarak GDM tanısı alan grupta insülin kullanımı ile olumsuz perinatal sonuçlar incelenmiş ancak istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. GDM grubunda olan gebelerde, preeklampsi, PPROM, preterm doğum, sezaryen ile doğum, yenidoğan APGAR skoru ve umblikal kord kan gazı pH açısından kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Verilerimiz ile lojistik regresyon analizi yapılmıştır ve 75 gr OGTT ile GDM tanısı alan gebelerin bebeklerinde, GDM tanısı almamış olan gebelerin bebeklerine göre makrozomi gelişme riskinin 4,1 (%95 GA 1,166 - 14,638) kat arttığı saptanmıştır (p=0,028). Sonuç: GDM prevalansı çalışma popülasyonumuzda %29,8 olmuş ve Türkiye verilerine göre en yüksek sonuçlardan biri olarak bulunmuştur. Ancak, Türkiye'de artan obezite ve diyabet prevalansı ile, çocuk doğurma yaşının artış gösterdiği değerlendirildiğinde, gebe popülasyonunun risklerine dikkat çekmek açısından önemlidir. Çalışmamızda, literatürde de yer alan GDM ile makrozomi arasında ilişki bulunmuştur ve 75 gr OGTT ile olumsuz perinatal sonuçlardan makrozominin predikte edilebileceği gösterilmiştir. GDM'nin komplikasyonları gebelikle sınırlı kalmayıp, kadın ve çocuk sağlığı üzerinde kısa ve uzun vadede olumsuz etkiler yaratabildiği için geniş kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler: Gestasyonel Diabetes Mellitus, Oral Glukoz Tolerans Testi, Fetal Makrozomi, Olumsuz Perinatal Sonuçlar