Yazar "Tan, Tülay" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Çanakkale il merkezinde yaşayan 18 yaş ve üzeri bireylerde epilepsi hastalığının prevalansı; yaşam kalitesi ve uyku hijyenine olan etkisinin saptanması
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2020) Tan, Tülay; Aksoy, Selma
    Epilepsi; kortikal nöronlardaki anormal ve aşırı elektriksel deşarj sonucu ortaya çıkan, ani ve tekrarlayıcı olarak seyreden, tanımlanabilen metabolik, toksik, yapısal, enfeksiyöz veya inflamatuar nedenlerle tetiklenmemiş nöbetler ile karakterize bir hastalıktır. Epilepsi en sık görülen nörolojik hastalıklardan biridir. Epilepsinin yükü sadece nörolojik defisitlerle sınırlı olmamaktadır, aynı zamanda yıkıcı psikolojik ve psikiyatrik problemlere sebep olarak kişisel, ailesel ve sosyal yaşam kalitesini önemli ölçüde etkilemekte, tedavi edilmez ya da yetersiz tedavi edilirse ölümcül olabilmektedir. Bu çalışmada Çanakkale il merkezinde yaşayan 18 yaş ve üzeri kişilerde Epilepsi prevalansının saptanması , genel özelliklerinin belirlenmesi,epilepsinin yaşam kalitesi ve uyku hijyenine etkisinin saptanması amaçlanmıştır. Çalışmada Çanakkale il merkezinde ikamet eden 18 yaş ve üzeri 397 katılımcı ile görüşülmüştür. Katılımcılara tarafımızca oluşturulan sosyodemografik bölüm, öz ve soygeçmişin sorgulandığı bölüm, epilepsi hastalığının sorgulandığı bölüm, WHOQOL-BREF(Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalite Ölçeği) ve Uyku Hijyen İndeksi bölümlerinden oluşan anket formu uygulanmıştır. Katılımcıların %2,0'sinde (n=8) epilepsi tanısı mevcuttu. Epilepsili hastaların %25'i (n=2) erkek, %75'i(n=6) kadındı. Eğitim durumları; %12,5'i (n=1) ilkokul, %12,5'i (n=1) ortaokul, %25'i (n=2) lise, %50'si(n=4) üniversite mezunu şeklinde idi. Epilepsi tanılı bireylerin gelir durumları, %12,5(n=1) 1000-1500 TL arası, %50'sinin (n=2) 1500-5000 TL arası, %37,5'inin(n=3) geliri 5000 TL ve üzeriydi. Epilepsi tanısı olan bireylerin % 37,5'inde (n=3) kafa travması öyküsü bulunmaktaydı. Bu hastalarda menenjit öyküsü yoktu. Epilepsi hastalarının %12,5'inde (n=1) doğum esnasında sarılık, küvöz öyküsü gibi komplikasyonlar saptandı. Epilepsi saptanan bireylerin %62,5'inde (n=5) ailede epilepsi öyküsü, % 25'inde (n=2) ailede febril konvüzyon öyküsü, %12,5'inde (n=1) anne baba arası akrabalık öyküsü bulunmaktaydı. Uyku Hijyeni İndeksi toplam puan ortalaması 15,7±7,6, ortancası 15,0 idi (min:0,0-maks:38,0). Epilepsi tanısı olduğunu ve olmadığını belirtenler arasında Uyku Hijyeni İndeksi puanı ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0,400). WHOQOL-BREF yaşam kalitesi ölçeğinde epilepsi olan ve olmayan gruplar arasında bedensel alan, ruhsal alan, sosyal alan ve çevresel alan alt puanları açısından istatistiksel anlamlı ilişki saptanmadı (p>0,05). Çalışmamızın epilepsinin halk sağlığı üzerindeki yükünü değerlendirmek ve epilepsiye yaklaşımı geliştirmek için fayda sağlayacağını düşünmekteyiz.
  • [ X ]
    Öğe
    Evaluation of Epilepsy Prevalence and Clinical Correlations in Individuals aged 18 and over in Çanakkale City Center
    (2023) Tan, Tülay; Yücel, Selma; Oymak, Sibel; Karaman, Handan Işın Özışık
    Objective: Epilepsy; is a common neurological disease characterized by sudden and recurrent seizures, especially affecting the young population. The burden of epilepsy is not limited to seizures. The disease also significantly affects personal, familial and social quality of life by causing psychological problems. In this study, it was aimed to determine the prevalence of epilepsy and to determine the effect of epilepsy on quality of life and sleep hygiene in people aged 18 years and older living in Çanakkale city center. Method: In our study, 397 participants aged 18 years and older residing in Çanakkale city center were interviewed. Sociodemographic characteristics, personal and family history, and epilepsy disease history were questioned. World Health Organization Quality of Life Scale (WHOQOL-BREF) and Sleep Hygiene Index (SHI) scales were applied to patients with epilepsy diagnosis. Results: 2.0% (n=8) of the participants had a diagnosis of epilepsy. 75% (n=6) of patients with epilepsy were female. There was a family history of epilepsy in 62.5% (n=5) of individuals with epilepsy, a family history of febrile seizures in 25% (n=2), and a family history of consanguinity between parents in 12.5% (n=1). There was no significant difference between the groups with and without epilepsy in terms of the mean SHI scores (p=0.400). There was no difference in the WHOQOL-BREF quality of life scale in terms of bodily domain, mental domain, social domain and environmental domain sub-scores (p>0.05). Conclusion: In our study, the prevalence of epilepsy was found to be 2%. Most of the patients were female. There was an increased rate of consanguineous marriage in the families of the patient group. Again, a devastating majority of the patient group had a family history of epilepsy or a history of febrile convulsions. Sleep hygiene and quality of life scales did not differ between the patient group and the control group. This may be due to the very small number of our patient group. There is a need for larger-scale studies on this subject in our region.