Yazar "Tölü, C." seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Buğday Hasılı Ve Doğal Mera İle Farklı Otlatma Yoğunluklarının Sağmal Keçilerin Bazı Davranış Özelliklerine Etkisi
    (2013) Tölü, C.
    Meraların sürdürülebilirliliğinin sağlanması ve süt keçiciliğinde ilkbahar dönemindeki artan besin maddegereksiniminin karşılanması adına, mera kullanımı ve yönetimi önem arz etmektedir. Bu çalışmada farklı otlatmayoğunluklarındaki mera tiplerinde keçilerin bazı davranış ve performans özellikleri belirlenmiştir. Bu amaçla toplam24 baş Türk Saanen keçisi farklı büyüklükteki doğal mera ve buğday hasılından oluşan mera parselinde aysüreyle takip edilmiştir. Buğdaygil, baklagil ve diğer familyalardan türlerin oranlarının sırasıyla %67, %4 ve %29olduğu doğal merada ot verimi, nisan başına denk gelen dönemde buğday merasına yakın değerlerde iken, zamanilerledikçe azalmıştır. Ele alınan tüm davranış özelliklerinin mera tipi, parsel büyüklüğü, gözlem tarihi ve gözlemperiyoduna göre farklılaştığı tespit edilmiştir (PS0.039). Buğday merası grubundaki keçilerin doğal meraparsellerindeki keçilere göre %31 (llJ=0.69) daha az otlama davranışı, %50 daha az yürüme, %20 daha az yatmadavranışı sergilerken, %73 daha fazla geviş getirme ve %49 daha fazla ayakta durma davranışı göstermişlerdir(PS0.0001). Parsel büyüklüklerine göre davranış özellikleri önemli ölçüde değişiklik gösterirken, değişimin doğrusalbir eğilim göstermediği belirlenmiştir (P=0.0480). Canlı ağırlık ve süt verim seviyeleri deneme boyunca buğdaymerasındaki keçilerin üstünlüğü ile geçmiştir. Daha kısa süreli otlama ve yürüme ile gerekli besin maddesini sağlayanlaktasyon dönemindeki keçiler için buğday merasının, uygun bir mera olduğu; erken filizlenme döneminde olandoğal mera üzerindeki baskıyı azaltma anlamında yararlı olabileceği düşünülmektedir. Doğal mera alanının iselaktasyondaki keçiler için yeterli olmadığı ve detaylı çalışmalarla doğal mera otlatma yönetiminin oluşturulması gerektiği ortaya çıkmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Gökçeada, Malta Ve Türk Saanen Keçi Genotiplerinin Döl Verim Ozellikleri Bakımından Karşılaştırılması
    (2010) Savaş, T.; Tölü, C.
    Bu çalışmada farklı keçi genotiplerinde kızgınlık, gebelik, aşım performansı ve davranışları ile doğumdaki oğlak sayısı özelliklerinin karşılaştırmalı olarak irdelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Teknolojik ve Tarımsal Araştırma-Uygulama Merkezi'inde iki yıl süreyle yürütülmüştür. Çalışmada, aşımda dişi bireylerin kur davranış indeksinde önemli bir farklılık görülmezken, Gökçeada tekeleri diğer genotiplerin tekelerinden önemli ölçüde daha düşük kur davranış indeksine ve ejekülasyonlu atlama sıklığına sahip olmuştur (P5035). Malta tekeleri Türk Saanen genotiplerine benzer kur indeksine ve ejekülasyonlu atlama sıklığına sahip olurken, önemli ölçüde daha az ejekülasyonsuz atlama gerçekleştirmişlerdir (P5035). llkine kızgınlık ve teke altı doğum oranları sırasıyla Gökçeada %33 ve %25, Malta %65 ve %42, Türk Saanen genotipinde %96 ve %64 olarak gerçekleşmiştir (P<0,0001). Teke katımı ile ilk kızgınlık ve gebelik arası süre ikinci yılda tüm genotiplerde uzarken Gökçeada genotipi her iki yılda da diğer genotiplerden önemli ölçüde daha uzun sürelere ve daha düşük dönme oranma sahip olmuştur (P5035). Doğumdaki keçi başına oğlak sayısı Gökçeada ve Malta genotipinde ikinci yılda önemli ölçüde artarken (P5035), en yüksekten en düşüğe sırasıyla Malta (1,9; 2,4), Türk Saanen (1,9; 1,8) ve Gökçeada (1,6; 1,8) şeklinde gerçekleşmiştir.