Yazar "Kesler, Muhammed Fatih" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • [ X ]
    Öğe
    Addresse to the Prophet in the Qur'an
    (Ankara Üniversitesi, 2003) Kesler, Muhammed Fatih
    The Qur'an is the last phase of divine revelation which goes back to the prophet Adem. lt is the only way of salvation not only for Muslims, but also for the whole hıımanity. However, at the begiııning, the Qur'an was not received with due respeet by the local people of Mecca who wanted to continue their pagan tradition. They resisted to the divine revelation. Furthermore, they tortured the prophet, who was responsible for dissemination of the revelation, and his companions. In such a difficult historical progress, Allah the Almighty, in some of his revelation, directed the address to the prophet (p.b.u.h.) and Muslims. Naturally, not all the adelresses of Gad were results of this arduous progress. Some of them were revealed as a consequence of some human activities of the prophet. Therefore, the contents and the messages of qur'anic addresses differ depending on the historical circumstances. The qur'anic addresses iııdicate absolute divine supervision on the prophet. We examined, in our previous artiele with the same title, three qur'anic addresses, i.e. emir (order), ikaz (waming/caution) and teselli (consolation/ relieve). In this second artiele, we will study the following qur'anic addresses: Hatırlatma (to remind), tavsiye (advice/ recommendation) and bilgilendirme (to inform).
  • [ X ]
    Öğe
    KUR'AN-I KERİM'DE TARİHSEL BİR GÖNDERME (İNSANIN MAYMUNLAŞMASI YA DA KİMLİK KAYBI)
    (2015) Kesler, Muhammed Fatih
    İnançları, kutsal değerleri ve davranışlarındaki ahlakinitelikleri, insanın kimliğini oluşturan temel unsurlardır.Kuranın ifadesiyle bütün bunlar iman ve salih amelolgularına dayanmaktadır. İnsan, ilahî bir hibe olarakkendisine verilen bu fıtrî nitelikleri geliştirerek kimliğinimükemmelleştirebilir. Kuran-ı Kerîm, bazı ayetlerde Hz.Âdem ve onun neslinden gelenlerin hatalı davranışlarına,ayrıca insanı, kemâle giden yoldan saptıran bazıdurumlara işaret etmektedir. Bunun yanı sıra O, eskikavimlerin helakini anlatan örnekler çerçevesinde, tarihboyunca yaşanmış ibretlik olayları konu edinerek insanınsahip olduğu faziletlerin kaybedilmesi gibi olumsuzsonuçlara da değinmektedir. Bu bağlamda; bozgunculukyapmak, cinsel sapkınlık, haksız yere cana kıymak, yalansöylemek, gıybet etmek, kibirli olmak, zulmetmek,gösteriş yapmak, nankörlük etmek, sabırsızlık göstermek,açgözlü olmak ve dünyevileşmek gibi hususlar söz konusufaziletleri değersizleştiren etkenlerin başında gelmektedir.Kuran-ı Kerimin bu konuda anlattığı en tipik örneklerdenbirisi de; İsrailoğullarının, kendi kitaplarındaki temelunsurlardan biri olarak kabul edilen cumartesi günüçalışma yasağına karşı hürmetsizlik etmeleri ve bununsonucunda ilahî irade tarafından maymun suretinebüründürülerek çok ağır bir cezaya çarptırılmalarıdır.Bu örnek, ilahî emirleri ihlal edenlerin azgınlıklarına birkarşılık olarak onların suretlerinin maymuna çevrilmesiniihtiva etmektedir. Diğer taraftan bazı neşriyatta resimleriyer alan yarı insanyarı maymun varlıklar, esasen,Kuranın on dört asır önce haber verdiği mezkûr bilgiyidoğrulayan ve onun mucizevî yönüne şahitlik eden harikabirer delil konumundadırlar.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kur’ân-ı Kerim’de Hz. Peygamber’e Verilen Hikmet ve Öğretilen Sünnet
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2019-09-18) Kesler, Muhammed Fatih
    Cahiliye Arap toplumundan başlayarak bütün insanları ilahi bildirimler doğrultusunda eğitmek ve kendilerine rehberlik yapmakla görevlendirilen ve hiçbir beşerden dini bir eğitim almadığı bilinen Hz. Peygamber’in, aşkın bir güç tarafından eğitilmiş olması gerekir. Bu bağlamda Kur’ân-ı Kerim (en-Nisâ/113), ona vahyin yanı sıra bu kutsal metinleri tahkim eden bir başka nimetin, “hikmet” olarak bahşedildiğini belirtmektedir. Hikmet kelimesi, araştırmamız esnasında da görüleceği üzere kullanıldığı ayetlerdeki bağlama göre değişik anlamlar ifade etmektedir. Ancak biz, bunların arasından, konumuza uygun olduğunu düşündüğümüz;“gem vurmak yani olumsuz durumlardan engellemek” ve “özel ilahi bilgiyle eğitmek” gibi anlamları temel alarak Hz. Peygamber’in edindiği rabbani eğitimi ve kendisine öğretilen sünnetin neşet ettiği kaynağı inceleyeceğiz. Onun eğitiminin, peygamberlik öncesi yaşantısını oluşturan kırk yıllık süreç ve peygamberlik sonrasını oluşturan yirmi üç yıllık süreç olmak üzere iki dönemden oluştuğu bilinmektedir. Bu süreçlerin birincisinde kendisinin, müşrik bir toplumda yaşamasına rağmen, etrafında cereyan eden birtakım yanlış inanç ve eylemlere uymaktan ilahi bir gözetimle engellendiği birçok rivayetle sabittir. İkinci devrede ise onun, Kur’ân ayetlerinde tafsilatlı olarak açıklanmayan ancak nebevî uygulamalara yansıyan ibadetlerin ifa şekilleri ve bazı ayetlerde işaret edilen ancak muhtevası belirtilmeyen birçok hususta ilahi yönlendirme ve müdahalelere muhatap olduğu bir gerçektir. Dolayısıyla bu devrelerden birincisini; nübüvvete hazırlık devresi olarak kabul edersek, ikincisinde, Hz. Peygamber’e, Kur’ân vahyinden ayrı olarak bahşedilen manevi bir eğitim ve iletişim yoluyla sünnetin şekillendiğini söyleyebiliriz.