Yazar "Kaya, Derya" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • [ X ]
    Öğe
    A case report of a patient with neurodevelopmental disorder with impaired speech and hyperkinetic movements: A biallelic variant in the ZNF142 gene
    (Wiley, 2024) Kaya, Derya; Kose, Canan Ceylan; Akcan, Mehmet Berkay; Sılan, Fatma
    Biallelic pathogenic variations in the zinc finger protein 142 (ZNF142) gene are associated with neurodevelopmental disorder with impaired speech and hyperkinetic movements (NEDISHM). This disorder is characterized by developmental delay, intellectual disability, speech delay, and movement disorders such as dystonia, tremor, ataxia, and chorea. Here, we report a patient who exhibited common neurological features and rarely reported brain MRI findings. Exome sequencing identified a novel biallelic variant in ZNF142 (c.3528_3529delTG; p.C1176fs*5 (NM_001105537.4)). NEDISHM was first described by Khan et al. (2019) and has been reported in 39 patients to date. Furthermore, upon reviewing our in-house data covering 750 individuals, we identified three different pathogenic ZNF142 variants. It appears that the frequency of ZNF142 alleles is not as low as initially thought, suggesting that this gene should be included in new generation sequencing panels for similar clinical scenarios. Our goal is to compile and expand upon the clinical features observed in NEDISHM, providing novel insights and presenting a new variant to the literature. We also aim to demonstrate that ZNF142 pathogenic variants should be considered in neurodevelopmental diseases.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Anemia and thrombocytopenia due to a novel BRPF1 variant in a family from canakkale with intellectual disability and dysmorphic facies: Case report and review of the literature
    (John Wiley and Sons Inc, 2023) Köse, Canan Ceylan; Kaya, Derya; Akcan, Mehmet Berkay; Sılan, Fatma
    Intellectual developmental disorder with dysmorphic facies and ptosis (IDDDFP) (MIM#617333) is an autosomal dominant disorder characterized by delayed psychomotor development, intellectual disability (ID), and dysmorphic facial features due to pathogenic variations in the Bromodomain- and PHD Finger-Containing Protein (BRPF1) (MIM#602410) gene. Herein, we report the first Turkish patients with IDDDFP. Additionally, the patients had hematopoietic disorders such as anemia and thrombocytopenia, which have not been previously described in IDDDFP patients. Genetic testing using Whole Exome Sequencing (WES) revealed a novel heterozygous c.1433G > A; p.W478* (NM_004634.3) pathogenic variant on exon 3 of the BRPF1 gene. The patients demonstrated classical features of IDDDFP such as intellectual disability, developmental delay, ptosis, micro and retrognathia, and dysmorphic facial features, in addition to the anemia and thrombocytopenia. Apart from the variant in BRPF1, no additional genomic changes were detected by WES and chromosomal microarray analysis (CMA). Hopefully, our novel report on the hematopoietic anomalies of our patients due to BRPF1 will expand upon the clinical spectrum of IDDDFP, encourage further studies about BRPF1-hematopoietic system relations, and affect the diagnostic and therapeutic schemes of hematopoietic system disorders.
  • [ X ]
    Öğe
    FMR1 geni mutasyonlarının fenotipik spektrumu ve genotip-fenotip ilişkisinin değerlendirilmesi
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2024) Kaya, Derya; Sılan, Fatma
    GİRİŞ VE AMAÇ: X kromozomu üzerinde yer alan FMR1 geni 5'-UTR bölgesinde polimorfik CGG üçlü tekrarlar içerir. Normalde 5-44 aralığında CGG tekrarı bulunurken, tekrar sayılarının artışı Fragile X ilişkili hastalılara neden olur. Tekrar sayılarının 45-54 arasında olması gri zon, 55-200 arasında olması premutasyon ve >200 olması tam mutasyon olarak sınıflandırılmıştır. Tam mutasyonlar Fragile X sendromu (FXS) ile ilişkiliyken, premutasyonlar Fragile X ilişkili tremor/ataksi sendromu (FXTAS) ve Fragile X ilişkili primer over yetmezliğine (FXPOY) neden olmaktadır. Bu çalışmada FMR1 geninde mutasyon saptanan hastaların fenotipik özelliklerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi ve genotip-fenotip ilişkilerinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. YÖNTEM: Çalışmaya Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Genetik polikliniğine, Fragile X ilişkili hastalıklar nedeniyle başvuran ve FMR1 geninde mutasyon saptanan hastalar ve aile bireyleri dahil edildi. Dahil edilen katılımcıların FMR1 geni mutasyonları PCR tabanlı FMR1 amplifikasyon ve fragman analizi yöntemi ile belirlendi. FMR1 geninde mutasyon saptanan 60 hasta ve aile üyelerinin klinik bulguları retrospektif olarak poliklinik dosyalarından toplandı. BULGULAR: Hastaların %10'unda tam mutasyon, %30'unda premutasyonlar ve %60'ında gri zon mutasyonları saptandı. Tam mutasyon saptanan erkek hastaların tamamında entelektüel yetersizlik bulunuyordu. Ayrıca hastalarda konuşma bozuklukları (%60), dismorfik yüz bulguları (%40), otizm (%40) ve işitme bozuklukları (%20) bulunuyordu. Premutasyon taşıyan erkeklerde otizm (%50), entelektüel yetersizlik (%16,7), dismorfik yüz bulguları (%16,7) ve makroorşidizm (%16,7) saptandı. Premutasyon taşıyıcı kadınlarda POY (%33,3), tekrarlayan gebelik kayıpları (TGK) (%16,7) ve tremor/ataksi (%8,3) görüldü. Gri zondaki erkek hastalarda dikkat eksikliği (%60), konuşma geriliği (%40), entelektüel yetersizlik (%40), dismorfik yüz bulguları (%40), epilepsi (%40) ve tremor/ataksi (%20) bulguları mevcuttu. Gri zondaki kadınlarda ise infertilite (%19,3), POY (%16,1), adet düzensizlikleri (%9,6), TGK (%6,4), nöromotor gelişim geriliği (%3,2), konuşma geriliği (%3,2), entelektüel yetersizlik (%3,2), epilepsi (%3,2), tremor/ataksi (%6,4) ve parkinsonizm (%3,2) bulunmaktaydı. Tam mutasyonların tamamında mutasyonların premutasyon taşıyıcı annelerinden genişleme yoluyla kalıtıldığı saptandı. Premutasyonlardan tam mutasyona genişleyen en küçük tekrar sayısı ise 87'ydi. SONUÇ: Entelektüel yetersizlik ve otizm spektrum bozukluğunun en sık kalıtımsal nedeni FXS'tir. Tam mutasyonlar erkeklerin hemen tamamını etkilerken, kadınların ise yaklaşık yarısında daha hafif klinik belirtilerle kendini gösterir. FXS'in spesifik olmayan bulguları nedeniyle, risk altındaki erkek ve kadınların FMR1 gen mutasyonları açısından değerlendirilmesi önem taşımaktadır. Aynı zamanda, FXS tanılı hastaların aile bireyleri, asemptomatik olsalar bile premutasyonlar açısından taranmalıdır. Premutasyon taşıyıcıları, FXTAS ve FXPOY kliniğinin erken tanı ve tedavisi açısından takip edilmelidir. CGG tekrar kararsızlığı nedeniyle premutasyon saptanan hastalar ve aile bireyleri sonraki nesiller açısından takip edilmeli ve genetik danışma verilmelidir.
  • [ X ]
    Öğe
    Spinal muscular atrophy carrier screening program: awareness and attitude of healthcare professionals in Turkey
    (Springer Heidelberg, 2024) Celik, Kubra Muge; Kose, Canan Ceylan; Kaya, Derya; Tekin, Koray; Sılan, Fatma
    Spinal Muscular Atrophy (SMA) is an autosomal recessive disease caused by variants in the SMN1 gene, leading to progressive muscle weakness. The carrier frequency of SMN1 gene variants, including variant and copy number variations, is estimated to be around 1 in 50 people, while the global prevalence of SMA is 1-3 per 10,000 live births. In response to the increasing carrier proportion, especially due to consanguineous marriages, Turkey launched the SMA Carrier Screening Program in 2021. Notably, recent SMA cases have been observed in the children of healthcare workers who did not undergo carrier screening, prompting us to evaluate their awareness of this program. After receiving ethics approval, 1,322 healthcare professionals completed a 15-item survey based on the SMA Carrier Screening Guidelines. Of these, 5.8% were unaware of SMA, and 26% lacked information about the national screening program. Awareness of the screening program was significantly lower among secondary and tertiary healthcare professionals compared to primary healthcare professionals (p < 0.0001) and among non-physician healthcare professionals compared to physicians (p < 0.0001). Additionally, a serious lack of knowledge was observed concerning the parts of the screening covering the pregnancy period. Although there is generally high awareness of the SMA Carrier Screening Program among healthcare professionals, significant knowledge gaps exist. These findings highlight the need for increased efforts to more effectively deliver screening programs and continue the education of healthcare professionals. Education and awareness campaigns can enhance program awareness and effectiveness, reach wider audiences, and contribute to preventive measures for the health of future generations.