Yazar "Karagöz, Özlem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    19 MAYIS 2011 KÜTAHYA-SİMAV DEPREMİNİN (Mw=5.8) DALGA ŞEKLİ TERS ÇÖZÜM YÖNTEMİYLE İNCELENMESİ
    (2012) Karagöz, Özlem; Pınar, Ali; Irmak, Tahir Serkan; Özel, Oğuz
    19 Mayıs 2011 tarihinde Türkiye'nin batısında yer alan Ege Bölgesindeki Kütahya il sınırları içinde kalan Simav Fay Zonunda (SFZ) büyüklüğü ve derinliği farklı sismoloji merkezleri (KRDAE: Mw=5.7, Ml=5.9 h=8 km; AFAD: Mw=5.8, Ml=5.7 h=25 km; USGS Mw=5.8 h=7 km; IRIS (Incorporated Research Institutions for Seismology) Mw=6.0 h=4.6 km) tarafından farklı açıklanmış olan bir deprem meydana gelmiştir. Depremin dış merkez üssü ülkemizin önemli deprem kuşaklarından biri olan Batı Anadolu'nun açılma rejimi içerisindeki en büyük çöküntü alanlarından Gediz grabeninin kuzeybatısındaki SFZ üzerinde yer almaktadır. SFZ, depremsellik açısından aktif, diri listrik fayların bulunduğu, Batı Kuzeybatı-Doğu Güneydoğu doğrultulu yaklaşık 15-20 km. uzunlukta ve 2-3 km genişliğinde bir zondur (JMO, 2011). Bu çalışmada, uzak alan cisim dalgalarından faydalanılarak, Kikuchi ve Kanamori (1991) tarafından geliştirilen dalga şekli ters çözüm yöntemi kullanılmış ve açılma bölgesindeki sığ bir depremin oluşum mekanizması hakkında bilgi edinilmeye çalışılmıştır. Faylanmanın doğrultusu, eğim ve kayma açıları sırasıyla 271°, 51° -100° olarak belirlenmiştir. Depremin kırılma süreci yaklaşık 3 sn olarak belirlenmiştir. Kırılma hızı 2.5 km/sn ve iki yönlü olarak düşünülecek olursa toplam kırılma boyu yaklaşık 15 km olduğu tahmin edilebilir. Telesismik cisim dalgalarının sonlu fay modellemesi sonucunda Kütahya-Simav depreminin fay düzlemi boyutlarının 15 x 10 km olduğu tespit edilmiştir. Ancak, fay düzlemi boyunca sismik moment serbestlenmesinin oldukça heterojen olduğu görülmektedir. Elde edilen sonuçlar, faylanmanın biri normal diğeri oblik (sağ yönlü doğrultu atım bileşeni içeren normal) iki fay segmenti üzerinde meydana geldiğini göstermektedir. Ana şoktan sonra bölgede büyüklükleri 1 <= Ml <= 5 arasında değişen yoğun bir artçı şok etkinliği gözlenmiştir. Depremin nokta kaynak çözümü sonucunda 2011 Kütahya-Simav (Mw=5.8) depreminin tek bir şoktan meydana geldiği ve farklı sismoloji merkezlerinin faylanma çözümü ile uyumlu olduğu ancak büyüklük ve derinlik hesaplamalarında farklılıklar olduğu görülmüştür. Bölgede ana şok sonrası bozulan gerilme dengesi, devam eden artçı şok etkinliği ile tekrar eski haline gelmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The neglected Istanbul earthquakes in the North Anatolian Shear Zone: tectonic implications and broad-band ground motion simulations for a future moderate event
    (Oxford University Press, 2023) Tan, Onur; Karagöz, Özlem; Ergintav, Semih; Duran, Kemal
    Istanbul (Marmara Region, NW Turkey) is one of the megacities in the world and suffered from destructive earthquakes on the North Anatolian Fault, a member of the North Anatolian Shear Zone, throughout history. The 1999 Kocaeli and Duzce earthquakes emphasize the earthquake potential of the fault, crossing the Sea of Marmara, and the importance of seismic hazards in the region. The studies in the last 20 yr have concentrated on the main fault and its future destructive earthquake potential. In this study, unlike the previous ones, we focus on the two main topics about the earthquakes not interested previously in Istanbul: (1) Investigating recent earthquake activity masked by the blasts in the metropolitan area and its tectonic implications, (2) revealing their effects in Istanbul utilizing numerical ground motion simulations for a future moderate event (M-w 5). First, the 386 earthquakes from 2006 to 2016 are relocated with the double-difference method using the dense seismic network operated in the same period. The source mechanisms of the events (M-L >= 3), including the most recent 2021 Kartal-Istanbul earthquake (M-L 4.1), are determined. In addition to the analysis of the recent seismic activity, the location of the two moderate and pre-instrumental-period Istanbul earthquakes, which occurred in 1923 (M-w 5.5) and 1929 (M-w 5.1), are revised. Using the relocated epicentres outside of the principal deformation zone and the fault plane solutions, the roles of the earthquakes in the stress regime of the Marmara region are explained. The epicentres on the Cenozoic or Palaeozoic formation in the Istanbul-Zonguldak Zone are interpreted as the re-activation of the palaeo-structures under the recent tectonic stresses, and their fault plane solutions agree with the synthetic/antithetic shears of a transtensional regime corresponding to the right lateral strike-slip system with mainly N-S extension in the Marmara Region. In the second part, we investigate the effects of moderate scenario events (M-w 5) considering the current earthquake epicentres in the Istanbul metropolitan area, using characterized earthquake source model and 1-D velocity structure verified with the broad-band (0.1-10 Hz) numerical ground motion simulation of the 2021 Kartal-Istanbul earthquake. The simulated PGAs agree with the ground-motion prediction equations for short epicentral distances (<30 km). Furthermore, according to the empirical relation for Turkish earthquakes, the maximum PGA value of the synthetic models (similar to 0.3 g) corresponds to the felt intensity of MMI IX. The simulated spectral accelerations for the M-w 5 earthquake scenarios may exceed the design spectrum between 0.2 and 0.6 s given in the Turkish Building Earthquake Code (2018). In addition, certain models also generate spectral accelerations close to the design-level spectrum between 0.4 and 1 s, leading to resonance phenomena. The results indicate that a moderate event (M-w 5) in the Istanbul metropolitan area is capable of damage potential for the mid-rise buildings (4-10 stories) because of the site condition with resonance phenomena and poor construction quality.