Yazar "Karaca, Burak" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    Bioengineered three-dimensional physical constructs from quince seed mucilage for human adipose-derived mesenchymal stem cells
    (Sage Publications Ltd, 2020) Şimşek, Ekin; Karaca, Burak; Arslan, Yavuz Emre
    In this study, we aimed at fabricating a novel porous physical construct from quince seed mucilage for translational medicine applications. To achieve this goal, quince seed mucilage was extracted, molded, and freeze-dried. After being freeze-dried, the molded constructs were chemically crosslinked with 1-ethyl-3-(3-dimethylaminopropyl)-carbodiimide/N-hydroxysuccinimide to maintain the mechanical integrity of the structure. The fabricated scaffolds were characterized in-depth by scanning electron microscopy, Fourier transform infrared spectroscopy, Brunauer-Emmett-Teller analysis, thermogravimetric analysis, and dynamic mechanical analysis in addition to the swelling, liquid uptake, and porosity tests. The extraction yield of mucilage was calculated to be 6.28% +/- 0.40% (n = 3). The swelling ratio of crosslinked quince seed mucilage-derived scaffolds was found to be 12,677.50% +/- 388.82% (n = 3), whereas the porosity of crosslinked quince seed mucilage-derived scaffolds was 83.43% +/- 2.84% (n = 3). The analyses confirmed the crosslinked quince seed mucilage-derived scaffolds to be possessed interconnected, highly porous structure. Afterward, human adipose-derived mesenchymal stem cells were seeded on the crosslinked quince seed mucilage-derived scaffolds, and the cell viability on the scaffolds was assessed with 3-[4,5-dimethylthiazole-2-yl]-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay. The MTT results revealed the scaffolds not to be possessed any cytotoxic effect on seeded cells. Human adipose-derived mesenchymal stem cells adhesion and migration on the crosslinked quince seed mucilage-derived scaffolds were also evaluated histologically using hematoxylin and eosin staining in addition to scanning electron microscopy analysis. In conclusion, we believe that crosslinked quince seed mucilage-derived scaffolds have the potential to be an alternative to routinely used polysaccharides in regenerative medicine applications.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Nano-hydroxyapatite incorporated quince seed mucilage bioscaffolds for osteogenic differentiation of human adipose-derived mesenchymal stem cells
    (Elsevier B.V., 2022) Çetin Genç, Çiğdem; Yılmaz, Hilal Deniz; Karaca, Burak; Kıran, Fadime; Arslan, Yavuz Emre
    In this study, the therapeutic hydrocolloid quince seed mucilage (QSM) from Cydonia oblonga Miller fruit is enriched with needle-like nano-hydroxyapatite (nHAp) crystals to fabricate a novel biomimetic osteogenic bioscaffold. The molecular weight (Mw) of water-based extracted QSM was measured with GPC (8.67 × 105 g/mol), and the composite blend was prepared at a ratio of 1:1 (w/w) QSMaq and nHAp. The porous bioscaffolds were manufactured by the freeze-drying method, and evaluated in-depth with advanced analyses. The XRD, ATR-FTIR, SEM-EDX, and elemental mapping analyses revealed a uniform coated semi-crystalline structure with no covalent bindings between QSM and nHAp. Moreover, due to the hydrocolloid backbone, a supreme swelling ratio (w/w, 6523 ± 190%) with suitable pore size (208.12 ± 99.22 μm) for osteogenic development was obtained. Further, the cytocompatible bioscaffolds were evaluated for osteogenic differentiation in vitro using human adipose-derived mesenchymal stem cells (hAMSCs). The immuno/histochemical (I/HC) staining revealed that the cells with the spherical morphology invaded the pores of the prepared bioscaffolds. Also, relatively early up-regulated osteogenic markers were observed by the qRT-PCR analyses. Overall, it is believed that the QSM-nHAp bioscaffolds might be favorable in non-load bearing applications, especially in the cranio-maxillofacial region, due to their regenerative, bendable, and durable features.
  • [ X ]
    Öğe
    Periodontal doku rejenerasyonu için ayva çekirdeği müsilajı/deselülerize kemik kaynaklı çift katlı biyoiskelelerin geliştirilmesi
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2020) Karaca, Burak; Arslan, Yavuz Emre
    Periodontal hastalıklar oldukça yaygındır ve dünya nüfusunun %90'ını etkiler. Bu çalışmada hem sert hem de yumuşak doku ile ilişkili periodontal dokunun yenilikçi çift katmanlı biyoiskele (ÇKB) ile rejenerasyonu amaçlanmıştır. Ayva çekirdeği müsilajı (AÇM) ekstraksiyon işlemi ile elde edilmiştir. Kemik dokusu, ticari olarak kesilmiş sığırlardan temin edilmiştir. Kemik dokusunun deselülerizasyonu Triton X-100 kullanılarak yapılmıştır. Ana matriks bileşenleri ve Deoksiribo Nükleik Asit (DNA) miktarı, deselülerizasyon işleminden önce ve sonra belirlenmiştir. Bu amaçla, hidroksiprolin (HP), sülfatlanmış glikozaminoglikan (GAG) analizleri ve çift sarmallı DNA (dsDNA) içerik analizi gerçekleştirilmiştir. Elde edilen biyoiskeleler fizikokimyasal olarak atenüe toplam reflektans Fourier dönüşümlü kızılötesi (ATR-FTIR) spektroskopisi, termogravimetrik analiz (TGA), Brunauer, Emmet ve Teller (BET) ve diferansiyel taramalı kalorimetrisi (DSC) ile karakterize edilmiştir. Biyoiskelelerin yüzey morfolojisi taramalı elektron mikroskopisi (SEM) ve enerji kırınımı X-ışını analizi (EDX) ile gözlemlenmiştir. Biyoiskelelerin ıslanabilirlik kapasitesi, şişme ve sıvı tutma testleri ile belirlenmiştir. Ham ve hücresizleştirilmiş kemik dokularının dsDNA içeriği sırasıyla 101.31 ± 8.13 ve 51.79 ± 11.87 (ng/mg kuru ağırlık, n= 3) olarak ölçülmüş ve hücresizleştirme işlemi başarıyla gerçekleştirilmiştir. Biyoiskelelerin yüzey alanı 8,185 m²/g olarak belirlenmiştir. Yüzey analizleri, biyoiskelelerin in vitro çalışmalar için uygun yüzey morfolojisine sahip olduğunu göstermiştir. Biyoiskelelerin şişme oranı 67,46 ± 10,01 ve sıvı tutma kapasitesi 35,46 ± 0,75 ?l olarak belirlenmiştir. Mekanik test ile ÇKB'nin çekme dayanımı belirlenmiştir. In vitro çalışmalarda; insan periodontal ligament fibroblast (iPDLF) hücreleri kullanılmıştır. Hücre canlılık seviyeleri 1. ve 3. gün olacak şekilde MTT (3-(4,5-dimetiltiazol-2yl)-2,5-difenil tetrazolyum bromür) testi ile belirlenmiştir. Hücrelerin biyoiskeleler üzerindeki davranışlarını tespit etmek amaçlı SEM ve histokimyasal analizler yapılmıştır. Sonuç olarak, üretilen ÇKB'lerin doku mühendisliği ve rejeneratif tıp uygulamalarında yeni bir biyomateryal olarak kullanım potansiyelinin olabileceği düşünülmektedir.