Yazar "Kalkan, Esin Akgül" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    ADLİ TRAVMATOLOJİK AÇIDAN YARALANMANIN AĞIRLIĞINI BELİRLEMEDE NÖTROFİL LENFOSİT ORANI VE TROMBOSİT LENFOSİT ORANININ ROLÜ
    (2018) Kalkan, Esin Akgül; Çakır, Dilek Ülker; Turkon, Hakan; Gül, Abdülhakim Hasan
    Amaç: Nötrofil lenfosit oranı (NLO) ve trombosit lenfosit oranı (TLO) sistemik inflamasyonu gösteren biyo-belirteçlerdir. Bu çalışmanın amacı, adli travmatolojik açıdan yaralanmanın ağırlığının belirlenmesinde, NLOve TLO’nın rolünü tartışmaktır.Gereç ve yöntem: Bir üniversite hastanesi tıbbi biyokimya laboratuarında, 01.06.2015-01.11.2015 tarihle-rinde etanol analizi yapılmış olan olgular, hastane otomasyon sistemi üzerinden retrospektif olarak belirlen-di. Veriler, hastaların elektronik dosyalarından elde edildi. Olguların, sosyodemografik özellikleri, yaralanma-nın ağırlığı/derecesi, etanol düzeyi, NLO ve TLO değerleri incelendi. Veriler SPSS programında analiz edildi.Bulgular: İncelenen 155 hastanın 133’ü (%85,8) erkek olup yaş ortalaması 36,6± 15,4 yıldı. YT olan olgu-larda NLO ortalaması 9,4±10,9, YT olmayan olgularda 5,1±5,1 saptandı, bu fark istatistiksel anlamlı değildi(p>0,05). Basit tıbbi müdahale (BTM) ile giderilemeyen olguların NLO ortalaması 8,6±8,6 olup, BTM ile gide-rilebilir ve travmatik değişim olmayan gruplara göre daha yüksekti ve Bonferroni düzeltmeli Mann WitneyU testine göre bu farklar anlamlıydı (p=0,0001). Kırık saptanan olgularda NLO ortalaması 8,9±9,4 iken, kırıksaptanmayan olgulara göre daha yüksekti ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,002). TLO ortalamadeğerleri ile gruplar arasında, istatistiksel anlamlı fark saptanmadı (p>0,05).Sonuç: Yüksek NLO değerleri ile yaralanmanın ağırlığı arasında anlamlı bir ilişki mevcuttur. TLO’na göre NLO,adli travmatolojik açıdan yaralanmanın ağırlığını belirlemede yardımcı bir biyobelirteç olarak kullanılabilir.Bu ilişkinin patofizyolojisinin anlaşılması için, daha fazla araştırma yapılması gereklidir.
  • [ X ]
    Öğe
    Türkiye’de insan kaçırma suçu ve sosyodemografik özellikleri
    (2009) Toprak, Sadık; Çetin, İlhan; Kalkan, Esin Akgül; Gümüş, Burak
    Amaç. Bu çalışmanın amacı; Türkiye'de insan kaçırma suçu nedeniyle 1998-2005 yılları arasında ağır ceza mahkemelerinde açılmış olan dava ve sanıkların yaş, cinsiyet, coğrafi bölge, yıllar içerisindeki değişimini değerlendirmek, elde edilen verileri diğer ülkelerde ve ülkemizde yapılmış daha önceki çalışmalarla karşılaştırmaktır. Yöntem. Bu çalışmada Adalet Bakanlığı'ndan temin edilen 1998-2005 yılları arasında ağır ceza mahkemelerinde insan kaçırma suçu nedeniyle açılmış olan dava ve sanık verileri ile Türkiye İstatistik Kurumu'nun 2007 yılı nüfus verileri değerlendirilmiştir. Bulgular. Bu çalışmada elde edilen verilere göre insan kaçırma nedeniyle hakkında dava açılanların büyük çoğunluğunun 18 yaş üzeri erkekler olduğu, sanıkların büyük çoğunlukla 12-18 yaş arasında bir kişiyi kaçırma nedeniyle yargılandıkları belirlendi. Nüfus standardize edildiğinde Marmara Bölgesinde insan kaçırma nedeniyle açılan dava sayısının, Türkiye ortalamasının üstünde olduğu belirlendi. Güneydoğu Anadolu Bölgesinin ise insan kaçırma açısından en az riskli bölge olduğu görüldü. 1998-2005 yılları arasında insan kaçırma nedeniyle yargılanan sanık sayısının rölatif olarak stabil olduğu izlendi. Sonuç. Ülkemizde insan kaçırma suçu nedeniyle açılan dava sayısının yüksek olmasına rağmen mahkum edilenlerin sayısının çok düşük olduğu dikkati çekti.