Yazar "Gedik, İsmail Ertuğrul" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Künt toraks travması sonucu izole kot fraktürü gelişen hastalarda analjezik tedavi ve fizyoterapinin komplikasyonlara etkisi(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2017) Gedik, İsmail Ertuğrul; Kara, MuratAmaç: Çalışmamızda, künt toraks travmaları nedeniyle izole kot fraktürü gelişen olgularda solunum fizyoterapisi ve ağrı kontrolünün, olası komplikasyonlardan hemotoraks ve/veya pnömotoraks gelişim riski üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu prospektif çalışmaya 01/03/2013-01/03/2016 tarihleri arasında Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Servis ve Göğüs Cerrahisi Polikliniğine, künt toraks travması sonrası ilk 24 saat içinde başvuran ve izole kot fraktürü tespit edilen hastalar alındı. Kot fraktürü olan hastalardan ilk başvuru anında hemotoraks, pnömotoraks, yelken göğüs, atelektazi, pnömoni, akciğer kontüzyonu gibi ek yaralanması olmayan hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastalar, kapalı zarf usulü sadece analjezik tedavi verilecek hastalar (Grup A) ve analjezik tedavi ile birlikte solunum fizyoterapisi verilecek hastalar (Grup B) olarak iki ayrı gruba ayrıldı. Birinci ve ikinci kot fraktürü saptanan olgular ile 3 veya daha fazla kot fraktürü saptanan ve ek organ yaralanması olmayan hastalar Göğüs Cerrahisi Kliniğine, ek organ yaralanması olanlar ise ilgili kliniklere yatırılarak takibe alındı. Bu kriterlerin dışında kalan izole kot fraktürlü hastalar ise gerekli tedavileri düzenlenerek poliklinikten takip edildi. Olgular travmayı takip eden ilk hafta ve birinci ayın sonunda fizik muayene ve radyolojik tetkikler ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 114 hastanın yaşları ortalama 56.3±16.4 [22-87] olarak bulundu. Hastaların 37' si (%32.5) kadın, 77' si (%67.5) erkekti. A ve B gruplarına 57' şer hastadan oluştu. Hastaların en sık geçirdikleri travma %31.6 ile aynı seviyeden düşme idi. Çalışmaya alınan 114 hastanın kot fraktürü sayılarının ortalaması 2.6±0.7 [1-10], ortanca sayı 1.5 olarak bulundu. Bu 114 hastanın 52' si (%45.6) hastanede yatarak tedavi edilirken, hastaların 18' inde (%15.8) toraks dışı ek yaralanma saptandı. En sık tespit edilen toraks dışı ek yaralanma torakal vertebraların transvers proçeslerinde fraktürdü. Çalışmaya alınan hastaların yatış süreleri incelendiğinde hastaların ortalama yatış süresi 4.0±1.1 idi. A grubundaki hastaların ortalama hastane yatış süresi 3.6±0.8 gün, B grubundaki hastaların ise ortalama hastane yatış süresi 4.3±1.2 gün olarak tespit edildi. Her iki grup arasında ortalama hastane yatış süreleri kıyaslandığında B grubunda yatış süresindeki artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Tedavi ve takipleri sonucunda çalışmaya alınan 114 hastanın 28' inde (%24.6) kot fraktürü gelişen tarafta plevral efüzyon saptandı. Hastalarda plevral efüzyon gelişme durumunun gruplara göre dağılımı incelendiğinde B grubundaki hastalarda (%43.9) A grubundaki hastalardan (%5.3) istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha fazla plevral efüzyon gelişimi izlendi (p<0.0001). Çalışmamızda takipler sonucunda A grubundaki hiçbir hastaya müdahale gerekmezken, B grubundaki 4 hastaya hemotoraks tanısıyla tüp torakostomi uygulandı (p<0.05). B grubunda komplikasyon gelişen hastaların yatış süreleri A grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha uzun bulundu (p<0.05). Sonuç: Künt toraks travması, olası morbidite ve mortalitesi nedeniyle önemli bir sağlık sorunudur. Kot fraktürleri, künt toraks travması sonucunda erken ya da geç dönemde gelişebilen hemotoraks ve/veya pnömotoraks, atelektazi, pnömoni gibi potansiyel mortal komplikasyonlara zemin hazırlamaktadır. Çalışmamızda künt toraks travması sonucu izole kot fraktürü gelişen hastalarda solunum fizyoterapisi uygulamalarının gecikmiş hemotoraks gelişme riskini önemli derecede artırdığı tespit edilmiştir.Öğe Protective measures undertaken during chest tube thoracostomy in COVID-19 outbreak(Springer, 2021) Gedik, İsmail Ertuğrul; Alar, TimuçinBackground Coronavirus disease 2019 (COVID-19) is a newly emerging infectious disease that was first reported in China and has become a worldwide pandemic. Many surgical procedures are continuing to be performed during this state of pandemic as is thoracic surgery. We present six cases of tube thoracostomy in COVID-19 patients and the modifications to the routine surgical technique. Methods We serially attached two closed underwater drainage systems (CUDS) together and added a high-efficiency particulate air (HEPA) filter to the port of the second CUDS, because the intrapleural air, which passes through the CUDS into the air in intensive care unit (ICU), may contain high concentrations of 2019 novel coronavirus (2019- nCoV). Second, we attached the chest drain to the first CUDS in order to prevent the spread of virus during the placement of drain into the pleural cavity. Third, just before opening the parietal pleura, ventilation was put on standby mode and the endotracheal tube was clamped to prevent viral dissemination to the environment. Fourth, we covered the incision with a gauze sponge soaked with sterile saline solution during pleural entry, to prevent viral dissemination into the environment. Results There were a total of six patients enrolled in our study. All these patients were diagnosed with COVID-19. The surgical indication for the chest tube thoracostomy was tension pneumothorax in all six patents. All patients had lung expansion defects and subcutaneous emphysema after intervention. Unfortunately, all of them succumbed to COVID-19, despite best available treatment. There was no COVID-19 infection reported in the healthcare professionals during this study. Conclusions Thoracic surgical procedures may cause dissemination of high amounts of 2019-nCoV in the environment and thus are perhaps the most dangerous surgeries to perform. Variations in the thoracic surgical techniques are necessary in order to protect the healthcare providers from COVID-19.Öğe The effect of meteorological variables on spontaneous pneumothorax in two regions with different altitudes(Springer Science and Business Media Deutschland GmbH, 2021) Daş, Murat; Alar, Timuçin; Delice, Orhan; Gedik, İsmail Ertuğrul; Bardakçı, Okan; Akman, Canan; Ulaş, Ali Bilal; Akdur, OkhanSpontaneous pneumothorax (SP) is defined as the presence of free air inside the pleural space. Many studies have reported that meteorological variables may trigger SP, but the mechanism is unknown. The aim of this study was to compare the effects of meteorological variables on the development of SP in two regions with different altitudes. The study was conducted in the Çanakkale (2 m above sea level) and the Erzurum region (1758 m). A total of 494 patients with SP who presented to the hospitals of the two regions between January 2011 and December 2016 were included in the study. The meteorological variables used included ambient temperature, atmospheric pressure, relative humidity, precipitation amount, wind speed, and wind direction (as north and south). The total 2192 days were divided into two as days with and without an SP case presentation. A 4-day period prior to the day a case presented was compared with the other days without any cases to investigate the presence of any lagged effect. Statistical significance was accepted at p < 0.05. Comparison of these two regions showed a significant difference between them. The meteorological variables of the regions that affect SP development were found to be low mean minimum temperature, high daily temperature change, low precipitation, low wind speed and north winds for Erzurum, and only rainy days for Çanakkale. The results have demonstrated that cold weather, sudden temperature changes, north winds, and low wind speed are risk factors for the development of SP at high altitudes.Öğe Things to keep in mind after cardiopulmonary resuscitation: bilateral severe and widespread subcutaneous emphysema together with unilateral pneumothorax(2019) Alar, Timuçin; Gedik, İsmail ErtuğrulCardiopulmonary resuscitation (CPR) can cause severe complications such as rib and sternal fracture,pneumothorax or hemothorax. In this article, we report a case of widespread and severe bilateral subcutaneousemphysema and unilateral iatrogenic pneumothorax that does not correlate with the severity of the emphysemathat occurred after active CPR.
