Yazar "Erdemir, Rabiye Uslu" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Deneysel Testis Torsiyon-Detorsiyonunda Agmatine’nin Etkisinin Tc99m Perteknetat Sintigrafisi İle Değerlendirilmesi(2020) Solak, Turgay; Salihoğlu, Yavuz Sami; Erdemir, Rabiye UsluAmaç: Bu çalışmanın amacı, sıçan modelinde tek taraflı testis torsiyon-detorsiyona bağlı oluşan testis hasarı üzerindeAgmatine uygulamasının koruyucu etkisini, Tc-99m perteknetat testis sintigrafi tetkikiyle göstermektir.Yöntemler: Otuz erkek Winstar Albino sıçanı, her biri on sıçan içeren üç gruba ayrıldı. Grup 1'de (kontrol) sahte bir işlemyapıldı. Grup 2’de sol testis torsiyonu ile 3 saat sonra detorsiyon yapıldı. Grup 3’te grup 2'deki ile aynı cerrahi işlemleruygulandı; detorsiyondan 15 dakika önce intraperitoneal Agmatine verildi. Tüm sıçanlarda Tc-99m perteknetat ile testissintigrafisi yapıldı. Tüm deney hayvanlarında histolojik inceleme ve malondialdehit (MDA) doku seviyelerinin ölçülmesiiçin orşiektomiler yapıldı.Bulgular: MDA düzeyi torsiyon-detorsiyon yapılan gruplarda (grup 1 ve 2) kontrol grubuna göre yüksek bulundu; grup3’te ise grup 2’ye göre azalmıştı. Histolojik hasar skoru Agmatine verilen grupta (grup 3) verilmeyen gruba (grup 2) göredüşük bulundu. İkinci grupta çoğunlukla 1 ve 2. derece testis yaralanması izlenmişken, grup 3’teki yaralanmalar 2-3derece arasında değişmekteydi. Testis sintigrafisindeki testislerin alım oranında bütün gruplar arasında anlamlı farkbulunmadı.Sonuç: Deneysel sıçan modelinde testiküler iskemi-reperfüzyon hasarını değerlendirmek için testis sintigrafisinin uygunbir tetkik olmadığı düşünüldü. Agmatine testis torsiyonundaki iskemi-reperfüzyon hasarını azaltmada etkin roloynayabilir.Öğe Diagnostic Performance of Machine Learning Models Based on 18F-FDG PET/CT Radiomic Features in the Classification of Solitary Pulmonary Nodules(Galenos Publ House, 2022) Salihoglu, Yavuz Sami; Erdemir, Rabiye Uslu; Puren, Busra Aydur; Ozdemir, Semra; Uyulan, Caglar; Erguzel, Turker Tekin; Tekin, Huseyin OzanObjectives: This study aimed to evaluate the ability of (18)fluorine-fluorodeoxyglucose (F-18-FDG) positron emission tomography/computed tomography (PET/CT) radiomic features combined with machine learning methods to distinguish between benign and malignant solitary pulmonary nodules (SPN). Methods: Data of 48 patients with SPN detected on F-18-FDG PET/CT scan were evaluated retrospectively. The texture feature extraction from PET/CT images was performed using an open-source application (LIFEx). Deep learning and classical machine learning algorithms were used to build the models. Final diagnosis was confirmed by pathology and follow-up was accepted as the reference. The performances of the models were assessed by the following metrics: Sensitivity, specificity, accuracy, and area under the receiver operator characteristic curve (AUC). Results: The predictive models provided reasonable performance for the differential diagnosis of SPNs (AUCs similar to 0.81). The accuracy and AUC of the radiomic models were similar to the visual interpretation. However, when compared to the conventional evaluation, the sensitivity of the deep learning model (88% vs. 83%) and specificity of the classic learning model were higher (86% vs. 79%). Conclusion: Machine learning based on F-18-FDG PET/CT texture features can contribute to the conventional evaluation to distinguish between benign and malignant lung nodules.Öğe F-18 FDG ile PET/BT Görüntüleme Yapılan Hastaların Taburculuğu Sırasında Çevresel Radyasyon Güvenliği(2022) Erdemir, Rabiye Uslu; Salihoğlu, Yavuz SamiAmaç: Pozitron-emisyon-tomografisi/ bilgisayarlı tomografi (PET/BT) bir nükleer tıp görüntüleme yöntemidir ve yaygın olarak onkolojide kullanılır. PET/BT görüntüleme yönteminde kullanılan F(flor)-18 radyoizotopu konvansiyonel nükleer tıpta kullanılan diğer radyoizotoplara göre daha yüksek foton enerjisine sahiptir. Çalışmamızda F-18 fluorodeoksiglukoz (FDG) ile PET/BT çekimi yapılan hastaların taburculuk sırasında çevreye salınan radyasyonun doz hızının ölçülmesi ve çevresel radyasyon maruziyetinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmamıza, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Nükleer Tıp PET/BT ünitesine başvuran toplam 353 (E/K=177/176) hasta dahil edilmiştir. Hastalara F-18 FDG ile PET/BT çekimi yapıldıktan sonra taburcu edilmeden önce 0.5 metre (m), 1 m ve 2 m mesafeden toraks düzeyinden Geiger-Müller probu kullanılarak doz hızı ölçümleri yapılmış ve kayıt altına alınmıştır. Ölçümler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olup olmadığı değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastalara IV yol ile 331±149 megabecquerel (MBq) (Aralık: 182-481) radyoaktif madde enjekte edilmiş ve PET/BT ünitesinde enjeksiyon sonrası 104,5±34,5 dk (Aralık: 70 -139) beklemiştir. Taburculuk sırasında 0,5 m, 1 m ve 2 m m mesafelerden alınan radyasyon doz hızı ölçümleri, sırasıyla 33,20±20,50 mikrosievert/saat (µSv/sa), 15,94±10,55 µSv/sa ve 6,56 ±4,43 µSv/sa olarak hesaplanmıştır. Sonuç: F-18 FDG PET/ BT çekimi sonrası taburculuk sırasında hastaların 0.5,1 ve 2 m mesafelerdeki doz hızı ölçümlerinin, uluslararası ve ulusal radyasyon düzenleme kuralları göz önünde bulundurulduğunda, çevresel radyasyon güvenliği açısından bir tehlike arz etmediği gösterilmiştir. F-18 FDG enjeksiyonundan yaklaşık iki saat sonra hastayla temas edenler için ciddi radyasyon riski bulunmamakta olup güvenli bir şekilde taburcu edilebilmektedir.