Yazar "Emekdar, Gizem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Investigation of the Relationship between Inflammation and Oxidative Stress Markers and Treatment Response in First-Attack Major Depression Patients: A Follow-Up Study
    (Turkiye Sinir Ve Ruh Sagligi Dernegi, 2023) Emekdar, Gizem; Tas, Halil Ibrahim; Sehitoglu, Hilal
    Objective: There is a need to biomarkers for major depression (MD). The goals of this study are to compare serum levels of oxidative stress markers malondialdehyde (MDA) and F2-isoprostane and inflammation markers tumor necrosis factor-alpha (TNF-& alpha;), interleukin-6 (IL-6) and C-reactive protein (CRP) between patients with first-episode MD and healthy controls, to investigate the change of these markers after treatment and to investigate the relationship between levels of these markers and treatment response.Method: Our study was performed in 30 first-episode MD patients and 30 healthy volunteers. During the clinical evaluation Hamilton Depression Rating Scale and Clinical Global Impression Scale were applied to the participants. Serum levels of markers were measured at the baseline and after 8 weeks of treatment.Results: Compared to the control group, first-episode MD patients had significantly higher IL-6, CRP and MDA levels and lower F2-isoprostane levels. There was no difference between the groups in terms of TNF-& alpha; levels. TNF-& alpha;, IL-6, MDA and F2-isoprostane levels decreased significantly after treatment, whereas there was no significant change in CRP levels with treatment. Baseline F2-isoprostane levels were found to be significantly higher in treatment responders than non -responders (p<0.05).Conclusion: In our study, it was shown that there are irregularities related to inflammatory processes and oxidative stress in MD, even in patients who had their first-episode and did not take medication, and these irregularities can be resolved after treatment. While there was a relationship between treatment response and baseline F2-isoprostane levels, there was no relationship with other biomarkers.
  • [ X ]
    Öğe
    Major depresyon hastalarında inflamasyon ve oksidatif stres belirteçleri ile tedavi yanıtı ilişkisinin incelenmesi
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2020) Emekdar, Gizem; Taş, Halil İbrahim
    Amaç: Major depresyon önemli bir halk sağlığı sorunudur. Major depresyonda, tanıda ve tedavi yanıtını öngörmede kullanılabilecek olası biyobelirteçlerin belirlenmesine ihtiyaç vardır. Bu çalışmanın amacı, ilk atak major depresyon hastalarında oksidatif stres belirteçleri (MDA ve F2-izoprostan) ve inflamasyon belirteçlerinin (TNF-?, IL-6 ve CRP) serum düzeylerinin sağlıklı kontrollerle kıyaslanması, vaka grubundakilerde bu belirteçlerin 8 haftalık tedavi sonrasındaki olası değişiminin incelenmesi ve bu belirteçlerin düzeyleri ile tedavi yanıtı arasındaki olası ilişkinin araştırılmasıdır. Yöntem: Çalışmamız ilk atak major depresyon hastalarında gerçekleştirilmiş ve 30 hasta ile 30 sağlıklı gönüllüyle tamamlanmıştır. Katılımcılara klinik değerlendirme yapılarak sosyodemografik veri formu, Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği, Klinik Global İzlenim Ölçeği uygulanmıştır. Tüm katılımcılardan ilk görüşmede kan örneği alınmış ve ek olarak 8 haftalık tedavi sonrasında vaka grubundakilerden tekrar kan örneği alınmış ve tedavi yanıtı değerlendirilmiştir. Katılımcıların serum örneklerinde ELISA ile TNF ?, IL-6, CRP, MDA ve F2-izoprostan düzeyleri ölçülmüştür. Bulgular: İlk atak major depresyon hastalarında, sağlıklı kontrol grubundakilere göre IL-6, CRP ve MDA seviyelerinin anlamlı düzeyde daha yüksek, F2-izoprostan seviyelerinin ise daha düşük olduğu görülürken, TNF-? seviyeleri bakımından gruplar arasında fark saptanmadı. İlk atak major depresyon hastalarında tedavi sonrasında TNF-?, IL-6, MDA ve F2-izoprostan seviyelerinin tedavi öncesine göre anlamlı düzeyde azaldığı görülürken, CRP seviyelerinde tedavi ile anlamlı bir değişiklik saptanmadı. Tedavi yanıtı ile başlangıçtaki F2-izoprostan düzeyleri arasında ilişki bulundu (rho=0,391, p<0,05). TNF-?, IL-6, CRP ve MDA başlangıç seviyeleri bakımından tedaviye yanıt verenlerle vermeyenler arasında anlamlı fark saptanmadı. Tedaviden önceki F2-izoprostan seviyelerinin, tedaviye yanıt verenlerde vermeyenlere göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görüldü (p<0,05). Sonuç: Çalışmamızda major depresyonda, henüz ilk atağını geçiren ve ilaç kullanmayan hastalarda dahi inflamatuar süreçler ve oksidatif stres ile ilgili düzensizlikler bulunduğu, bu düzensizliklerin antidepresan ilaçlarla tedavi sonrasında düzelebildiği gösterilmiştir. Gerek inflamatuar ve oksidatif süreçlerin etkileşimlerini ve MDB gelişimindeki rollerini gerek inflamatuar belirteçler ve oksidatif stres belirteçlerinin tanı ve tedavide kullanılabilirliklerini ortaya koyabilmek amacıyla, büyük örneklemlerde ve uzun süreli izlem yapılan prospektif çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Biyobelirteçler, inflamasyon, major depresif bozukluk, oksidatif stres, tedavi yanıtı