Yazar "Demir, Ceren" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Efficacy of adalimumab therapy in experimental rat sclerosing encapsulated peritonitis model
    (Medicinska Naklada, 2019) Akgun, Yeliz; Bakirdogen, Serkan; Kocak, Meral Gulay Kadioglu; Bektas, Sibel; Demir, Ceren; Akbal, Erdem; Elmas, Sait
    Aim To investigate the efficacy of adalimumab treatment in an experimental rat sclerosing encapsulated peritonitis (SEP) model. Methods The study involved 40 Wistar albino rats divided into four groups: chlorhexidine (CH) group, control group, CH + adalimumab group, and CH + resting group. The control group received normal saline intraperitoneally (i.p.). Other groups received 0.1% CH gluconate, 15% ethanol, and normal saline mixture i.p. for three weeks in order to induce SEP. CH + adalimumab group received 5 mg/kg adalimumab i.p. at the beginning of week 4 and week 6, while CH + resting group was followed-up for three weeks without applying any procedure after the onset of SEP. Rats in groups CH and control group were sacrificed on day 21, and rats in group CH + adalimumab and CH + resting were sacrificed on day 42. All groups were evaluated for peritoneal thickness, inflammation, vascularization, and fibrosis. Results CH + adalimumab group showed a significant decrease in peritoneal thickness, fibrosis score, and vascular score compared with CH group and CH + resting group. Conclusion Adalimumab can prevent SEP development.
  • [ X ]
    Öğe
    Kronik böbrek hastalığı olan hastalarda serum ve idrar magnezyum seviyelerinin biyokimyasal belirteçler üzerine etkisi
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2018) Demir, Ceren; Bakırdöğen, Serkan
    Amaç: Magnezyum vücutta birçok fizyolojik süreçte yer alan önemli bir elektrolittir. Metabolik sendrom, diyabet, hipertansiyon, artmış koroner hastalık riski gibi birçok durumla ilişkili olduğu gösterilmiştir. Aynı zamanda; endotel fonksiyonu üzerinde nitrik oksit ve prostaglandin gibi mediatörler üzerinden inflamasyon sürecinde etkili olduğu bilinmektedir. Çalışmamızda ilerleyici bir süreç olan kronik böbrek hastalığında magnezyum düzeyleri ile renal hasarın göstergesi olan proteinüri ve albüminüri düzeyleri arasındaki korelasyonu inceledik. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Polikliniğine başvuran evre 1-4 kronik böbrek yetmezliği olan 66 hasta dahil edildi. Bu hastalar serum magnezyum düzeylerine göre hipomagnezemik (n=25) ve normomagnezemik (n=41) olarak iki gruba ayrıldı. Çalışmaya sağlıklı gönüllülerden oluşan 78 kişi kontrol grubu olarak dahil edildi. Araştırma gruplarında serum glukoz, üre, albümin, kalsiyum, CRP, ürik asit, kreatinin, total protein, magnezyum, parathormon, lipidprofili, HbA1c ve idrarda da protein, albümin ve magnezyum atılımı çalışıldı. Sadece hipomagnezemik grupta olan hastalara magnezyum tedavisi başlanıldı. Tüm gruplardan 3 ay sonra kontrol laboratuvar değerleri tekrar çalışıldı ve kaydedildi. Bulgular: Kontrol grubunun ilk ve kontrol ölçümlerinde proteinüri (p=0,0001) ve albüminüri (p=0,0001) ortalaması hipomagnezemik ve normomagnezemik grubun ortalamalarından daha düşüktü. Hipomagnezemik grupta magnezyum tedavisi sonrası proteinüri ortalaması ve albüminüri ortalaması ilk değerlere göre azalmış olarak tespit edildi ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,0001). Sonuç: Kronik Böbrek Hastalığında proteinürinin, hastalığın progresyonunu hızlandırdığı bilinmektedir. Tüm grupları değerlendirdiğimizde hastalarda ki magnezyum düzeyleri ile proteinüri ve albüminüri arasında anlamlı negatif korelasyon saptanmıştır. Sonuç olarak hipomagnezeminin düzeltilmesiyle proteinürinin azaltılması sağlanarak, böbrek fonksiyonlarının bozulma hızının yavaşlatılabileceğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Kronik Böbrek Hastalığı, Hipomagnezemi, Proteinüri.