Yazar "Dardeniz, Alper" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 88
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 140 rugeri ve 1103 poulsen Amerikan asma anaçlarında farklı sürgün yükünün çubuk verimi ve kalitesine etkileri üzerine araştırmalar(2001) Dardeniz, Alper; Kısmalı, İbrahimBu araştırma, 1997-2000 tarihleri arasında Çanakkale Meyvecilik Üretme İstasyonu Müdürlüğü Umurbey İşletmesi'ndeki Amerikan asma anaçlığında yürütülmüştür. Denemede, 140 Rugeri ve 1103 Poulsen Amerikan asma anaçları materyal olarak alınmış, kontrol, 12, 8 ve 4 sürgün bırakılan anaçlarda çelik miktar ve kalitesi ile anaçların gelişme performansları incelenmiştir. Bir yıllık sürgün uzunluğu ve ağırlığı, fidanlık, aşılanabilir, toplam çelik adetleri ve ağırlıkları, yaprak alanları, farklı boğumlar arası kalınlıklar, çelik randımanı, yeşil sürgün uzunluğu ve ağırlığı ile çap/öz oranı değerlerinde anaçlar bazında uygulamalar arası farklılıklar tespit edilmiştir.Öğe 140 rugeri ve 1103 poulsen Amerikan asma anaçlarının Çanakkale-Umurbey koşullarındaki çelik verimleri ile bazı morfolojik özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma(2001) Dardeniz, Alper; Kısmalı, İbrahimBu araştırma, 1989 yılı tesisi olarak dikilmiş olan 140 Rugeri ve 1103 Poulsen Amerikan asma anaçlarında, anaçların çelik verimleri ile bazı morfolojik özelliklerinin belirlenmesi amacıyla, Çanakkale-Ümurbey koşullarında iki yıl süreyle yürütülmüştür. Araştırma kapsamında, anaçların budama odunu değerleri, fidanlık, aşılanabilir ve toplam çelik adedi ve ağırlıkları, çelik randımanları ile vejetatif gelişmeye ait bazı morfolojik özellikler belirlenmiştir. Her ikisi de Berlandieri Resstguier No:2 x Rupestris du Lot melezi olan Amerikan asma anaçları içinde en yüksek çelik adedi ve ağırlığını, 1103 Poulsen Amerikan asma anacı vermiştir. Bu anacın, ortalama sürgün uzunluğu, koltuk sürgünü adedi ve uzunluğu ile toplam yaprak alam gibi bazı morfolojik özellikler ile kuraklığa dayanım yönünden de, 140 Rugeri Amerikan asma anacına kıyasla üstün performans gösterdiği tespit edilmiştir.Öğe Alaşehir"de (Manisa) Mevlana Üzüm Çeşidi Yetiştirilen Bağ Topraklarının Bazı Fiziksel ve Kimyasal Özelliklerinin Belirlenmesi(2016) Ateş, Fadime; Kuştutan, Fulya; Dardeniz, Alper; Yüksel, SüleymanBu araştırma, ülkemizdeki en büyük bağ alanına sahip ve en fazla üretimin gerçekleştirildiği Alaşehir (Manisa)\"de, Mevlana üzüm çeşidi yetiştirilen bağ topraklarının bazı fiziksel ve kimyasal özelliklerinin belirlenmesi amacıyla, 2015 yılı içerisinde yürütülmüştür. Bağ topraklarının analiz sonuçlarına göre; topraklar tınlı (%60), killi-tınlı (%30) ve kumlu (%10) bünyede, toprakların %40\"ı kuvvetli alkali ve %60\"ı hafif alkali, %90\"ı tuzsuz ve %10\"u çok hafif derecede tuzludur. Toprakların %60\"ı düşük, %20\"si yüksek ve %20\"si çok yüksek kireçli, tamamı organik madde yönünden düşük sınıfta yer almaktadır. Toprakların %60\"ı orta, %20\"si yüksek ve %20\"si çok yüksek P içeriğine, %48\"i çok düşük, %16\"sı düşük ve %36\"sı orta K içeriğine sahiptir. Toprakların %10\"u çok düşük, %10\"u düşük, %20\"si orta, %40\"ı yüksek ve %20\"si çok yüksek Mg içeriğinde, %30\"u çok düşük, %30\"u orta ve %40\"ı yüksek Ca içeriğindedir. Toprakların %70\"i düşük, %20\"si kritik ve %10\"u yeterli Zn içeriğine, %50\"si kritik ve %50\"si yeterli Fe içeriğine sahiptir. Toprakların tamamının N içeriklerinin düşük, Cu ve Mn içeriklerinin yeterli olduğu görülmüş, bununla birlikte bağ topraklarının bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri arasında ikili önemli ilişkilerin mevcudiyeti ortaya konulmuştur.Öğe Amasya ve Cardinal üzüm çeşitlerinde farklı ürün yüklerinin üzüm ve çubuk verimi ile kalitesine etkileri üzerine araştırmalar(2002) Dardeniz, Alper; Kısmalı, İbrahimBu çalışmada, Amasya ve Cardinal üzüm çeşitlerinde tam çiçeklenme döneminden bir hafta evvel %0, %30, %60 oranlarında uygulanan somak seyreltmelerinin, üzüm verimi ve kalitesi ile vejetatif gelişme üzerine olan etkileri araştırılmıştır.Deneme 25 $^\\circ$ 35' ve 27 $^\\circ$ 45' doğu boylamları ile 39 $^\\circ$ 40' ve 40 $^\\circ$ 45' kuzey enlemleri arasında bulunan Çanakkale_Umurbey şartlarında gerçekleştirilmiştir. Somak seyreltme uygulamaları, üzüm çeşitlerinde omca başına yaş üzüm verimi ve titre edilebilir asit miktarlarını azaltırken %SÇKM/Asit miktarını arttırmıştır. Uygulamalar sonucu, Cardinal üzüm çeşidinde, salkım uzunluğu, 100 tane ağırlığı % SÇKM, 9.-10. ve 14.-15. boğum arası kalınlıkları, bir yıllık sürgün uzunluğu ve çap/öz oranları artarken tane renginde iyileşmeler görülmüş, aynı uygulamalar Amasya üzüm çeşidinde ortalama salkım ağırlığını, 5.ve 10. boğumlardaki yaprak alanını, 1.-4. boğum arası uzunluğunu ve kalem randımanlarını olumlu yönde etkilemiştir. Tane tutum sayısı, göz verimliliği, bir yıllık dal ağırlığı ile aşılanabilir göz ağırlığı üzüm çeşitlerine yapılan uygulamalardan etkilenmemiştir.Öğe AN AUTOMATED HYDROPONICS SYSTEM USED IN A GREENHOUSE(Univ Agricultural Sciences & Veterinary Medicine Bucharest, 2016) Yildirim, Murat; Dardeniz, Alper; Kaya, Seckin; Ali, BabooIn Turkey, the demand of table grapevine rootstocks is increasing day by day since the value of table grapevine rootstocks increase. On the other hand, production of table grapevine does not meet the demands of market since grapevine rootstock production efficiency is low. So, its production efficiency must be increased. Nowadays, hydroponics system is becoming a quite common and alternative method as compared to traditional farming systems of cultivation of soil, because hydroponics systems offer a wide range of advantages such as high capacity of production, high quality of products and also reduce the use of pesticides as compared to the traditional methods of cultivation. Grapevine variety namely, Yalova Cekirdeksizi has been taken in summer growing season and used its green cuttings as living material in this research work. The obtained cuttings were transplanted to different pots in three different time periods (15th of June, July and August in the year 2015). Grapevine rootstocks were placed to the pots having the dimension of 22 cm in width, 72 cm in length and 17 cm in depth. Each pot in the experiment possessed the same amount of fertilizer and the drip irrigation system has been applied. A microcontroller (PIC16F84) device has been used as an automated controller for supplying the water to the experimental trials. The irrigation system has been comprised with three main parts i.e., submersible pump, power suppliers (12 volt DC) and some other connected apparatus. In this experiment, a time based closed loop hydroponics system has been used aimed to test the performance of the automated hydroponics system for the growth of grapevine rootstocks. Consequently, the system took over the all irrigation procedures successfully throughout the entire growing season.Öğe AN INVESTIGATION ON THE BUD-BREAK AND GROWTH OF CUTTINGS OF 420 A AND 5 BB AMERICAN VINE ROOTSTOCKS IRRADIATED WITH DIFFERENT GAMMA DOSES(Univ Zagreb, Fac Agriculture, 2005) Dardeniz, Alper; Tayyar, SemunViticulture is an important and intensive agricultural branch in Canakkale province and also in Turkey. Different American vine rootstocks are widely used against phylloxera in our country. Plant breeders have been using gamma radiation for creating new varieties of crops and for obtaining broad genetic diversity for years. In this study, four different doses of gamma rays were applied to 420 A and 5 BB American vine rootstocks when the buds on the cuttings were at the dormant stage. Then, effects of different gamma radiation doses on the cuttings of 420 A and 5 BB American vine rootstocks were investigated. The aim of the research was to study the effect of different gamma radiation doses on some growth parameters of cuttings of 420 A and 5 BB, and to determine the GR(50) dose. The results obtained were statistically elaborated by TARIST.Öğe Assessment of morphological changes and determination of best cane collection time for 140 RU and 5 BB(Elsevier Science Bv, 2007) Dardeniz, Alper; Muftuoglu, Nuray Muecellâ; Gokbayrak, Zeliha; Firat, MustafaThis study was carried out to assess morphological changes in the canes of 140 Ru and 5 BB and to determine best time for cane collection. The first part of the study included the morphological assessment of the rootstock canes during the winters of 2003-2004 and 2004-2005. Canes collected in the second part of the study in 2005-2006 were grown in pots to relate the changes with the vegetative growth characteristics. Cane collection commenced at leaf fall and they were collected three more times at 15-day intervals. Morphological changes were determined from the transverse internodal cuts and included: width of pith, xylem, phloem plus bark tissues, ratios of cane width/pith, cane width/ bark + phloem, xylem/pith and xylem/bark + phloem, and cane water content. Findings showed that lignification was best 30 and 45 days after leaf fall for 140 Ru and 15, 30 and 45 days after leaf fall for 5 BB. Canes collected in 2005-2006 were used to relate the changes observed in the previous 2 years with the vegetative development. Two-bud cuttings were grown in pots and viable plant and rooting ratios, root fresh weight, shoot number and length, and node number were determined. Data obtained were found in agreement with the morphological findings. A 140 Ru had the best vegetative growth 30 and 45 days after leaf fall, and 5 BB grew well at each collection period. Results showed that it is best not to collect canes from rootstock nurseries at or right after leaf fall due to poor lignification and subsequent poor growth. (C) 2007 Elsevier B.V. All rights reserved.Öğe Aşılı asma fidanı üretiminde farklı çeşit ve anaç kombinasyonlarının vejetatif gelişme ve fidan randımanı üzerine etkileri(2005) Dardeniz, Alper; Şahin, Ali OsmanBu araştırma Umurbey-Çanakkale koşullarında, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Çanakkale Meyvecilik Üretme istasyonu'na bağlı Umurbey İşletmesi'nde 2003 yılında yürütülmüştür. 41 B, 140 Ru, 1103 P ve 5 BB Amerikan asma anaçlarının üzerine aşılanan Uslu üzüm çeşidinde kallus gelişim düzeyi, çimlendirme odası, fidanlık ve genel fidan randımanları, ana sürgün uzunluğu, koltuklardaki toplam boğum sayısı, aşı noktası kalınlığı ile ana kök sayısı parametreleri, Yalova İncisi üzüm çeşidinde ise kallus gelişim düzeyi, fidanlık ve genel fidan randımanları, ana sürgün uzunluğu, koltuklardaki toplam boğum sayısı, çap ve öz kalınlıkları ile çap/öz parametreleri önemli farklılık oluşturmuştur. En yüksek kallus gelişim düzeyi, Uslu üzüm çeşidinde Uslu x 140 Ru (3.83), Yalova İncisi üzüm çeşidinde ise Yalova İncisi x 140 Ru (3.74) ve Yalova İncisi x 1103 P (3.50) aşı kombinasyonlarından elde edilmiştir. En yüksek çimlendirme odası randımanını Uslu x 140 Ru (%98.75), Uslu x 1103 P (%96.27 ) ve Uslu x 5 BB (%92,63) aşı kombinasyonları oluşturmuştur. UsLu üzüm çeşidinde Uslu x 41 B (%44.61) ve Uslu x 5 BB (%37.47), Yalova İncisi üzüm çeşidinde ise Yalova İncisi x 41 B (%38.79), Yalova İncisi x 1103 P (%27.94) ve Yalova İncisi x 140 Ru (%27.13) aşı kombinasyonları en yüksek genel fidan randımanım meydana getirmişlerdir.Öğe ATASARISI ÜZÜM ÇEŞİDİNDE FARKLI YAZ BUDAMASI UYGULAMALARININ TANE TUTUM ÖZELLİKLERİ İLE VERİM VE KALİTE ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ(2023) Şahin, Esra; Dardeniz, AlperÇOMÜ Dardanos Yerleşkesi Ziraat Fakültesi Çiftliği Bitkisel Üretim Birimi’nde yer alan ‘Sofralık Üzüm Çeşitleri Araştırma ve Uygulama Bağı’nda 2021 yılı vejetasyon dönemi içerisinde yürütülen bu araştırmada, farklı yaz budaması uygulamalarının ‘Atasarısı’ üzüm çeşidinde tane tutum özellikleri ile verim ve kalite üzerine etkileri araştırılmıştır. Araştırmada çeşide ait omcalar üzerinde; kontrol (KNT), uç alma (UA), dip yaprak alma (DYA), koltuk alma (KA) ve uç alma + dip yaprak alma + koltuk alma (UA+DYA+KA) uygulamaları gerçekleştirilmiştir. Her uygulamaya ait omcalarda iki salkımlı ikişer adet yazlık sürgün seçilerek, çiçeklenme öncesinde somaklarda tomurcuk sayımları, tane tutumu sonrasında ise salkımlarda tane sayımları yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre; 1. ve 2. salkımlar ile ortalamalarında en yüksek tane tutum sayısı UA+DYA+KA (sırasıyla 116.60 adet salkım?¹; 105.80 adet salkım?¹ ve 111.20 adet salkım?¹) ve KA (sırasıyla 99.17 adet salkım?¹; 103.83 adet salkım?¹ ve 101.50 adet salkım?¹) uygulamalarından elde edilmiştir. 1. ve 2. salkımlar ile ortalamalarında en yüksek tane tutum oranı ise UA+DYA+KA (sırasıyla %31.93; %39.32 ve %35.62) uygulamasında belirlenmiştir. Atasarısı üzüm çeşidindeki uygulamaların tane tutumuna ve dolayısıyla salkım sıklığı, tane eni, tane boyu ve tane ağırlığı parametrelerine direkt olarak etki ettiği saptanmıştır. Özellikle KNT’de 3576.9 g.omca?¹ olan ortalama verim, UA+DYA+KA uygulamasında 5692.9 g.omca?¹ değerine kadar yükselmiş, ancak ortalama verimin artışıyla birlikte KNT’de 36.63 olan olgunluk indisi değeri UA+DYA+KA uygulamasında 26.80’e kadar düşüş göstermiştir.Öğe Bağ Budama Artığı Kompostu Oluşturma Süreci ile Kompostun Bazı Fiziksel ve Kimyasal Özelliklerinin Belirlenmesi(2018) Şahin, Esra; Dardeniz, Alper; Kavdır, Yasemin; Müftüoğlu, Nuray Mücella; Türkmen, Cafer; İlay, RemziBu araştırma, bağ budama artığı kompostu oluşturma süreci ile kompostun bazı fiziksel ve kimyasalözelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (ÇOMÜ)Dardanos Yerleşkesi, Ziraat Fakültesi Sofralık Üzüm Çeşitleri Uygulama ve Araştırma Bağı’ndaki sekiz farklıüzüm çeşidinden kış budama döneminde (2016) alınan budama artıkları, keçi gübresi ile 1:1 karıştırılmıştır (7,5kg öğütülmüş budama artığı ve 7,5 kg keçi gübresi). Kompost oluşturma sürecinde, dış hava sıcaklığı ilekompost iç sıcaklığı düzenli şekilde ölçülerek kaydedilmiştir. Kompost oluşturma süreci Haziran itibaren Ekim’ekadar yaklaşık 4 ay boyunca izlenerek, alınan örneklerde pH, EC, %C ve %N analiz değerleri saptanmış, sonörneklerde ise makro–mikro besin elementleri analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre; 51 günlük dönemdedış hava sıcaklığı düzenli şekilde artış gösterirken, kompost sıcaklığının 4 kez pik yapmak suretiyle azalmakaydettiği belirlenmiştir. Başlangıçta 8,57 olan kompost pH değeri, Temmuz’da en yüksek seviyeye (9,13)ulaşmış, sonraki dönemlerde giderek azalma kaydetmiştir. Kompost örneklerinin EC değerleri Temmuz veAğustos aylarında artış göstermiş, son dönemde 5,76 dS/m olarak ölçülmüştür. C/N oranı ise ilk dönemden sondöneme doğru düzenli olarak azalma kaydetmiş, kompostlaşma sonunda 10,4 olarak hesaplanmıştır. Sonuçolarak, bağ budama artıklarından oluşturulmuş olan kompostun tarımsal üretimde kullanılabileceği belirtilebilir.Öğe Bağcılıkta Farklı Düzeylerde Oransal Nem Kaybına Uğratılmış Üretim Materyallerinin Canlılık ve Gelişim Potansiyellerinin Belirlenmesi(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2015-06-01) Dardeniz, Alper; Rodoplu, NurayBu araştırma, farklı düzeylerde oransal nem kaybına uğratılmış üretim materyallerinin canlılık ve gelişim potansiyellerinin belirlenebilmesi amacıyla, 2013 ve 2014 yıllarında yürütülmüştür. Bu araştırmada, ‘Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Dardanos Yerleşkesi’ ‘Sofralık Üzüm Çeşitleri Uygulama ve Araştırma Bağı’ndan temin edilen ‘Amasya Beyazı’ üzüm çeşidi kalemleri ile ‘Manisa ve Tekirdağ Bağcılık Araştırma Enstitüsü Müdürlükleri’nden temin edilen ‘140Ru’ (140 Ruggeri) Amerikan asma anacı çelikleri materyal olarak kullanılmıştır. Kullanılan kalem ve çelikler oda şartlarında (22°C) %5, %10, %15 ve %20 oranlarında nem kaybına uğratılmış, ardından yeniden 24 saat su içerinde bekletilip su almaları temin edilmiş, daha sonra perlit dolu PVC kaplar içerisine dikilip ‘ÇOMÜ Ziraat Fakültesi İklim Odası’na yerleştirilmiştir. Nem kaybı miktarı arttırıldıkça köklenme oranı (%), kök sayısı (adet), kök skalası (0–4), yaş kök ağırlığı (g), boğum sayısı (adet), yazlık sürgün ağırlığı (g), yazlık sürgün uzunluğu (cm), kalem–çelik ağırlığı (g), üst (tepe) kallus oluşum yüzdesi (%), üst (tepe) kallus gelişim skalası (0–5), üst (tepe) kallus yaş ağırlığı (g), haftalar bazındaki su tüketim miktarı ve yazlık sürgün gelişim durumu (0–5) gibi, üretim materyallerinin canlılık ve gelişim durumlarını belirleyen parametrelerde azalmalar görülmüştür. İncelenen parametrelere göre kalem ve çeliklerdeki en az canlılık ve vejetatif gelişim, %20 oranında nem kaybına uğratılmış üretim materyallerinde meydana gelmiştir. Bunu %15 oranında nem kaybına uğratılmış üretim materyalleri izlemiştir. %10 ve %5 oranlarında nem kaybına uğratılmış üretim materyallerinde ise canlılık ve vejetatif gelişim özellikleri bakımından kontrole kıyasla daha az önemli farklılık belirlenmiştir. %15 oranındaki nem kaybı, hem kalem hemde çelikler açısından dikkate alınması gereken önemli bir sınır değer olarak kabul edilmeli, üretim materyallerindeki oransal nem kaybının %10’u aşmamasına özen gösterilmelidir.Öğe Bazı Amerikan asma anaçlarının tuz stresine toleranslarının belirlenmesi(2005) Turhan, Ece; Dardeniz, Alper; Müftüoğlu, Nuray MücellaBu araştırma, Marmara ve Ege Bölgeleri'nde geniş çapta kullanılan 1103 P (Berlandieri Resseguier No. 2 x Rupestrisdu Lot (St. George) 1103 Poulsen), 420 A (Berlandieri x Riparia 420 A Millardet Et de Grasset) ve 5 BB (Berlandieri x Riparia Teieki 8 B Seleksiyon Kober 5BB) Amerikan asma anaçlarının tuz stresine toleransla¬rını tespit etmek amacı ile kurulmuştur. Bu araştırmada çelik dikimi 29 Mart 2002 tarihinde yapılmış, dikimden 1 ay sonra bitkilerde 2-3 gerçek yaprağın görüldüğü 27 Nisan 2002 tarihinden itibaren 5 ayrı dozdaki tuz konsantrasyonu (0; 5000; 10000; 15000 ve 20000 mg/L NaCl) verilmeye başlanmış ve 50 gün süre ile uygulanmıştır. Söküm 15 Haziran 2002 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Sökülen çeliklerde sürgün uzunluğu (cm), boğum sayısı (adet), yaprak sayısı (a-det), sürgün yaş ağırlığı (g), sürgün kuru ağırlığı (g), kök yaş ağırlığı (g) ve kök kuru ağırlığı (g) belirlenmiştir. Ayrıca anaçların tuza dayanımlarının belirlenmesi için sürgün ve kök kuru ağırlığı bazında tolerans oranı, tolerans indeksi ve canlılık oranı (%) hesaplanmıştır. Sonuç olarak bütün parametreler dikkate alındığında, tuz stresine en çok dayanıklılık gösteren anacın 5 BB, bunun ardından 1103 P ve en dayanıksız anacın da 420 A olduğu sonucuna varılmıştır.Öğe Bazı sofralık üzüm çeşitlerinde kış gözü verimliliğinin saptanması ile optimum budama seviyelerinin tespiti üzerine araştırmalar(2005) Dardeniz, Alper; Kısmalı, İbrahimBu araştırma, ülkemizde ıslah edilen yeni çeşitlerden olan Uslu, Yalova İncisi ve Ata Şansı ile birlikte, standart çeşitlerden Amasya ve Kaliforniya'da ıslah edilmiş olan Cardinal üzüm çeşitleri üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada, bazı sofralık üzüm çeşitlerinde kış gözü verimliliğinin saptanması ile buna bağlı olarak optimum budama seviyelerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Kış gözlerinin 1 yıllık dal üzerindeki farklı budama seviyelerine göre verimliliği ve bir salkımın ortalama ağırlığı dikkate alınmak suretiyle, omca başına düşünülen üzüm verimi için 1 yıllık dallarda bırakılması gerekli olan kış gözü seviyesi çeşitler bazında belirlenmiştir. Sonuç olarak, sofralık çeşitlerimizden Ata Sarısı ve Cardinal üzüm çeşitlerinin 2 göz üzerinden kısa, Yalova İncisi, Amasya ve Italia üzüm çeşitlerinin 2-3 göz üzerinden kısa ve Uslu üzüm çeşidinin ise 3-5 göz üzerinden orta uzunlukta budanması gerektiği tespit edilmiştir.Öğe Bazı Sofralık Üzüm Çeşitlerinin 5BB Amerikan Asma Anacı Üzerindeki Vejetatif Gelişim Performanslarının Belirlenmesi(2016) Dardeniz, Alper; Gündoğdu, Mehmet Ali; Akın, Aydın; Ateş, Fadime; Çelik, Mustafa; Gökdemir, Aysun; Kahraman, Kemal AbdurrahimBu araştırma, '5BB' Amerikan asma anacı üzerine aşılı 7 yaşlı 'ÇOMÜ Dardanos Yerleşkesi', 'Sofralık Üzüm Çeşitleri Uygulama ve Araştırma Bağı'nda, 2009 ve 2010 yıllarında yürütülmüştür. 'Cardinal', 'Yalova Çekirdeksizi', 'Amasya Beyazı', 'Ata Sarısı', 'Italia', 'Kozak Beyazı' ve 'Müşküle' üzüm çeşitlerinin; omca kuvveti (1-5), mevcut koltuk kuvveti (0-4), odunlaşan koltuk sayısı (adet/sürgün), sürgün dikliği (1-5), ortalama boğum arası uzunluğu (cm), 4.-5., 7.-8. ve 10.-11. boğum arası kalınlığı (mm), 4.-5., 7.-8., 10.-11. ve 4.-11. boğum aralarının yuvarlaklık katsayısı ile yıllık dalların Hue ve Chroma değerleri belirlenmiştir. Omca kuvveti (1-5) bakımından en iyi gelişim gösteren üzüm çeşitleri sırasıyla Italia (4,18), Kozak Beyazı (4,14) ve Yalova Çekirdeksizi (4,09), en zayıf omcalara sahip çeşit ise Ata Sarısı (3,47) üzüm çeşidi olmuştur. Mevcut koltuk kuvveti (0-4) en yüksek bulunan çeşit Cardinal (2,68) üzüm çeşidi olarak belirlenmiştir. En fazla odunlaşan koltuk sayısı (adet/sürgün) oluşturan çeşit Cardinal (5,93 adet/sürgün), en az odunlaşan koltuk sayısı oluşturan çeşit Kozak Beyazı (3,24 adet/sürgün) üzüm çeşidi olarak belirlenmiştir. Sürgün dikliği (1-5) en fazla olan çeşit Italia (4,63), en az olan çeşit ise Yalova Çekirdeksizi (4,16) üzüm çeşidi olarak tespit edilmiştir. Ortalama boğum arası (cm) en uzun çeşit Kozak Beyazı (10,74 cm), en kısa çeşit ise Yalova Çekirdeksizi (6,01 cm) üzüm çeşidi olarak saptanmıştır.Öğe Bazı Sofralık Üzüm Çeşitlerinin Salkım ve Tane Özellikleri ile Olgunluk Kriterlerinin Belirlenmesi(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2023) Dünya, Çiğdem Altın; Dardeniz, AlperBu araştırma, ÇOMÜ Dardanos Yerleşkesi’ndeki ‘Ziraat Fakültesi Çiftliği Bitkisel Üretim Birimi’ ‘Sofralık Üzüm Çeşitleri Araştırma ve Uygulama Bağı’nda, 2014 ve 2015 yıllarında yürütülmüştür. Araştırma materyali olarak sofralık çeşitlerden ‘Yalova İncisi’, ‘Cardinal’, ‘Yalova Çekirdeksizi’, ‘Ata Sarısı’, ‘Italia’, ‘Kozak Beyazı’, ‘Amasya Beyazı’ ve ‘Müşküle’ üzüm çeşitleri kullanılmıştır. Üzüm çeşitlerinden iri koruk döneminden itibaren hasada kadar haftalık olarak örnek alınmak suretiyle tane ağırlığı (g), tane eni (mm), tane boyu (mm), %SÇKM, %asitlik, pH ve olgunluk indisi (%SÇKM/%asitlik) değerleri belirlenmiş, ayrıca hasat tarihinde alınan salkımlarda; salkım eni (cm), salkım boyu (cm), salkım sıklığı (1–9), salkım ağırlığı (g) ve ortalama verim (g/omca) değerleri de hesaplanmıştır. Sofralık üzüm çeşitlerinin incelenen iki yıllık ortalamalarında; ortalama verimi en yüksek (7609 g/omca), en geniş (12,56 cm) ve en uzun salkımlı (20,93 cm) çeşidin ‘Ata Sarısı’, en sık (6,99) ve en ağır salkımlı (409,7 g) çeşidin ‘Italia’, en geniş taneli (22,51 mm) çeşidin ‘Cardinal’, en uzun ve en ağır taneli (26,20 mm ve 8,61 g) çeşidin ‘Ata Sarısı’, en yüksek %SÇKM’yi (%19,82) oluşturan çeşidin ‘Kozak Beyazı’, en yüksek pH (3,86), en düşük %asitlik (%0,445) ve en yüksek olgunluk indisine (40,05) sahip çeşidin ise ‘Müşküle’ üzüm çeşidi olduğu belirlenmiştir.Öğe Bazı sofralık üzüm çeşitlerinin tuza toleranslarının belirlenmesi(2006) Müftüoğlu, Nuray Mücella; Dardeniz, Alper; Sungur, Ali; Altay, HamitBu araştırma, sofralık çeşitlerden Amasya, Cardinal, Italia ve Yalova İncisi üzüm çeşitlerinin tuza toleranslarının tespit edilebilmesi amacıyla, 2003 ve 2005 yıllarında iki yıl süreyle yürütülmüştür. Sökülen tek gözlü kalemlerde kök yaş ağırlığı, kök kuru ağırlığı, kök nemi, sürgün yaş ağırlığı, sürgün kuru ağırlığı, sürgün nemi, bitki yaş ağırlığı, bitki kuru ağırlığı, bitki nemi, kalem nemi, sürgün uzunluğu, boğum sayısı ve yaprak sayısı parametreleri belirlenmiştir. Ayrıca, anaçların tuza toleranslarının daha net bir şekilde saptanabilmesi amacıyla bitki canlılığı ile sürgün ve bitki kuru ağırlıkları bazındaki tolerans oranı ve tolerans indeksi hesaplanmıştır. Sonuç olarak bütün parametreler bir arada değerlendirildiğinde, en yüksek konsantrasyonlarda (15000 mg/L ve 20000 mg/L) bile tuza en fazla tolerans gösteren çeşidin Amasya üzüm çeşidi olduğu tespit edilmiştir. Bu çeşidi Cardinal üzüm çeşidi izlemiş, Italia ve Yalova İncisi üzüm çeşitleri ise tuza daha az tolerans gösteren çeşitler olarak belirlenmiştir.Öğe Bazı üzüm çeşitlerindeki salkım ve sürgün pozisyonunun üzüm verim ve kalitesi ile vejetatif gelişime etkileri(2009) Yılmaz, Ercan; Dardeniz, AlperBu araştırmada, Cardinal ve Amasya (Vitis vinifera L.) üzüm çeşitlerindeki salkım ve sürgün pozisyonunun, üzüm verim ve kalitesi ile vejetatif gelişime etkileri incelenmistir. Bu üzüm çesitlerinde, aynı omca üzerinde degisik pozisyonlarda bulunan salkım (1. ve 2.) ve sürgünler (1. ve 2.), üzüm verim ve kalitesi ile vejetatif gelisim açısından önemli seviyede farklılık göstermistir. Çesit damızlıgı parselleri için kalın veya daha ince materyal (yıllık dal) temininde, ya da hasat edilecek üzüm salkımlarının belirli bir standart veya olgunlukta olması arzu edildiginde, elde edilmis olan bu sonuçlara göre hareket edilmesinin zaman ve isgücü açısından yararlı olabilecegi düsünülmektedir.Öğe Bazı üzüm çeşitlerinin çekirdeklerindeki yağ asitleri bileşenlerinin belirlenmesi(2009) Uslu, Abdullah; Dardeniz, AlperBu araştırmada, Bozcaada-Çanakkale Yöresi’nde yetiştirilen farklı üzüm çeşitlerinin çekirdekleri materyal olarak kulla-nılmıştır. Presleme sonrası atık materyal olarak ortaya çıkan cibreden temin edilen çekirdeklerin bazı pomolojik özellikleri ile yağ asitleri bileşenleri incelenmiştir. Pomolojik özellikler ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü, yağ asitleri bileşenlerinin analizleri ise Yeditepe Üniversitesi Genetik ve Biyomühendislik Bölümü laboratuarlarında gerçekleştirilmiştir. İncelenen üzüm çeşidi çekirdeklerinin, oranları sırasıyla % 8.40-% 6.51 palmitik asit (16:0), % 16.10-% 11.62 oleik asit (18:1), % 77.59-% 72.50 linoleik asit (18:2), % 3.86-% 3.07 stearik asit (16:0), % 0.46-% 0.11 linolenik asit (18:3) ve % 0.68-% 0.10 araşidik asit (20:0) içeriğine sahip olduğu belirlenmiş, bu yönüyle iyi bir yemeklik yağ özelliği taşıdığı saptan-mıştır. Farklı üzüm çeşidi çekirdeği yağlarının doymamışlık oranı ise % 88.10 ile % 90.12 arasında değişim göstermiştir. Bununla birlikte, beyaz ve renkli üzüm çeşidi çekirdekleri arasında da palmitik, stearik, linolenik ve arşidik asit içerikleri ile doymamışlık oranı bakımından farklılıkların olduğu tespit edilmiştir.Öğe Bazı Üzüm Çeşitlerinin Doku Kültürü Yöntemiyle Mikroçoğaltımı Üzerine Bir Araştırma(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2020-12-31) Türkmen, Onur Sinan; Balı, Elif Ahsen; Baytekin, Gülhan; Dardeniz, Alper; Şahin, EsraAsmanın (Vitis vinifera L.) virüsten arî sağlıklı ve hızlı çoğaltımı, asma fidancılığı yönünden önemlidir. Bu araştırmada, ‘ÇOMÜ Dardanos Yerleşkesi Ziraat Fakültesi Çiftliği Bitkisel Üretim ve Araştırma Birimi’ ‘Sofralık Üzüm Çeşitleri Uygulama ve Araştırma Bağı’nda yer alan ‘Yalova İncisi’ ve ‘Yalova Çekirdeksizi’ üzüm çeşitleri materyal olarak kullanılmıştır. Besi ortamı olarak Murashige Skoog temel besin ortamı kullanılmıştır. Öncelikle, üzüm çeşitleri sterilize edilerek mikroçoğaltımı gerçekleşmiştir. Bu bitkilerden elde edilen eksplantların en iyi geliştiği besi ortamı tespit edilmiştir. Bu amaçla 4 farklı dozda (0,0 mg/L BA, 0,5 mg/L BA, 1,0 mg/L BA ve 2,0 mg/L BA) benzilaminopürin (BA) büyüme düzenleyicisi içeren ortamlar değişken olarak kullanılmıştır. Denemeler üç tekerrürlü olacak şekilde planlanmış ve her ortama 3 adet eksplant yerleştirilmiştir. Araştırmanın sonucunda, her iki üzüm çeşidinde de kök boğazı sürgün sayısı (adet) bakımından en yüksek değerlerin, en yüksek hormon uygulaması olan 2,0 mg/L BA dozu içerikli ortamdan elde edildiği saptanmıştır.Öğe Best duration for submersion of grapevine cuttings of rootstock 41B in water to increase root formation(Wfl Publ, 2010) Gokbayrak, Zeliha; Dardeniz, Alper; Arikan, Abdurrahman; Kaplan, UlasThis study was conducted to determine to find out how long the grapevine cuttings of rootstock 41B should be submerged in order to increase adventitious root formation. The cuttings were placed in a big container filled with tap water in an order of 72, 48, 24 and 12 hours. Data obtained showed that generally water soaking increases rooting of the cuttings. Auxin applied afterwards also has a positive effect on inducing rooting. Keeping the cuttings submerged in water at least 24 hours and applying IBA afterwards resulted in the best results. Water soaking and/or IBA, however, did not improve the top growth of the cuttings.
