Yazar "Baytekin, Harun" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 23
  • [ X ]
    Öğe
    A study on usable plants for annual winter pastures for goats
    (WFL Publisher Ltd., 2013) Tölü, Cemil; Işil Akba?, Hande; Yurtman, Ismail Yaman; Baytekin, Harun; Savaş, Türker
    Suitable plant species for annual winter pasture formation for dairy goats were investigated in the basis of genotype and animal behaviours. Two experiments were carried out with a total number of forty-five lactating goats from three breeds (G: Gökçeada; M: Maltese and TS: Turkish Saanen). In Experiment I, nine grazing plots containing triticale (xTriticosecale Wittmack), oat (Avena sativa), common vetch (Vicia sativa) and Hungarian vetch (Vicia pannonica) as a sub-plot were formed, and five goats from each breed were grazed for three days on their grazing plots. Treatment was repeated three times with different goats. Behaviour of goats was recorded every day through direct observation for four hours. Biting rate of goat breed on the same plant species was examined in Experiment II. Grazing frequencies were determined as 55.2, 63.8 and 70.7% for the breeds of G, M and TS goats, respectively (P ? 0.01). Grasses, and triticale in particular, were preferred to legumes (P ? 0.01), and Hungarian vetch had the lowest grazing frequency. Biting rate varied among plant species (P ? 0.01), and observed values on triticale and Hungarian vetch were significantly lower than those of the other plant species (P ? 0.05). It was concluded that triticale has an important potential as a plant for annual winter pasture for dairy goats in Mediterranean climatic zone.
  • [ X ]
    Öğe
    Çanakkale Koşullarında Bazı Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin Verim ve Bazı Verim Unsurlarının Belirlenmesi
    (2018) Altay, Mustafa Emre; Koç, Mesut; Baytekin, Harun
    Bu çalışma; 2015-2016 kışlık yetiştirme döneminde Çanakkale kıraç koşullarına uygun ekmeklik buğdayçeşitlerinin belirlenmesi amacı ile kuru tarım koşullarında yetiştirilen buğdaylardan alınan örneklerleyürütülmüştür. Araştırmada farklı bölgelerden tedarik edilen 14 buğday çeşidi (Quality, Adelaide, Kaşifbey,Bereket, Masaccio, Selimiye, Renan, Tigre, Aldane, Saban, Genesi, Natula, Gelibolu, Anapo) kullanılmıştır.Araştırmada, hektolitre ağırlığının 72,7-82,7 kg/hl, yaş glüten oranının %32,0-40,4, glüten indeksideğerinin %12-87, sedimantasyon oranlarının 30-60 ml ve protein oranının %13,1-14,7 arasında değiştiği tespitedilmiştir. En yüksek tane verimi Masaccio’dan elde edilmiş, bunu Adelaide, Anapo ve Bereket çeşitleriizlemiştir.Araştırma sonuçlarına göre, kalite özellikleri de iyi olan Masaccio ve Adelaide çeşitlerinin Çanakkaleekolojik şartlarında ümitvar olduğu saptanmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Çanakkale Koşullarında Yetiştirilen Şeker Sorgumda Ekim Sıklığının Verim ve Kalite Özelliklerine Etkisi
    (2017) Küçüksemerci, Oğuzhan; Baytekin, Harun
    Şeker sorgum önemli bir enerji ve silaj bitkisidir. İçerdiği yüksek orandaki şeker ile biyoetanol üretimindeümitvar bir bitki olup aynı zamanda posası ile de hayvan yemi kaynağı olarak kullanılabilecek bir bitkidir. Çalışma,Çanakkale’nin Sarıcaali Köyünde sulanabilir koşullarda çiftçi arazisinde 2014 yılı ikinci ürün yetiştirme sezonundayürütülmüştür. Bölünmüş parseller deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülen denemede, anaparselleri çeşitler (PHS 12-10 ve Samsun yerel popülasyonu), alt parselleri ise bitki sıklıkları (7500, 10000, 12500,15000 ve 17500 bitki/da) oluşturmuştur. Çalışma sonuçlarında PHS 12-10 çeşidinin yeşil ot verimi (6143 kg/da),şıra verimi (1913.5 kg/da) ve şıradaki şeker oranı (%16.18 brix) açısından daha iyi olduğu sonucuna varılırken,Samsun genotipinin yapraktaki ham protein oranı (%18.46) açısından öne çıktığı sonucuna varılmıştır. En yüksekşıra verimi ise aynı çeşidin 12500 bitki/da ekim sıklığında elde edilmiştir. Bu çalışmada, Çanakkale sulukoşullarında ikinci ürün olarak PHS 12-10 çeşidinin hem enerji hem de silaj üretiminde kullanılabileceği, ekimde17500 bitki/da sıklığın uygun olduğu sonucuna varılmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Determination of Optimal Land Use in Gokceada
    (Ankara Univ, Fac Agr, 2013) Cengiz, Tulay; Akbulak, Cengiz; Ozcan, Hasan; Baytekin, Harun
    Land suitability analysis is a component of sustainability evaluation of a land use. Suitability of land use can only be achieved by determining natural and cultural potential and choice of an appropriate land use with the ecological structure. In this research, land suitablity analysis of Gokceada was carried out, on the basis of Geographical Information Systems (GIS) and McHarg methods. After the determination of suitability in terms of the main three land use types, i.e. agriculture, meadow-pasture and forest, an optimal land use map was produced and results were compared with the present-day land use situation. Based on the results of analysis, the area proposed for forest, meadow-pasture and agricultural activities were 35.06%, 21.21% and 17.07%, respectively. When data from optimal land use is compared with that in the present-day conditions, it is noticed that the proportion of meadow-pastures areas excess the suggested value of optimal land use, as opposed to the proportions of forest and agricultural areas having smaller distributions. This implies that some meadow-pastures areas, which are recommended to be evaluated as forest and agricultural areas herein, are presently used as meadow-pasture lands.
  • [ X ]
    Öğe
    Effect of Different Ratios of Hungarian Vetch with Cereal Crop Mixtures on Hay Nutrient Value
    (Kutbilge Akademisyenler Derneği, 2018) Alatürk, Firat; Gökkuş, Ahmet; Baytekin, Harun; Parlak, Altıngül Özaslan; Birer, Selçuk
    Abstract: This study has been conducted in order to determine the variations in digestibility and energy values of hay depending on the application of Hungarian vetch-cereal crop mixtures at different ratios. The research has been carried out in Canakkale in 2009–2011. The study has been designed according to randomized complete block design, and the plots were arranged as single and mixed (3:1, 2:2, 1:3 Hungarian vetch: cereal)  crop sowing systems by using three replications with sowing Hungarian vetch mixing with barley, wheat, oats and triticale. Raw cellulose (RC), digestible dry matter (DDM), total digestible nutrients (TDDM), metabolic energy (ME), net energy (NEL) and relative feed value (RFV) like characteristics have been examined in this research. As the result of this research, the ratios of hay raw cellulose (RC) were not significantly important in accordance to different forms of sowing, while the values of DDM, TDDM, ME, NEL and RFV in hay were found higher in mixed sowing system than that of single sowing of cereal crops. In the study, it has been concluded that for being able to produce hay containing high nutrient value in the mixtures of Hungarian vetch with cereals then the mixture of wheat with Hungarian vetch with the ratio of 3: 1 would be suitable to sow.
  • [ X ]
    Öğe
    Effects of different previous crops and nitrogen rates on double cropping Maize (Zea mays L.)
    (Chemical Publishing Co., 2008) Ismail, Gul; Akinci, Cuma; Doran, Ilhan; Kilic, Hasan; Baytekin, Harun
    The effects of previous crops (wheat, barley, lentil, Hungarian vetch and fallow) and different nitrogen rate (0, 120, 160, 200 and 240 kg N ha -1) on grain yield and yield components of maize (Zea mays L.) were evaluated under irrigated conditions in Diyarbakir, Turkey in the 1999-2000, 2000-2001 growing seasons. Maize was grown in summers and wheat, barley, lentil and Hungarian vetch in winters. In the study, grain yield of maize varied between 6340.3 and 11598.9 kg ha-1. It was determined that Hungarian vetch was suitable for previous crop and 160 kg ha-1 N rate is the best nitrogen rate in maize production. According to the interaction of previous crop-nitrogen rate, the highest yield was obtained from the subject grown after lentil and Hungarian vetch with 160 kg N ha-1. Maize following legumes in rotation did not respond to applications over 160 kg N ha -1, while barley-maize, wheat-maize increased at all levels of N applied. Fallowsorghum did not respond to application over 200 kg N ha -1.
  • [ X ]
    Öğe
    Effects of Prickly Burnet (Sarcopoterium spinosum (L.) Spach.) Control and Sheep Grazing on Hay Yield and Quality on Gokceada Island, Turkey
    (Mdpi, 2022) Alaturk, Firat; Gokkus, Ahmet; Parlak, Altingul Ozaslan; Baytekin, Harun; Tölü, Cemil
    Simple Summary This study was carried out to control the plant Sarcopoterium spinosum in canakkale, Turkey. As a result of grazing, the number of grasses and legumes decreased and the number of shrubs increased. The number of species increased due to shrub control measures but decreased remarkably with grazing. (1) Background: The effects of prickly burnet (Sarcopoterium spinosum) control measures (pulling out, burning and cutting) and grazing on the botanical composition, grazeable dry matter (GDM) yield and nutritional values of rangeland were investigated on Imbros Island (Turkey) in 2010-2013. (2) Methods: The rangeland was grazed by Imbros sheep during the last year of the experiment. About 0.15 ha of rangeland was allocated to each sheep and five sheep were placed in each plot. Grazing was continuous throughout the year. (3) Results: Shrub levels decreased by 50-60% due to pulling out, burning and cutting in the first year and herbaceous species increased. Forbs increased more in the pulled and burnt plots and grasses increased more in the cut plots. In the third year, the shrub level increased to 60-65% and herbaceous species decreased. The decrease in herbaceous species was observed mostly in forbs. Plant cover was mostly (58%) composed of annual species. Development decreased plant cover ratios, but this decrease ceased in the burnt plot in the third year. Grazing also reduced plant cover. Crude protein (CP), NDF, ADF and digestible dry matter (DDM) content did not vary significantly over the experimental period. CP and DDM increased, NDF decreased and ADF did not change in the development plots. Overall, significant differences were not observed in GDM yield and nutritional values due to development efforts (pulling out, burning and cutting). (4) Conclusions: However, cutting is difficult over stony and rough terrain and pulling out creates erosion on sloping surfaces. Therefore, burning is recommended over the entire rangeland and burning or pulling out is recommended over smooth terrain for the temporary control of S. spinosum.
  • [ X ]
    Öğe
    Ekmeklik buğday çeşit seçiminde parametrik ve parametrik olmayan stabilite istatistiklerinin kullanılması
    (2010) Kahrıman, Fatih; Egesel, Cem Ömer; Baytekin, Harun; Gül, M.Kemal
    Bu çalışmada, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (ÇOMÜ) Ziraat Fakültesi’nde yürütülmekte olan buğday adaptasyon denemelerine ait 4 yıllık verilerin farklı bir istatistik yaklaşımla değerlendirilmesi ve bölge için tavsiye edilebilecek yüksek verimli ve istikrarlı çeşitlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Denemeler ÇOMÜ Ziraat Fakültesi, Dardanos Araştırma ve Uygulama Birimi’nde, tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. 2002-2006 yetiştirme sezonları arasında kurulan çeşit-verim denemelerinde kullanılan 12 ekmeklik buğday çeşidine ait tane verimi verileri parametrik ve parametrik olmayan stabilite istatistikleri ile değerlendirilmiş ve stabilite bakımından bölge için uygun çeşitler belirlenmiştir. Bu araştırmada parametrik istatistiklerden, regresyon katsayısı ($b_ i$), regresyondan sapma değeri ($S _{di}$), ekovalans değeri (Wi), varyasyon katsayısı (VK), alfa (?i) ve lambda değeri (?i); parameterik olmayan istatistiklerden ise Hühn tarafından geliştirilen$S_i ^ {(1)}, S_i ^ {(2)}, Z_i ^ {(1)} ve Z_i^ {(2)}$ parametreleri kullanılmıştır. Varyans analizi sonuçlarına göre, çeşitlerin verim ortalamaları arasında, denemenin birinci yılı hariç olmak üzere önemli farklar olduğu belirlenmiştir. Kaşifbey, Golia ve Sana çeşitlerinin, kullanılan stabilite parametrelerinin çoğuna göre bölgeye uygun çeşitler olduğu görülmüştür. Ayrıca, kullanılan istatistiklerin çeşit seçiminde etkinlikleri bakımından farklılık gösterdiği anlaşılmış, bütün yöntemlerin stabilite durumlarını belirlemede aynı çeşitleri işaret etmediği belirlenmiştir.
  • [ X ]
    Öğe
    Ekmeklik buğdayda un kalite özellikleri ile dane veriminin karşılıklı etkileşimleri ve uygun çeşit seçimi
    (2009) Egesel, Cem Ömer; Kahrıman, Fatih; Tayyar, Şemun; Baytekin, Harun
    Buğday danesinin kullanım amacı ve fiyatlandırılması büyük ölçüde kalite özelliklerine bağlıdır. Bu bakımdan, çeşit verim denemelerinin sonuçlarını değerlendirmek amacıyla yalnızca verim değerlerinin değil kalite düzeylerinin de göz önünde bulundurulmasında fayda vardır. Bu çalışmanın amacı dane verimi ile un kalite özellikleri arasındaki ilişkileri çevresel etmenlere bağlı olarak değerlendirmek ve Çanakkale bölgesi için dane verimi bakımından denenen çeşitlerden un kaliteleri göz önünde bulundurularak uygun olanları belirlemektir. Bu araştırma çerçevesinde 10 adet ekmeklik buğday çeşidinin 2 yıllık dane verimlerinin yanı sıra un kaliteleri ile ilgili bazı parametreler üzerinde yapılan ölçümler değerlendirmeye alınmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek verim her iki yıl için Tina ve Nina çeşidinden elde edilmiştir. Un kalite özelliklerinin değerlendirmeleri sonucunda ise Dropia çeşidinin diğer çeşitlere oranla, mevcut çevre şartlarında kalite özellikleri bakımından avantajlı olduğu belirlenmiştir. Korelasyon analizi sonuçlarına göre dane veriminin protein, yaş gluten ve kül oranı gibi bazı kalite özellikleri ile her iki yılda da negatif bir ilişki içinde olduğu görülürken, diğer kalite özellikleri ile olan ilişkisi ise yıllara göre değişim göstermiştir.
  • [ X ]
    Öğe
    Evaluation of Oat ( Avena sativa L.) Genotypes for Green Forage, Hay Yield and Some Quality Parameters in Trakya-Marmara Region
    (Kahramanmaras Sutcu Imam Univ Rektorlugu, 2022) Kahraman, Turhan; Orhun, Ebru; Baytekin, Harun
    This study was carried out during the 2016-17 and 2017-18 growing seasons in Edirne. This study was conducted in a randomized complete block design with four replications. The five varieties (Kirklar, Kahraman, Kucukyayla, Yeniceri and Sebat) and 10 lines were used as material in the study. It was aimed to determine the genotypes suitable for animal nutrition. The traits such as green forage (GFY) and hay yield (HY), plant height (PH), acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF) and crude protein content (CP) as well as dry matter digestibility (DMD), dry matter consumption (DM) and relative feed value (RFV) quality parameter performances of the genotypes were investigated. There were statistically significant differences among genotypes for green forage, hay yield and plant height. The effects of genotype x year interaction on green forage, hay yield and plant height were found statistically significant. According to the results of two years of research, correlations between hay yield with green forage (0.8865**) and plant height (0.6141**) were determined as significant and positive. In terms of two years average, GFY, HY, PH, ADF, NDF, CP and RFV of oat lines ranged between 39.90-56.69 (50.84 t ha-1), 10.5215.09 ( 12.93 t ha- 1), 84.4-105.4 (95.8 cm), 36.0-44.0 ( 39.7%), 50.6-59.0 (55.1%), 8.9-17.2 (12.6%) and 86.1-108.3 (98.2%). The oat G6 had the highest hay yield with 15.18 t ha-1 and G8 had highest RFV with 107.8%. G2 (Kahraman), the oat G9 and G8 were suitable for hay yield and RFV in Trakya-Marmara region.
  • [ X ]
    Öğe
    Farklı Otlatma Sistemlerinin Yulaf Merasının Verim Özellikleri Üzerine Etkileri
    (2016) Yazar, Sorumlu; Baytekin, Harun
    Bu araştırma, yulaf merasında uygulanan 3 farklı otlatma sisteminin meranın verim özellikleri üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Teknolojik ve Tarımsal Araştırma Merkezi (TETAM)'nde 2009 yılında yürütülmüştür. Çalışmada tesis edilen yulaf merasında Türk Saanen keçileri üç ayrı otlatma sisteminde (münavebeli, sıralı ve serbest otlatma) otlatılmıştır. Her sistemde 3 baş keçi olacak şekilde 2 ay süreyle otlatma gerçekleştirilmiştir. Araştırmada en yüksek yeşil ot verimi 535,23 kg/da, en yüksek yenen ot miktarı 98,11 kg/da ve yeşil otta en yüksek yaprak oranı %70,22 ile münavebeli otlatma sisteminden elde edilmiştir. Çalışmanın en yüksek yaprakta protein oranı %18,36 ile münavebeli otlatma sisteminden elde edilmiştir
  • [ X ]
    Öğe
    Foraging strategies of goats in a pasture of wheat and shrubland
    (Csiro Publishing, 2012) Tölü, Cemil; Yurtman, Ismail Yaman; Baytekin, Harun; Atasoglu, Cengiz; Savaş, Türker
    Cereal pastures are a crucial source of forage to reduce grazing pressure on shrublands in the Mediterranean basin. This study aimed at investigating the grazing preferences and behaviours of goats with different genotypes, when a grazing area of shrubland (0.18 ha), which was composed of 88% shrubs, 10% herbaceous species and 2% footpath and wheat (Triticum aestivum L.) pasture (0.20 ha) were offered together. Twelve lactating mature (in 2007) and 15 nonlactating yearling goats (in 2008) of three genotypes (Gokceada, Maltese and Turkish Saanen) were used. The study was carried out for 45 days during the months of April and May. Animals stayed in the pasture for 8 h daily. No roughage or concentrate was offered. Grazing, lying, standing and ruminating behaviours were recorded at 10-min intervals, whereas bipedal stance and walking behaviours were continuously monitored by observers. Mature goats spent one-third and yearling goats spent half of their time in the shrubs. The frequency of preferences to pasture types differed among mature goat genotypes (P > 0.05), but not among the yearling goats (P > 0.05). Grazing of wheat pasture by Gokceada, of herbaceous plants in the shrubland by Maltese and of shrubs by Turkish Saanen goats were more prominent (P <= 0.05). In conclusion, goats gave priority to wheat pasture and grazing preferences and behaviours differed by genotypes. Turkish Saanen goats tended to show more bipedal stance behaviour than the other genotypes. However, there were high individual variations within genotype and age groups.
  • [ X ]
    Öğe
    Gökçeada’da optimal arazi kullanımının belirlenmesi
    (2013) Taşlı, Tülay Cengiz; Akbulak, Cengiz; Özcan, Hasan; Baytekin, Harun
    Arazi uygunluk analizi, arazi kullanımındaki sürdürülebilirliğin bileşenlerinden biridir. Sürdürülebilir arazi kullanımı, ancak doğal ve kültürel potansiyelin saptanması ve ekolojik yapıya uygun bir arazi kullanımının tercih edilmesi ile başarılabilir. Bu araştırmada, Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ve McHarg yöntemine dayanarak, Gökçeada’nın arazi kullanımı uygunluk analizi yapılmıştır. Çalışmada tarım, çayır-mera ve orman olmak üzere üç ana arazi kullanım tipi değerlendirmeye alındıktan sonra, optimal arazi kullanım haritaları üretilmiş ve sonuçlar günümüzdeki arazi kullanım durumu ile karşılaştırılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, orman, çayır-mera ve tarımsal faaliyetler için önerilen alanların oranı sırasıyla % 35.06, % 21.21 ve % 17.07 olmuştur. Önerilen optimal arazi kullanımı ile mevcut arazi kullanım durumu karşılaştırıldığında, mevcut arazi kullanımında çayır-mera alanlarının önerilen çayır-mera arazilerinden fazla olduğu, orman ve tarım alanlarının ise daha düşük olduğu tespit edilmiştir. Buna göre inceleme alanında arazilerin bir bölümünün potansiyeline uygun şekilde kullanılmadığı, orman veya tarım alanı olarak değerlendirilmesi gereken arazilerin bir bölümünün çayır-mera olarak kullanıldığı belirlenmiştir.
  • [ X ]
    Öğe
    Güneydoğu Anadolu Bölgesinde sulanabilir koşullarda uygulanabilecek ekim nöbeti sistemlerinin geliştirilmesi
    (2001) Baytekin, Harun; Sağlamtimur, Turan; Tansı, Veyis; Tansı, Leyla Sezen; Okant, Abdulkadir Mustafa; İnal, İlker; Bengisu, A. Gülşah
    Bu araştırma Güneydoğu Anadolu Bölgesinde sulanabilir koşullarda uygulanabilecek, ekim nöbeti sistemlerini saptamak amacıyla, GAP-Koruklu Araştırma İstasyonunda tesadüf blokları deneme planına göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmektedir. Araştırmada, buğday ve pamuk ana ürün olarak ele alınmıştır. Bu ürünlerin yanında, kışlık ana olarak arpa, mercimek, bakla ve kolza, kışlık ara ürün olarak fiğ+arpa karışımı, yazlık ikinci ürün olarak mısır, tane sorgsum, soya ve ayçiçeği, ayrıca uzun süreli plantasyon olarak yonca ekim nöbeti sistemlerinde, yer almıştır. Araştırmada, nadas/kışlık ana ürünn, kışlık ana ürün/pamuk, kışlık ana ürün+ikinci ürün/pamuk, kışlık ara ürün+pamuk, monokültür pamuk ve uzun süreli yonca şeklindeki temel ekim nöbeti sitemleri içerisinde toplam 28 farkklı ekim sırası denenmiştir. Kışlık ana ürün olarak buğday ve arpanın yanında baklanın iyi bir ön bitki olduğu, sürekli pamuk tarımında pamuk kütlü veriminin azaldığı bu nedenle kışlık ana ürün+ikinci ürün/pamuk şeklindeki ekim nöbeti sistemlerinin daha uygun olduğu, ikinci ürün olarak yetiştirilen tane sorgumun pamuk için iyi bir ön bitki olduğuğu, kışlık ara ürün olarak yetiştirilen fiğ+arpa karışımının pamukta çimlenme ve çıkış sorunları nedeniyle verimi azalttığı, ikinci ürün olarak yetiştirilen soya ve ayçiçeğinin yüksek verim verdiği, yoncanın yüksek kuru ot verimi nedeniyle ekim nöbeti sistemlerinde yer alması gerektiği saptanmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Maki örtüsünde yer alan bitki türlerinin botanik özellikleri ile besleme değerlerindeki değişimin belirlenmesi
    (2009) Gökkuş, Ahmet; Parlak, Altıngül Özaslan; Hakyemez, Hakan; Baytekin, Harun; Parlak, Mehmet
    [Abstract Not Available]
  • [ X ]
    Öğe
    Malta ve Gökçeada keçi genotiplerinde davranış ve verim özellikleri üzerine araştırmalar
    (2008) Savas, Türker; Baytekin, Harun; Yurtman, İ.Yaman; Konyalı, Aynur; Tölü, Cemil; Daş, Gürbüz
    [Abstract Not Available]
  • [ X ]
    Öğe
    Mısırda Nem İçeriğinin Yakın Kızıl Ötesi (NIR) Spektroskopisi ile Tespitinde Farklı Kemometrik Yöntemlerin Etkisinin Belirlenmesi
    (2016) Onaç, İskender; Kahrıman, Fatih; Baytekin, Harun
    Nem içeriği tayini gerek uygulamada gerekse laboratuvar çalışmalarında temel analizlerdendir. Nem tayini hem gravemetrik hem de kimyasal olarak tayin edilebilmektedir. Ancak bu yöntem iş gücü ve analiz süresi bakımından dezavantajlara sahiptir. Bu nedenle alternatif analiz yöntemlerinin geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır ve yakın kızıl ötesi (NIR) Spektroskopisi bu amaçla kullanılabilecek alternatif tekniklerdendir. Bu cihazda hedef maddenin analizi için özel bazı istatistik yöntemlerden yararlanılmaktadır. Diğer taraftan spektral veride ön işlemlerin geliştirilen tahmin modellerine etkisi bilinmektedir. Bu çalışmada 250 farklı genotipe ait öğütülmüş mısır numunesi materyal olarak kullanılmıştır. Araştırmada bu örneklerden elde edilen spektral veri (1200-2400 nm arasında) ile referans yöntem kullanılarak elde edilen nem değerleri farklı kemometrik yöntemlerle ilişkilendirilmiştir. Ön işlem olarak, spektral veriye birinci türev ve standart normal değişim transformasyonu uygulanmıştır. Dalga boyu seçimi için ardışık projeksiyonlar algoritması-çoklu doğrusal regresyon (SPA-MLR) yöntemi kullanılmıştır. Araştırma bulguları değişken seçiminin ilgisiz dalga boylarının elenmesinde etkili bir yol olduğunu göstermiştir. Referans analiz ile tespit edilen nem oranı ve NIR modellerinin tahminleri arasında yüksek korelasyon değerleri (r>0,95) saptanmıştır. Oluşturulan modeller içerisinde en doğru tahmin sonucu veren SPA-MLR yöntemi ile transforme edilmiş veriler kullanılarak oluşturulan model olmuştur.
  • [ X ]
    Öğe
    Potential nutritive value of browse foliages from Pinus pinaster, Prunus amygdalus and Ulmus glabra
    (2010) Ataşoğlu, Cengiz; Canbolat, Önder; Şahin, Sefer; Baytekin, Harun
    Kimyasal kompozisyon ve in vitro gaz üretim tekniği kullanarak tür ve hasat zamanının ağaç yapraklarının besleme değeri üzerine etkilerinin araştırılması bu çalışmanın amacını oluşturmuştur. Ağaç yaprakları erken Mayıs, Temmuz ortası, erken Eylül ve Ekim ortasında hasat edilmiş ve kimyasal kompozisyonları belirlenmiştir. Inkübasyonun 0, 3, 6, 12, 24, 48 ve 96 saatlerindeki gaz üretim değerleri saptanmıştır. Yaprakların kimyasal kompozisyonu tür ve hasat zamanına bağlı olarak önemli düzeyde değişim göstermiştir. Ham protein içeriği 73.6 g $Kg^{-1}$ KM (Pinus pinaster) ile 124.5 g $Kg^{-1}$ KM (Ulmus glabra) arasında değişim göstermiştir. Pinus pinaster (530.0 g $Kg^{-1}$ KM) ve Ulmus glabra (413.3 g kg-1 KM) toplam lif içerikleri Prunus amygdalus’tan (326.4 g $Kg^{-1}$ KM) yüksek bulunmuştur. Test edilen türler arasında en yüksek kondense tanen içeriği Pinus pinaster yapraklarında (167.1 g $Kg^{-1}$ KM), daha sonra Ulmus glabra (157.7 g $Kg^{-1}$ KM) ve Prunus amygdalus (61.9 g $Kg^{-1}$ KM) yapraklarında saptanmıştır. Yaprakların gaz üretimi ve in vitro fermantasyon parametreleri tür ve hasat zamanına bağlı olarak önemli düzeyde değişim göstermiştir. En yüksek gaz üretimini Prunus amygdalus yaprakları sağlamıştır. Bunu sırasıyla Ulmus glabra ve Pinus pinaster takip etmiştir. Erken Ekim ortasında hasat edilen yapraklar en yüksek gaz üretimini sağlarken bunu sırasıyla Eylül ortası, erken Mayıs ve Temmuz ortasında hasat edilen yapraklar takip etmiştir. Prunus amygdalus ve Ulmus glabra yapraklarının tek başına veya karışık otlatılmaları durumunda keçilerin ve koyunların beslenmesi açısından potansiyel besleme değerine sahip oldukları sonucuna varılmıştır. Buna karşın, Pinus pinaster yapraklarının küçükbaş hayvanların besleme durumunu desteklemesi muhtemel değildir ve kullanım etkinliğini artırmak amacıyla N ile desteklenmelidir.
  • [ X ]
    Öğe
    Şeker Sorgum ve Sorgum X Sudanotu Melez Çeşitlerinde Biçim Yüksekliğinin Büyüme Seyri, Kütle Üretimi, C/N Oranı ve Kalite Özelliklerine Etkileri
    (2023) Alatürk, Fırat; Özelkan, Emre; Gürsoy, Önder; Gökkuş, Ahmet; Ali, Baboo; Demirel, Kürşad; Baytekin, Harun
    Bu araştırma, şeker sorgum (SS) ve sorgum sudan otu melezi (SSM) çeşitlerinde farklı biçim yüksekliklerinin kütle üretimi, büyüme seyri, C/N kullanım etkinliği ve hidrosiyanik asit (HCN) içeriği ile yem kalite özelliklerindeki değişimine etkisini tespit etmek amacıyla 2020 ve 2021 yıllarında yazlık ana ürün yetiştirme mevsiminde Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma Alanında yürütülmüştür. Araştırmada tür ve biçim yüksekliklerine göre zararlı böcek sayılarının yanında, bitkilerin morfolojik ve fizyolojik değişimleri hiperspektral ölçümlerle izlenmiştir. Deneme bölünmüş parseller deneme desenine göre 4 tekrarlamalı olarak kurulmuş, ana parselleri çeşitler (erkenci ve geçci olmak üzere ŞS ve SSM?de ikişer çeşit), alt parselleri ise biçim yükseklikleri (30, 60, 90, 120, 150 cm yükseklikte ve fizyolojik olumda biçim) oluşturmuştur. Biçimdeki bitki boyunun artışına bağlı olarak toprak üstü (yeşil ve kuru ot) ve toprak altı (kök) kütlesi ile hücre çeperi bileşenleri (NDF, ADF ve ADL) ve tanen oranı artmış, buna karşılık ham protein, ham yağ, HCN ve mineral element içeriği azalmıştır. Ayrıca yaprakların besin maddesi içeriği sap kısımlarından daha yüksek olmuştur. En fazla böcek zararı ŞS çeşitlerinde (M81-E ve Topper-76) belirlenmiştir. Hiperspektral ölçümler ile verim parametrelerinin bitki indisleri ile tahmin edilebileceği sonucunda varılmıştır. Tüm parametrelerin indisler ile değerlendirilmesi sonucunda, tür özelinde ŞS, çeşit özelinde ise M81-E?nin belirlenebilirliği daha yüksek olmuştur. Araştırma neticesinde, ot verimi ve kalitesi dikkate alınarak, otlatma ve kaba yem kaynağı bakımından tüm çeşitler birbirine yakın özelliklere sahip olmuştur. Fakat incelenen bütün özellikler dikkate alındığında, Nutrima ve M81-E çeşitlerinin ön plana çıkarak yazlık kaba yem üretiminde tercih edilmesi gereken çeşitler olabileceği sonucunda varılmıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    Shrub yield and forage quality in Mediterranean shrublands of West Turkey for a period of one year
    (Academic Journals, 2011) Parlak, Altingul Ozaslan; Gokkus, Ahmet; Hakyemez, B. Hakan; Baytekin, Harun
    Shrublands are important habitats for ruminants in the Mediterranean area. The purpose of this study was to evaluate the shrub yield, quality (between November 2006-November 2007) and preferences of goats for the six shrubs (Quercus coccifera L., Phillyrea latifolia L., Juniperus oxycedrus, Cistus creticus L., Sarcopoterium spinosum (L.) Spach and Thymus longicaulis C. Presl.) of Mediterranean shrublands in Turkey. In the shrubland the highest yield was obtained from kermes oak and prickly juniper. Yield in May was higher than that of in October. Dry matter (DM), Neutral detergent fiber (NDF), acid detergent fiber (ADF) and acid detergent lignin (ADL) were low and Crude protein (CP), Dry matter digestibility (DMD), ME, P, and Ca were high during the spring in the kermes oak, thyme and mock privet. Reverse situation was observed during the summer and winter months. Changes in the prickly juniper, pink rockrose and prickly burnet were not stable. When production and nutritive values of the shrubs were considered, goats showed deficiency in CP and ME throughout the year except in the spring. P and Ca were found sufficient. As a conclusion, in Mediterranean shrublands, goats should be fed with supplementary energy feed throughout the year except for spring months, and with CP during summer months in order to obtain satisfactory productivity.