Yazar "Altay, Hamit" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bazı sofralık üzüm çeşitlerinin tuza toleranslarının belirlenmesi(2006) Müftüoğlu, Nuray Mücella; Dardeniz, Alper; Sungur, Ali; Altay, HamitBu araştırma, sofralık çeşitlerden Amasya, Cardinal, Italia ve Yalova İncisi üzüm çeşitlerinin tuza toleranslarının tespit edilebilmesi amacıyla, 2003 ve 2005 yıllarında iki yıl süreyle yürütülmüştür. Sökülen tek gözlü kalemlerde kök yaş ağırlığı, kök kuru ağırlığı, kök nemi, sürgün yaş ağırlığı, sürgün kuru ağırlığı, sürgün nemi, bitki yaş ağırlığı, bitki kuru ağırlığı, bitki nemi, kalem nemi, sürgün uzunluğu, boğum sayısı ve yaprak sayısı parametreleri belirlenmiştir. Ayrıca, anaçların tuza toleranslarının daha net bir şekilde saptanabilmesi amacıyla bitki canlılığı ile sürgün ve bitki kuru ağırlıkları bazındaki tolerans oranı ve tolerans indeksi hesaplanmıştır. Sonuç olarak bütün parametreler bir arada değerlendirildiğinde, en yüksek konsantrasyonlarda (15000 mg/L ve 20000 mg/L) bile tuza en fazla tolerans gösteren çeşidin Amasya üzüm çeşidi olduğu tespit edilmiştir. Bu çeşidi Cardinal üzüm çeşidi izlemiş, Italia ve Yalova İncisi üzüm çeşitleri ise tuza daha az tolerans gösteren çeşitler olarak belirlenmiştir.Öğe Determination of salt tolerance of some American grape rootstocks(Bangladesh Botanical Soc, 2006) Dardeniz, Alper; Müftüoğlu, Nuray Mücella; Altay, HamitTo determine salt tolerance of four American grape rootstocks, 1103 P, 41 B, 140 Ru and 5 BB, characteristics measured were fresh and dry weight of root, fresh and dry weight of shoot, fresh and dry weight of plant, plant moisture, cutting moisture, shoot length, node number and leaf number. Salt tolerance of the rootstocks was determined by both tolerance rate and index values on the basis of shoot and root dry weights, and interpreted with plant viability. Results obtained indicated that 41 B was the most resistant rootstock, followed by 140 Ru and 1103 P, and the least resistant was 5 BB.Öğe Effects of different N, P, and K applications on the mineral contents of tuber and leaves of Cyclamen hederifolium plants(2009) Müftüoğlu, Nuray Mücella; Altay, Hamit; Sungur, Ali; Erken, Kamil; Türkmen, CaferDeneme, Cyclamen hederifolium üretimi üzerine bazı bitki besin elementlerinin farklı dozlarının etkilerini saptamak, yumruda ihracat boyutu olan 10 cm ve üzeri çevre genişliğine en kısa sürede nasıl ulaşılabileceğini tespit etmek, C. hederifolium bitkisinin üretici koşullarında üretilebileceğini göstermek ve doğadaki tahribatının önüne geçilmesini sağlamak amacı ile kurulmuştur. Ayrıca yumru ve yapraklardaki bazı elementlerin belirlenmesi ile bu konudaki kaynak açığının giderilmesine çalışılmıştır. Yetiştirme ortamı olarak torf, bitki besin elementlerinden azot ($N _0=0; N _1$=10,5 kg N/da), fosfor ($P _0=0; P _1$=21,5; $P _2=43,0; P _3=64,5; P _4=86,0 kg P _2O _5$/da) ve potasyum ($K _0=0; K _1=25; K _2$=50 kg $K _2O$/da) kullanılmıstır. Ekim, 10 Ekim 2002 tarihinde yapılmıs, 3 yıl sonra 17 Mayıs 2005 tarihinde yumrular sökülmüs, yumru ve yaprak örneklemesi Subat 2005 tarihinde yapılmıştır. Yumru örneklerinde çevre genişliği, yumru ağırlığı, kök ağırlığı, yumru yüksekliği, yumru sayısı ve ihraçlık yumru sayısı özelliklerine bakılmıştır. Ayrıca alınan yumru ve yaprak örneklerinde bazı makro ve mikro bitki besin maddeleri (Al, Ca, B, Cu, Fe, K, Mg, Mn, Mo, Na, P, S, Zn, C, N) incelenmiştir. Deneme ile en uzun çevre genişliği (cm), en çok yumru sayısı ve ihraçlık yumru sayısı $N _0P _1K _0 (P _1=21,5$ kg $P_2O -5$/da) uygulamasından elde edilmiştir, ancak alınan yumru ve yaprak örneklerinde, incelenen elementler bakımından farklı değerler saptanırken yumrularda alüminyum tespit edilememiştir.Öğe Kuraklık Stresi Altında İndol Asetik Asitin Şeker Pancarına (Beta vulgaris L.) Etkisi(Tokat Gaziosmanpasa University, 2021) Aksu, Gizem; Altay, HamitKuraklık, dünya çapında tarımsal verimliliği etkileyen önemli bir çevresel strestir. Bu çalışmada indol asetik asit uygulamasının kuraklık stresi altında şeker pancarı üzerine etkisi incelenmiştir. Denemede sulama seviyeleri tarla kapasitesinin % 33, % 66 ve % 100 seviyesinde tutulmuştur. Bitkilere indol asetik asitin 4 farklı dozu (0,5,10,20 µM) uygulanmıştır. Bitkiler iklim odasında Hoagland besin solüsyonuyla yetiştirilmiştir. Denemenin sonunda yaprak boyu, yaprak eni, yaprak oransal su içeriği, membran zararlanması ve malondialdehit (MDA) içeriği belirlenmiştir. Denemeden elde edilen sonuçlara göre, kuraklık stresi altında bitkilere uygulanan indol asetik asit, bitkinin vejetatif özelliklerini olumlu etkilerken, kuraklık bu özellikleri olumsuz etkilemiştir. Şeker pancarında kuraklık stresinin vejetatif kısımlardaki olumsuz etkisinin azaltılmasında indol asetik asit uygulamasının kritik bir rol oynayabileceği göz önünde bulundurularak dozlarının gözden geçirilerek çalışmanın tekrar edilmesi gerektiği düşünülmektedirÖğe POTASYUMUN DOMATESTE KÖK-UR NEMATODU (MELOİDOGYNE İNCOGNİTA) ÜZERİNE ETKİSİ(Trakya Üniversitesi, 2020) Arslan, Naile; Aksu, Gizem; Altay, HamitBu çalışmada; kök-ur nematodunun, domates bitkisi üzerindeki zararının potasyumla azaltılması amaçlanmıştır. Deneme bitki yetiştirme odasında; potasyumun 4 farklı dozu (10, 20, 40, 80 mg kg-1 K) ve 2 farklı nematod durumuyla (var, yok) 4 tekerrürlü olarak tesadüf blokları deneme desenine göre kurulmuştur. Bitkiler kum kültüründe, Hoagland besin solüsyonuyla yetiştirilmiştir. Bitkinin stresten etkilenme seviyesini değerlendirmek için hasattan sonra yaprak oransal su içeriği, membran zararlanması, klorofil a, klorofil b, toplam klorofil ve karotenoid içerikleri belirlenmiştir. Denemeden elde edilen veriler MINITAB 17.0 istatistik programıyla değerlendirilmiştir. Sonuçlara göre; köklerde ki urlanmalar, 0-10 ur skalasına göre düşük potasyum dozlarında (10, 20 mg kg-1 K) yüksek potasyum dozlarına (40, 80 mg kg-1 K) göre artmıştır. Potasyum uygulamaları ölçümleri yapılan parametreleri istatistiksel olarak etkilememiştir. Nematodun her iki (evet, hayır) durumunda da, potasyum dozu arttıkça, yaprak oransal su içeriği artarken, membran zararı azalmıştır. Elde edilen sonuçlara göre potasyum uygulamasının domates bitkilerinde kök-ur nematodunun (Meloidogyne incognita) verdiği zararı hafifletebileceği söylenebilmektedir.Öğe The Effect of Potassium Application on Sugar Beet (Beta vulgaris L.) under Salt Stress(2020) Aksu, Gizem; Altay, HamitSalt stress is an important type of abiotic stress that limits vegetative production in the world, particularly in arid and semi-arid climatic areas. The aim of this study is to mitigate salt stress damage in the sugar beet plant, which is an important part of crop production, with potassium application. An experiment was designed according to a design of random blocks with 4 different doses (10, 20, 40, 80 mg kg-1 K) of potassium and 3 different salt levels (0, 100, 150 mM NaCl) and 3 replicates. Leaf length, leaf width, fresh weight, malondialdehyde (MDA) content, membrane damage, relative water content was determined after harvest. The data obtained from the experiment were evaluated by one-way analysis of variance (One-Way ANOVA). According to the results of variance analysis, leaf width, leaf length, fresh weight, MDA content, membrane damage, relative water content were found to be statistically significant in salt x potassium interaction. Due to the positive effects of potassium on the parameters known to increase the plants' stress tolerance, it is thought that it may be beneficial in reducing the salt stress in order to make the sugar beet less affected by salt stress.Öğe The Effects of Potassium Applications on Drought Stress in Sugar Beet(Springer India, 2020) Aksu, Gizem; Altay, HamitDrought is a major environmental stress affecting agricultural productivity around the world. Application of potassium to plants can increase the ability of plants to tolerate drought stress while maintaining turgor pressure at low leaf water potentials. In this research, the effect of potassium applications under drought stress on some physiological parameters of sugar beet, which is a strategic plant, was investigated. In the experiment, irrigation levels were kept at 33%, 66% and 100% of field capacity. Different doses (10-20-40-80 mg kg(-1)) of potassium were applied to the plants. The plants were grown with Hoagland nutrient solution in the growth chamber. Relative water content increased at the 33% irrigation level with potassium applications to 67.39, 68.93, 68.20 and 74.41%, respectively, while membrane damage and MDA content decreased (70.66, 71.10, 65.91, 68.43% and 35.94, 25.38, 21.74, 18.84 nmol g(-1)). In addition, vitamin C and SH compounds decreased at the 33% irrigation level with potassium applications to 252.15, 198.40, 125.06, 134.25 mu g g(-1)and 69.16, 66.94, 55.89, 54.59 mu g g(-1), respectively. According to the results obtained from the experiment, the potassium applied to the plants under drought stress led to an increase in the relative water content and the reduction of membrane damage, and especially to the reduction of non-enzymatic antioxidants produced for defence purposes when faced with plant stress. Therefore, it can be said that potassium may play a critical role in reducing the negative effect of drought stress in sugar beet.Öğe Vermikompostun Bazı Toprak Özellikleri ve Pazı Bitkisinde Verim Üzerine Etkisi(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2018-07-17) Aksu, Gizem; Köksal, Sultan Betül; Altay, HamitSera koşullarında kış döneminde yürütülen bu çalışmada, farklı dozlarda vermikompost uygulamasının pazı (Beta vulgaris L. var. cicla) bitkisinin gelişimi ve toprağın bazı özellikleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışma Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü’ne ait naylon ısıtmasız serada yürütülmüştür. Deneme vermikompostun 0, 250, 500, 750, 1000 kg/da dozları ile tesadüf parselleri deneme desenine göre üç tekerrürlü ve iki paralelli olarak kurulmuştur. Hasattan sonra bitkinin yaş ve kuru ağırlığı, yaprak sayısı, yaprak boyu ve eni, yaprak alanı ve toprağın pH, tuz, kireç ve organik madde içeriği belirlenmiştir. Sonuçlar MINITAB 17.0 istatistik paket programı kullanılarak tek yönlü varyans analizine (One– Way ANOVA) tabi tutulmuştur. İstatistiki olarak konular arasında sonuçlara göre önemli bulunan farklar LSD testi ile kıyaslanmıştır. Deneme sonunda elde edilen verilere göre yapılan vermikompost uygulaması bitki yaş ve kuru ağırlığı ile yaprak enini istatistiksel olarak önemli (P?0,05) seviyede etkilemiştir. Ancak toprak özellikleri kireç hariç yapılan vermikompost uygulamasından etkilenmemiştir.Öğe Yaprak Gübrelemesi ile Roka (Eruca vesicaria) Bitkisinin İyotça Zenginleştirilmesi(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2017) Aksu, Gizem; Temel, Erdem; Altay, HamitBu çalışma ile roka (Eruca vesicaria) bitkisinin yapraktan gübrelenen mikro element iyot ile zenginleştirilmesi hedeflenmiştir. Çalışma potasyum iyodürün 5 dozu (0, 0.2, 0.4, 0.8, 1 mM KI) ve 2 uygulama zamanı (hasattan 1 ve 2 hafta önce bir defa) ile 3 tekerrürlü olarak serada kurulmuştur. Bitki yaş ve kuru ağırlığı, yaprak eni, boyu ve alanı, klorofil içeriği ve bitki iyot içeriği belirlenmiştir. Sonuçlar MINITAB 17.0 istatistik paket programında tek yönlü varyans analizi (One–Way ANOVA) ile değerlendirilmiştir. İstatistiki açıdan konular arasında varyans analizi sonuçlarına göre önemli bulunan farklar LSD testi ile kıyaslanmıştır. Topraktan ve yapraktan yapılan iyot uygulamaları bitki yaş ve kuru ağırlığında istatistiksel olarak önemli (P<0.05)bir fark yaratmıştır. Yaprak eni, boyu ve alanı üzerine uygulama zamanı istatistiksel olarak önemli (P<0.01) bulunmuştur. Klorofil içeriğinde istatistiksel bir fark bulunamamıştır. Bitkilerin iyot içeriği yapılan uygulama dozlarına paralel olarak artış göstermiştir. Bitkilerin iyota maruz kalma süresi uzadıkça iyot içeriğinde önemli bir artış olmuştur. Sonuç olarak roka bitkisinin iyot içeriğini arttırmada potasyum iyodürün kullanılabileceği ancak bitkiye vejetatif olarak zarar vermeyecek dozu belirlemek için daha detaylı doz çalışmalarının yapılması gerektiği belirlenmiştir.Öğe Yapraktan Uygulanan Potasyum İyodürün Roka (Eruca vesicaria) Bitkisinin İyotça Zenginleştirilmesine Etkisi(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2017-12-26) Aksu, Gizem; Temel, Erdem; Altay, HamitBu çalışma ile roka (Eruca vesicaria) bitkisinin yapraktan gübrelenen mikro element iyot ile zenginleştirilmesi hedeflenmiştir. Çalışma potasyum iyodürün 5 dozu (0, 0,2, 0,4, 0,8, 1 mM KI) ve 2 farklı uygulama zamanı (hasattan 1 ve 2 hafta önce bir defa) ile tesadüf parsellerinde faktöriyel deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak sera şartlarında yürütülmüştür. Roka bitkisinin iyoda tepkisini belirlemek amacı ile bitki yaş ve kuru ağırlığı, yaprak eni, boyu ve alanı, klorofil içeriği ve bitki iyot içeriği belirlenmiştir. Yapraktan uygulanan KI bitki yaş ve kuru ağırlığında istatistiksel olarak önemli (P<0,05) bir fark yaratmıştır. Bitki yaş ağırlığı 42,58’den 32,1 g’a bitki kuru ağırlığı ise 5,63’den 4,12 g’a düşmüştür. Yaprak eni, boyu ve alanı üzerine uygulama zamanı istatistiksel olarak çok önemli (P<0.01) bulunurken; klorofil içeriğinde istatistiksel bir fark bulunmamıştır. Bitkilerin iyot içeriği yapılan uygulama dozlarına paralel olarak artış göstermiştir. Hasattan 1 hafta önce uygulanan KI roka bitkisinin I içeriğini 1,23’den 9,22 mg kg-1 ’a çıkarırken; 2 hafta önce uygulanan KI 5,04’den 242,93 mg kg-1 ’a çıkarmıştır. Her iki uygulamada da en yüksek I içeriğine 0,8 mM KI uygulaması ile ulaşılmıştır. Bitkilerin iyoda maruz kalma süresi uzadıkça iyot içeriğinde önemli bir artış olmuştur. Sonuç olarak roka bitkisinin iyot içeriğini arttırmada potasyum iyodürün kullanılabileceği ancak bitkiye vejetatif olarak zarar vermeyecek dozu belirlemek için daha detaylı doz çalışmalarının yapılması gerektiği belirlenmiştir.
