Yazar "Akyol, Esra Soydas" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Alopesia areatalı hastalarda metakognisyonun değerlendirilmesi
    (2016) Akyol, Esra Soydas; Isik, Selda; Ertekin, Hülya; Şahin, Başak; Oğuz, Sevilay; Cevizci, Sibel
    Amaç:Genetik ve çevresel faktörler üzerinde durulsa da patogenezi tam olarak bilinmeyen alopesi areatanın(AA) emosyonel stres ile birlikteliği sıktır. AA da en sık rastlanan psikiyatrik bozuklukların depresyon ve anksiyete bozukluğu olduğu bilinmektedir. Alopesi areata ile psikiyatrik hastalıkların sıklıkla birlikteliği göz önüne alındığında pek çok psikiyatrik hastalığın kaynağını oluşturan metakognisyonun hastalığın etiyolojisinde etkin bir rol oynayabileceği kanaatini taşımaktayız. Gereç ve Yöntem:Çalışmaya 50 alopesi areata tanılı hasta ve 50 sağlıklı gönüllü alındı. Her iki gruba, tarafımızca hazırlanmış olan Sosyodemografik Veri formu ve Üstbiliş Ölçeği (ÜBÖ-30), alopesi areata grubuna ise ek olarak DSM IV Yapılandırılmış Klinik Görüşme Formu I (SCID-I) uygulandı. İki grup sosyodemografik ve klinik özellikler ile metacognisyon özellikleri açısından karşılaştırıldı. Bulgular:Sosyodemografik veriler değerlendirildiğinde Ailede AA ve psikiyatrik hastalık varlığı dışında gruplar arasında anlamlı bir farklılık saptanmadı. Bu iki özellik ise AA tanılı grupta SG grubuna oranla anlamlı şekilde yüksek bulundu. Düşünceleri kontrol ihtiyacı alt skoru AA grubunda SG grubuna kıyasla anlamlı oranda yüksek olarak saptanmıştır(p=0.022). AA hastalarının, tutulum yüzdesine göre karşılaştırıldığında; gruplar arasında kontrol edilmezlik ve tehlike, düşünceleri kontrol ihtiyacı ve bilişsel farkındalık skorları açısından anlamlı fark bulunmaktaydı ( p=0,01; P=0.002, p=0,009) AA hastaları remisyonu olup olmamasına göre karşılaştırıldığında bilişsel farkındalık alt skorlarında remisyonu olmayan grupta daha yüksek olmak üzere anlamlı bir fark bulunmaktaydı (p=0.018). Sonuç:Psikosomatik bir hastalık olduğu bilinen AA nın psikiyatrik açıdan araştırılmamış pek çok yönü olduğu kanaatindeyiz. Çalışmamız metakognisyon konusunda bir ön çalışma niteliğinde olup, metakognisyonla birlikte diğer psikiyatrik hastalıkların(OKB, YAB) beraberliğinin araştırılmasının AAnın daha iyi anlaşılmasında daha fazla yol gösterici olacağını düşünmekteyiz.
  • [ X ]
    Öğe
    Increased serum G72 protein levels in patients with schizophrenia: a potential candidate biomarker
    (Cambridge Univ Press, 2017) Akyol, Esra Soydas; Albayrak, Yakup; Aksoy, Nurkan; Sahin, Basak; Beyazyuz, Murat; Kuloglu, Murat; Hashimoto, Kenji
    Objective: The product of the G72 gene is an activator of d-amino acid oxidase and has been suggested to play a role in the pathogenesis of schizophrenia. Increased G72 protein levels may be associated with disturbed glutamatergic transmission and increased reactive oxygen species. Only one pilot study by Lin et al. has investigated the potential role of serum G72 protein levels as a biomarker for schizophrenia. In this study, we aimed to compare serum G72 protein levels between patients with schizophrenia and healthy controls, and to retest the results of the previous pilot study. Materials and methods: In total, 107 patients with a diagnosis of schizophrenia according to the inclusion and exclusion criteria and 60 age-sex-matched healthy controls were included in the study. The groups were compared regarding serum G72 protein levels. Results: The mean serum G72 protein values were 495.90 +/- 152.03 pg/ml in the schizophrenia group and 346.10 +/- 102.08 pg/ml in the healthy control group. The mean serum G72 protein level was significantly increased in the schizophrenia group compared with the healthy control group (t=-3.89, p<0.001). A receiver operating characteristics analysis was performed to compare the schizophrenia and healthy control groups. It was determined that the cut-off value was 141.51 pg/ml with a sensitivity of 0.991 and a specificity of 0.821. Conclusion: We suggest that serum G72 protein levels may represent a candidate biomarker for schizophrenia and have confirmed the results of the previous preliminary study. Additional studies with larger sample sizes and the inclusion of first episode schizophrenia patients are required to clarify the reliability and validity of serum G72 protein levels as a biomarker for schizophrenia.