Yazar "Şahutoğlu, Arif Sercan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Alfa-amilaz ve gama-amilaz enzimlerinin çapraz bağlı enzim agregatları (CLEA) şeklinde immobilizasyonu
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2013) Şahutoğlu, Arif Sercan; Akgül, Cahit
    Bu çalışmada, üç farklı amilaz enziminin çapraz bağlı enzim agregatları biçiminde immobilizasyonu gerçekleştirildi. Bu amaçla Aspergillus oryzea ve Bacillus licheniformis alfa - amilaz enzimleri ile Aspergillus niger gama - amilaz enzimi kullanıldı. Enzimler 1,2 - dimetoksietan, amonyum sülfat, aseton, dimetilsülfoksit ve etanol kullanılarak agregatlaştırıldı. Elde edilen agregatların glutaraldehit ile çapraz bağlanması sonucunda çözünmez formda, katalitik olarak aktif enzim agregatları elde edildi. Belirli optimizasyon koşulları altında Aspergillus oryzea alfa - amilazı, Bacillus licheniformis alfa - amilazı ve Aspergillus niger gama - amilazı için sırasıyla % 21,8; % 94,1 ve % 41,2 aktivite geri kazanımları gözlendi. Aspergillus oryzea alfa - amilazı ve Aspergillus niger gama - amilazı için aktivite geri kazanımı değerlerinin hedeflenenden düşük bulunması sebebiyle, bu enzimlerin çapraz bağlanmasında glutaraldehit yerine dekstran polialdehit de denendi. Bu amaçla glutaraldehit için optimize edilen koşullarda farklı dekstran polialdehit miktarları ile çapraz bağlama reaksiyonları gerçekleştirildi. Bunun sonucunda Aspergillus oryzea alfa - amilazı için % 60,0 aktivite geri kazanımı gözlendi; Aspergillus niger gama - amilaz enzimi için ise herhangi bir aktivite geri kazanımı gözlenemedi. Elde edilen Bacillus licheniformis alfa - amilazı çapraz bağlı enzim agregatlarına ait bazı kinetik parametreler hesaplandı. Anahtar Sözcükler: Enzim immobilizasyonu, çapraz bağlı enzim agregatları, amilaz, glukoamilaz, glutaraldehit, dekstran polialdehit
  • [ X ]
    Öğe
    Trametes versicolor lakkaz enziminin çeşitli yöntemlerle nano-immobilizasyonu ve uygulamaları
    (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2019) Şahutoğlu, Arif Sercan; Akgül, Cahit
    Bu çalışmada, son on yılda ciddi biçimde dikkat çekmiş olan üç farklı nanoimmobilizasyon tekniği Trametes versicolor lakkaz enzimi üzerine uygulanmış ve bu tekniklerin fenolik bileşiklerin belirlenmesi ve atık sulardan fenol giderimi uygulamaları açısından potansiyeli incelenmiştir. Lakkaz enzimi "tek enzim nanoparçacıkları", "çapraz bağlı enzim nanoagregatları" ve "elektrospin nanofiberler ile immobilizasyon" yöntemleri kullanılarak immobilize edilmiş ve elde edilen lakkaz preparatlarının karakterizasyonu gerçekleştirilmiştir. En iyi aktivite geri kazanımı değerleri tek enzim nanoparçacıkları biçiminde immobilizasyon sonucunda elde edilenler olup % 66,8 ± 6,5 olarak belirlenmiştir. Öte yandan bu yöntem ile elde edilen preparatlarda ciddi bir kararlılık artışı gözlenmemiştir. Çapraz bağlı enzim nanoagregatları biçiminde immobilizasyon sonucunda elde edilen aktivite geri kazanımı değerleri daha düşük (% 40,5 ± 5,0) olmakla birlikte ısıl kararlılıklarının serbest enzime göre ciddi biçimde daha yüksek (60 oC'de yaklaşık 10–30 kat) olduğu gözlenmiştir. Elektrospin ile immobilizasyon sonucunda ise doğrudan elektron transferi ile ciddi bir sinyal artışı gözlenmemiştir. Elde edilen immobilize enzim preparatlarının boyutlarının, immobilizasyon yöntemine göre ciddi biçimde değiştiği gözlenmiştir. En küçük boyuttaki preparatlar tek enzim nanoparçacıkları yöntemi ile elde edilenler olup bunların yaklaşık çapı 20 nm olarak belirlenmiştir. En büyük boyuttaki preparatlar ise çapraz bağlı enzim nanoagregatları biçiminde elde edilenler olup bunların yaklaşık çapı 800 nm civarı olarak belirlenmiştir. Tek lakkaz nanoparçacıklarının, Kcat/Km değerleri serbest enziminkiyle yaklaşık olarak aynı olduğu halde, çapraz bağlı lakkaz nanoagregatlarının Kcat/Km değerlerinde bir miktar düşüş olduğu gözlenmiştir. Yalnızca çapraz bağlı enzim nanoagregatları biçiminde immobilizasyon ile elde edilen preparatlarda endüstriyel kullanım potansiyeli gözlendiğinden bu preparatların bisfenol A, gallik asit ve zeytin kara suyu çözeltilerinin fenol içeriğinin gideriminde kullanım potansiyeli incelenmiştir. İmmobilize enzimin oda sıcaklığında yirmi dört saatlik süre sonucunda bisfenol A'nın % 43,5; gallik asidin % 80,0 ve zeytin kara suyunun fenol içeriğinin % 80,1'ini giderdiği gözlenmiştir.