Yazar "İzci, Bahri" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • [ X ]
    Öğe
    Effects of Rooting Mediums and Growth Regulating Agents on Rooting Parameters of Lavender and Lavandin Cuttings (Lavandula sp.)
    (2024) Karakaş, İsmail; Karakaş, İsmail; İzci, Bahri
    This study was conducted in Çanakkale province (North-West Anatolia) to determine the optimal auxin dosages (IBA at 2000 ppm and NAA at 1000 ppm) and rooting media (soil, peat, and cocopeat) for the cutting propagation of lavender, which holds significant industrial and commercial value. The research utilized three varieties belonging to the Lavandula angustifolia Mill species: Hemus, Sevtopolis and Drujba, as well as the Super A variety from the Lavandula × intermedia Emeric ex Loisel species. The experiment was organized with three replications, following a split-plot trial design divided into random plots. Results indicated that the Super A variety of Lavandula × intermedia Emeric ex Loisel, when cultivated in cocopeat medium with IBA at 2000 ppm, achieved the highest rooting rate (88.33%) and rooting status (17.67 units). The Sevtopolis variety of the Lavandula angustifolia species exhibited the highest values for root number (15.33), root length (9.88 cm), shoot number (20.93), and shoot length (15.35 cm) when grown in cocopeat medium with IBA at 2000 ppm. Based on these findings, the use of cocopeat medium and IBA at 2000 ppm auxin application is recommended for the effective propagation of lavender by cuttings.
  • [ X ]
    Öğe
    İki Lokasyonda Sıra Arası Mesafe ve Ekim Sıklığının Karabuğday Çeşitlerinin Tane Verimi ve Ham Protein Oranı Üzerine Etkisi
    (2020) Akçura, Sevim; İzci, Bahri; Kökten, Kağan; Özdemir, Selim
    Bu çalışma Çanakkale ve Bingöl lokasyonlarında Aktaş ve Güneş karabuğday çeşitlerinde tane verimi veham protein oranı için uygun sıra arası mesafe (SAM) ve tohum sayısını (TS) belirlemek amacıyla yürütülmüştür.Her iki lokasyonda denemeler bölünen bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarakkurulmuştur. Bingöl lokasyonunda varyans analizinde hem tane verimi hem de ham protein oranında SAM, TS,Çeşit (Ç) x SAM, Ç x TS, SAM x TS ve Ç x SAM x TS interaksiyonları istatistiksel olarak P<0.01 düzeyinde önemlibulunmuştur. Çanakkale lokasyonunda ise varyans analizi sonuçlarına göre tane veriminde çeşitler hariç diğervaryasyon kaynakları istatistiksel olarak P< 0.01 düzeyinde önemli iken ham protein oranında ise varyasyonkaynaklarının tamamı arasındaki farklar istatistiksel olarak önemsiz olmuştur. Her iki lokasyonda da tane verimive protein oranında uygun olan SAM ve TS belirlemek için regresyon grafikleri oluşturulmuştur. Regresyonanalizinde her iki çeşitte en yüksek tane verimleri hem Çanakkale hem de Bingöl koşullarında 25 cm sıra arasımesafe ve 300 adet/m2 tohum sayısında tespit edilmiştir. Ham protein oranında ise Çanakkale’de Aktaş çeşidindeen yüksek değerler 12.5 ve 25 cm mesafede 300 adet tohum sıklığından elde edilirken, Güneş çeşidinde ise tohumsayısı ve sıra arası mesafeye bağlı olarak ham protein eğrileri değişim göstermiş olsa da ortalamalar birbirineyakın olmuştur. Bingöl koşullarında ham protein oranında ise hem Aktaş hem de Güneş çeşitlerinde en yüksekham protein oranı 12.5 cm sıra arası mesafede 100 adet tohum sayısında tespit edilmiştir. Denemelerinyürütüldüğü bölgelerimizde tane amaçlı karabuğday yetiştiriciliğinde 25 cm sıra arası ve 300 adet/m2 tohumsayısının kullanılması yüksek tane verimi alınmasını sağlayacaktır. Ekim sıklığı ve tohum sayılarının faktör olarakdeğerlendirildiği araştırmalarda, varyans analizi yerine regresyon analizinin kullanılması daha yararlı olacaktır.
  • [ X ]
    Öğe
    Karık ve damla sulama metodları ile farklı azot dozlarının ayçiçeğinde (Heliantus annuus L.) verim ve verim unsurlarına etkisi
    (2000) Demirer, Tuncay; İzci, Bahri; Kaleli, Şükrü
    Araştırmada, karık ve damla sulama metodlan ile 4 değişik azot dozunun, ayçiçeğinde verim ve verim unsurlarına etkisi incelenmiştir. Materyal olarak AS.503 ayçiçeği çeşidi, azot kaynağı olarak ise amonyum sülfat (%21 N) ve amonyum nitrat (%33 N) gübreleri kullanılmıştır. Araştırma; kank ve damla sulama metodlan, 4 azot dozu (0-5-10-15 kgN/da) ve 4 tekerrür olmak feere (2X4X4) 32 parselli tesadüf parsellerinde bölünmüş parseller deneme desenine göre 1998-1999 vîllannda 2 yıl süreyle yürütülmüştür. Araştırma konusu olaıı azot dozlarının 1/2'si tarla hazırlığında amonyum sülfat (%21 N) formunda 1/2'si ise amonyum nitrat (%33 N) formunda, bitkiler 25-30 cm boyuna geldiğinde uygulanmıştır. Bitkiler; 4-6 yaprak olduklarında sulamayabaşlanmış ve sulama peryotlân, toprak neminin %50'ye düşmesine göre belirlenmiştir. Her iki sulama metodunda da belirlenen su ihtiyacı sayaçtan geçirilerek kontrollü verilmiştir. Hasat olgunluğuna gelen bitkiler hasat edilirken; dane verine bin dane ağırlığı, yağ oram, kuru madde, iç oranı, dane boyu, tabla çapı, bitki boyu, sap çapı, sap verimi belirlenmiştir. Araştırmada verilere ait iki yıllık ortalamalar istatistik! olarak değerlendirilmiş ve damla sulama metodu ile 10 kg.N da\" dozu tercih edilebilir bulunmuştur.