Yazar "Öztürk, Beyhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Andesite weathering caused by crustose lichens, xanthoria calcicola and diploschistes scruposus: A case study(2009) Erginal, A. Evren; Öztürk, BeyhanThis paper discusses micro-morphological changes in- duced by lichen weathering at the interfaces between dif- ferent types of lichen and their substrates composed of Mio- cene andesite, observed 10 km east of the city of Çanak- kale, NW Turkey. The evidences of physical and chemi- cal weathering that occur at SW facing surfaces of lichen- encrusted andesite were studied based on energy dispersive X-ray spectroscopy (EDX) and scanning electron micros- copy (SEM), as well as inductively coupled plasma atomic emission spectrometry (ICP-AES) analyses. Our results showed that both lichens contribute to the weathering of andesite, but with different rates. The weathered substrates under the lichens involved were determined to have in- creased amounts of Al, K, Ca, and Fe, but a decreased con- tent of Si, suggesting either protective role of lichens against chemical weathering or precipitation of organic salts and iron oxides during lichen growth.Öğe Biga Yarımadası'nda asimetrik havza gelişimi ve yapı ilişkisine bir örnek: Yapıldak Dere Havzası(Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 2008) Öztürk, Beyhan[No Abstract Available]Öğe Gelibolu Yarımadası'nın Kuzeybatı Kıyılarında Arazi Kullanımının Uzaktan Algılama ile İncelenmesi(2008) Akbulak, Cengiz; Erginal, A. Evren; Öztürk, BeyhanGelibolu Yarımadası’nın kuzeybatı kesiminde, Güneyli Köyü ve çevresinde yaklaşık 9.7 km uzunluğundaki kıyı şeridi ve gerisindeki kıyı bölgesinde, 1980’li yılların başından itibaren başlayan turizm faaliyetleri, arazi kullanımında önemli değişimlere yol açmıştır. Gelibolu-İstanbul karayolunun batısında kalan kıyı kesiminde geniş bir alanda gözlenen hızlı yapılaşmanın yarattığı bu değişim farklı tarihlere ait hava fotoğrafları, topoğrafya haritaları ve uydu görüntülerinin Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ortamında değerlendirilmesi ile ortaya konmuştur. Elde edilen bulgular ikincil konutların 2.2 km2lik bir sahada yayıldığını göstermektedir. Diğer taraftan son 30 yılı aşkın sürede ikincil konut sayısındaki artışla birlikte tarım ve orman alanlarının % 10’luk bir daralmaya maruz kalmıştır.Öğe Gökçeada’da sel afeti: 2014(2021) Acar, Zahıde; Gönençgil, Barbaros; Öztürk, BeyhanEge Denizinin kuzeyinde, 290 km 2 yüzölçümü ile Türkiye’nin en büyük adası olan Gökçeada, Çanakkale ilinin 12 ilçesinden biridir. Adrese Dayalı Nüfusa Kayıt Sistemi Sonuçlarından edinilen bilgiye göre, Gökçeada 9440 kişiden oluşan nüfusa sahiptir. Adanın, çevre özellikleri ile sosyo-ekonomik faaliyetleri önemli ölçüde bulunduğu coğrafi alanda etkili olan hava kütleleri ve cephesel sistemlere bağlı olarak şekillenir. Çalışmada, Gökçeada’da 2 Mayıs 2014 tarihinde meydana gelen sel afeti incelenmiştir. Sel afetinin gerçekleştiği Çınarlı yerleşimi geçirgenliğe sahip olan jeolojik birimlerin yüzlek verdiği bir sahadır. 2 Mayıs 2014 tarihinde Gökçeada merkez yerleşim yeri çevresinde gerçekleşen aşırı yağış ile Çınarlı’da taşkın ve sel afetleri yaşanmıştır. Çalışmada, 1/25.000 ölçekli topografya haritaları ile 1/100.000 ölçekli jeoloji haritasından yararlanılmıştır. Topografya haritalarından Gökçeada’ya ait Sayısal Yükseklik Modeli oluşturularak Büyükdere havzası için havza analizi yapılmıştır. Ayrıca yağışlar şiddetine göre sınıflandırılmıştır. Aşırı yağışın neden olduğu afete ilişkin değerlendirmelerin yapıldığı bu çalışmada, benzer bir afetin yaşanmaması adına çeşitli öneriler sunulmuştur. Arazi kullanımı ve akarsu yatağındaki problemlerin devam etmesi halinde bir sonraki şiddetli yağışın aynı alanda benzer bir sonuca yol açacağı sonucuna varılmıştır.Öğe Kuvaterner eolinit (Bozcaada) ve Eosen kumtaşı (Gelibolu Yarımadası) üzerinde Deniz tuzu ayrıştırması: mikroanalitik verilerin katkısı(2009) Erginal, Ahmet Evren; Öztürk, BeyhanBu çalışmada, kuzeybatı Türkiye’de iki farklı kıyı ortamında Kuvaterner eolinit ve Eosen kumtaşlarının ayrışmasını denetleyen faktörler Enerji Dağılımlı X Işınları Spektroskopisi (EDX) dedektörlü taramalı electron mikroskopisi (SEM), X ışınları difraktometrisi (XRD), ), X ışınları flöresans spektroskopisi (XRF) analizleri ve ince kesit yorumlarına göre ele alındı. Ayrışma sürecinin denetleyici unsurları açısından, petrografik özellikler, tuz kristalizasyonu ve biyolojik etkenlerin önemli olduğu görülmüştür. Ana kayaların farklı mineral bileşimleri ve buharlaşma koşullarının egemen olduğu kurak yaz devresinde gelişen halit ve jips kristalizasyonunun ortaklaşa etkisi nedeniyle ayrışma şekilleri boyut, şekil ve ayrışma derecesi bakımından farklı özelliklerdedir.Öğe The Character of Soil Temperature Regime over Turkey(2022) Tekkanat, İlyas Sadık; Öztürk, BeyhanThis paper presents the spatial and temporal characteristics of Turkish soil temperature regimes. Basic data consists of the monthly soil temperature averages from 153 stations at depths of 5, 10, 20, 50 and 100 cm for 44 years (1975-2018) record length. The soil temperature regime of Turkey has been analyzed based on both classical climatic regime approach (monthly average soil temperature change) and Soil Taxonomy. As expected, The annual course of soil temperatures differs between the coastal and inland areas of Turkey and in the western and eastern half. Latitude and continentality shapes the soil temperature regime in the eastern half of Turkey while elevation shapes the soil temperature regime in the western half of Turkey. The frost is seen in the eastern half of Turkey in January and February, except for coastal areas. Morever, the frost period goes up to 4 months (November-February) in northeastern Anatolia. Frost reaches up to 90 cm in this area. The high soil temperatures adversely affecting plant life (35 °C and above) is seen in the South-East Anatolia Region and Çukurova region in Turkey in July and August. These high temperatures are effective up to 80 cm in the region. The majority of Turkey has thermic soil or mesic soil. Considering long-term averages (1975-2018), there are four main soil temperature regimes in Turkey as frigid, thermic, mesic, hyperthermic. The eastern Mediterranean coastline and the southwestern Anatolian coastline are hyperthermic soil temperature regime character and the northeast Anatolia (Ardahan surroundings) show a frigid temperature regime character. Percentages of thermic and hyperthermic soil temperature regime have been increasing in the last 10 years. The increase is probably due to the above normal average air temperatures from July to December and the breaking of air temperature records in the last 10 years.