Eğitim fakültesi öğrencilerinin sosyal girişimcilik özellikleri ile öz yeterlik düzeyleri arasındaki ilişki

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Çanakkale il merkezinde bulunan ÇOMÜ Eğitim Fakültesi öğrencilerinin sosyal girişimcilik özellikleri düzeyi ile genel öz yeterlik düzeylerinin arasındaki ilişkiyi tespit etmek ve bazı değişkenlere göre incelemektir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde tasarlanmış ve 2021-2022 eğitim öğretim yılında ÇOMÜ Eğitim Fakültesinde öğrenim görmekte olan ve kümeleme örnekleme yöntemine göre belirlenen 3. ve 4. Sınıf 336 öğrencinin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama araçları olarak "Aday Öğretmenlerin Sosyal Girişimcilik Özellikleri Ölçeği" (Konaklı ve Göğüş, 2013) ve "Genel Öz Yeterlik Ölçeği" (Yıldırım ve İlhan, 2010) ile ilgili alan yazından faydalanılarak hazırlanan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler; basit doğrusal regresyon analizi ve korelasyon analizi yöntemi, ilişkisiz (bağımsız) örneklemler t testi ve ilişkisiz örneklemler için tek yönlü ANOVA yöntemi ve demografik veriler için frekans analizi ile incelenmiştir. Araştırmada bulgularına göre; eğitim fakültesi öğrencilerinde genel öz yeterlik değişkeninin sosyal girişimcilik değişkeninin anlamlı düzeyde bir yordayıcısı olduğu ve sosyal girişimcilik ile genel öz yeterlik düzeyleri arasında pozitif yönde orta düzeyde anlamlı düzeyde bir ilişki belirlenmiştir. Bulgulara bağlı olarak öğrencilerin sosyal girişimcilik ve genel öz yeterlik düzeylerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir. Eğitim fakültesi öğrencilerinin sosyal girişimcilik puan ortalamalarının; eğitim görülen anabilim dalı/bölüm, herhangi bir işte çalışmış olma durumu, annenin kendi işine sahip olma durumuna göre anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Eğitim fakültesi öğrencilerinin genel öz yeterlik puan ortalamalarının; cinsiyete, öğrenim görülen anabilim dalı/bölüm, akademik başarı, babanın iş sahibi olma ve girişimcilik eğitimi almış olma durumuna göre anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği belirlenmiştir.

The aim of this study is to determine the relationship between the level of social entrepreneurship and general self-efficacy levels of ÇOMÜ Faculty of Education students in Çanakkale city center and to examine them according to some variables. The research was designed in the relational survey model and was carried out with the participation of 336 students in the 3rd and 4th grades, who were studying at ÇOMÜ Faculty of Education in the 2021-2022 academic year and were determined according to the cluster sampling method. As data collection tools in the research, a personal information form prepared by making use of the literature on the "Social Entrepreneurship Characteristics Scale of Prospective Teachers" (Konaklı & Göğüş, 2013) and "General Self-Efficacy Scale" (Yıldırım & İlhan, 2010) was used. The data obtained in the research; simple linear regression analysis and correlation analysis method, unrelated (independent) samples t-test, one-way ANOVA method for unrelated samples and frequency analysis for demographic data. According to the findings of the study; It was determined that the general self-efficacy variable was a significant predictor of the social entrepreneurship variable in education faculty students, and a positive, moderately significant relationship was found between social entrepreneurship and general self-efficacy levels. Depending on the findings, it was determined that the students' social entrepreneurship and general self-efficacy levels were high. Social entrepreneurship average score of education faculty students; It was determined that there was a significant difference according to the department/department of education, having worked in any job, and the mother's own business. General self-efficacy score averages of education faculty students; It was determined that there were significant differences according to gender, department/department of education, academic achievement, father's having a job and having received entrepreneurship education.