Ortaokul Öğrencilerinin Beden Eğitimi Derslerindeki Mutluluk Düzeyleri ve Sportmenlik Davranışlarının İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırmada, ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi ve spor derslerindeki mutluluk düzeyleri ve sportmenlik davranışlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, nicel araştırma modeline göre tasarlanmış olup, betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini ortaokul öğrencileri, örneklemini ise Isparta ili Uluborlu ilçesi Çakır Hasan Ortaokulu ve Uluborlu İmam Hatip Ortaokulu öğrencileri oluşturmuştur. Araştırmada ölçme aracı olarak Uğraş ve Serbes (2019) tarafından geliştirilmiş olan Beden Eğitimi ve Spor Dersi Mutluluk Düzeyi Ölçeği ve Koç (2013) tarafından geliştirilmiş olan Beden Eğitimi ve Spor Dersi Sportmenlik Davranışı Ölçeğinden faydalanılmıştır. Verilerin istatiksel analizi ve çözümlenmesi için SPSS 29.0 paket programından yararlanılmıştır. Bu çalışmada, bağımsız grupların ikili karşılaştırmalarında, iki bağımsız grubun ortalamaları arasındaki farkları ortaya çıkarmak için t-testi, ikiden fazla değişkeni karşılaştırmak için tek yönlü ANOVA ve gruplar arasındaki farklılıkları açıklamak için Bonferroni testi kullanılmış ve p=.05 anlamlılık düzeyi varsayılmıştır. Bulgular: Araştırma bulguları doğrultusunda mutluluk düzeyinin ortalamanın altında, sportmenlik davranış alt boyutlarından uygun davranışlar sergilemenin yüksek, uygunsuz davranışlardan kaçınmanın ortalama ve beden eğitimi ve spor dersi sportmenlik davranışı toplam puanının ise ortalamanın altında olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Cinsiyet ve sınıf değişkenlerine göre mutluluk düzeyleri ve sportmenlik davranışları ölçek toplam puanlarında anlamlı farklılık tespit edilmezken, lisanslı spor yapma durumu değişkenine göre, mutluluk düzeyleri ve sportmenlik toplam puanında anlamlı farklılık tespit edilmiştir.

Purpose: In this study, it was aimed to examine the happiness levels and sportsmanship behaviors of secondary school students in physical education classes. Method: The research was designed according to the quantitative research model and the descriptive survey method was used. While the universe of the research was composed of secondary school students, the sample was formed by students of Çakır Hasan Secondary School and Uluborlu İmam Hatip Secondary School in Uluborlu district of Isparta province by using easily accessible sampling method. The Physical Education Lesson Happiness Level Scale developed by Uğraş and Serbes (2019) and the Physical Education Class Sportsmanship Behavior Scale developed by Koç (2013) were used as measurement tools in the research. SPSS 29.0 package program was used for statistical analysis and analysis of the data. In the study, T test was applied in independent groups in pairwise comparisons to reveal the differences between the means of two independent groups, one-way anova was used to compare three or more variables, and the Bonferroni test was used to determine the difference between groups, and the significance level was taken as p=.05. Results: In line with the research findings, it has been determined that the level of happiness is below the average, exhibiting appropriate behaviors from the sub-dimensions of sportsmanship behavior is high, avoiding inappropriate behaviors is average, and the total score of sportsmanship behavior in the physical education lesson is below the average. Conclusion: While no significant difference was found in the total scores of the scale of happiness levels and sportsmanship behaviors according to the gender and class variables, a significant difference was found in the happiness levels and sportsmanship total score according to the licensed sporting status variable.