Çeltikte Damla Sulama ile Su Tutma Bariyerinin Kullanımı

Abstract

Çeltik yetiştiriciliğinde geleneksel göllendirme sulama uygulandığı için diğer bitkilere oranla çok daha fazla su kullanılmaktadır. Bu nedenle, kurak yıllarda çeltik yetiştirilen alanlara sınırlamalar getirilmektedir. Bu çalışma, çeltik (Oryza Sativa L. cv. Luna) bitkisinde su tasamıfu sağlayan yöntemlerden damla sulama (DI) ve su tutma bariyerinin (STB) göllendirme sulama yönteminin uygulandığı çiftçi uygulaması ile su kullanımı verim ve kalite özellikleri açısından karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Araştırma 2017 yılında Edirne İli Enez İlçesi Çavuş Köyü’nde yürütülmüştür Deneme süresince toprak nemi sensörler aracılığıyla izlenmiştir Sulamalar DI ve DI+STB konularında toprakta kullanılabilir su tutma kapasitesinin %15+5’i tüketildiğinde tekrar tarla kapasitesine tamamlanması şeklinde yapılmıştır Çiftçi uygulamasında ise sulamalar çiftçinin kendisi tarafından yapılmıştır Çalışma sonucunda ele alınan konular arasında incelenen özelliklerin birçoğunda istatistiksel olarak önemli farklılıklar bulunmuştur En yüksek verim çiftçi uygulamasından elde edilirken en düşük verim DI+STB konusundan elde edilmiştir Buna karşın DI+STB konusunda çiftçi uygulamasına göre %83 3 daha az su kullanılmıştır. Çiftçi DI ve DI+STB konularına ilişkin toplam sulama suyu miktarı sulama suyu’kullanım randımanı ve verim değerleri sırasıyla 5580-1375-930 mm, 0,1-0,4-0,5 kg/m' ve 708,0-576,3— 438,7 kg/da olarak bulunmuştur. Çalışmanın sonucu olarak, azalan su kaynakları nedeniyle, su tasamıfu sağlamada alternatif yöntemler olarak DI ve DI+STB uygulamalarının kullanım potansiyeline sahip olduğu söylenebilir Ancak halen yerim azalmasının önüne geçebilecek uygulamaların araştırılacağı çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.

In the cultivation of rice is used much more water than other plants that rice is generally irrigated by basin irrigation. Therefore, areas cultivated rice are restricted in dry years. This study was carried out in order to determine the differences in water use, yield and quality traits among the drip irrigation (DI), the water retention barrier (STB) from the water-saving methods and the basin irrigation in the rice (Oryza Sativa L. cv. Luna). The research was conducted in Çavuç Village, Enez District of Edirne in 2017. During the experiment, soil moisture was monitored via sensors. Irrigation was done by completing to the field capacity when 15è5% of the water- holding capacity in the soil was consumed in the DI and DI + STB treatments. In the farmer treatment, it was made by the farmer himself. As a result of the study, statistically significant differences among the treatments were found in many of the treats examined. The highest yield was obtained from the farmer treatment, while the lowest yield was obtained from DI + STB treatment. However, 83.3% less water is used for DI + STB than farmer treatment. The total amount of irrigation water, IWUE and yield values for the farmer, DI and DI + STB treatments were found as 5580-1375-930 mm, 0,1—0, ,5 kg/m' and 708,0-576,3M38,7 kg/da, respectively. Consequently, it can be said that DI and DI + STB have the potential to be used as alternative methods to save water due to decreasing water resources. However, there is a need for studies to investigate applications that may prevent the decrease in rice yield. However, it is considered that the studies are still needed to investigate practices preventing decrease in yield.