Türkiye’de Kamu Eğitim Harcamalarının Suç Oranları Üzerindeki Etkisi

Abstract

Eğitim seviyesi, ülkelerin refah seviyesinde önemli bir belirleyicidir. Eğitimin ülkelerin refahını yükseltmesinde, işgücü piyasasının etkinliğini arttırarak ekonomik kalkınmaya yaptığı faydalardan toplum düzenini sağlayan sosyal faydalara kadar birçok neden bulunmaktadır. Devletin başlıca görevleri arasında yer alan eğitim hizmeti, toplumların gelişmesine ve ilerlemesine önemli katkı sağlamaktadır. Günümüzde eğitim seviyesi yüksek gelişmiş ülkelerde, güven ortamının büyük ölçüde sağlandığı görülmektedir. Bu husus, toplumun refahının öncelikli belirleyicilerinden biri olan eğitime yapılan kamu harcamaları ve suç oranları arasındaki ilişki değerlendirmeye elverişli bir konu haline getirmektedir. Çalışma, Türkiye’de yapılan kamu eğitim harcamalarının suç oranları üzerindeki etkilerini analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu doğrultuda çalışmada 1983-2020 dönemine ait kamu eğitim harcamalarının milli gelire oranı ile suç oranını göstermek üzere hükümlü sayılarının nüfusa oranı arasındaki ilişki, kesirli frekanslı Fourier Gecikmesi Dağıtılmış Otoregresif (ARDL) sınır testiyle analiz edilmiştir. Analiz sonucunda, Türkiye’de kamu eğitim harcamalarının suç oranları üzerinde etkili olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Literatürde eğitim ve suç ilişkisini ele alan çalışma sayısı oldukça fazla olmasına karşın, eğitim harcamalarının suç oranlarına etkilerini değerlendiren ampirik çalışmaların sayısı oldukça azdır. Bu nedenle çalışmanın literatüre katkı sağlaması beklenmektedir.

Education level is an important determinant of the welfare level of countries. There are many reasons why education increases the welfare of countries, from the benefits it provides to economic development by increasing the efficiency of the labor market to the social benefits that provide social order. Education service, which is among the main duties of the state, makes a significant contribution to the development and progress of societies. Today, in developed countries with a high level of education, it is seen that an environment of trust is provided to a great extent. This makes the relationship between public expenditures on education, which is one of the primary determinants of the welfare of the society, and crime rates a subject to be evaluated. The study aims to analyze the effects of public education expenditures on crime rates in Turkey. In this direction, the relationship between the ratio of public education expenditures to national income for the 1983-2020 period and the ratio of the number of convicts to the population to show the crime rate was analyzed with the fractional frequency Fourier Delay Distributed Autoregressive (ARDL) boundary test. As a result of the analysis, it has been concluded that public education expenditures are not effective on crime rates in Turkey. Although the number of studies dealing with the relationship between education and crime is quite high in the literature, the number of empirical studies evaluating the effects of education expenditures on crime rates is very low. For this reason, it is expected that the study will contribute to the literature.