Biyokömür, kompost ve kompost+biyokömür karışımının toprak karbon mineralizasyonu ve bazı toprak özellikleri üzerine etkisi

Abstract

Ülkemiz topraklarının önemli sorunlarından biri topraklarda organik karbon eksikliğidir. Toprak organik karbonunu arttırmak için kullanılabilecek çeşitli organik bazlı toprak düzenleyiciler vardır. Bunlar arasında en fazla kullanılanların başında kompost ve hayvan gübresi gelmektedir. Kompost araziye uygulandıktan bir süre sonra mineralize olarak atmosfere karbondioksit (CO2) salınımı yapabilmektedir. Organik karbonun toprakta daha fazla tutulum sağlaması amacıyla biyokömür uygulanması sürdürülebilir tarım için önemli bir stratejidir. Bu çalışmamızda mısır koçanı biyokömürü (MB) ve pirina kompostunun (PK) farklı dozlarının ve kombinasyonlarının, topraktan CO2 salınımı üzerine etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla kil bünyedeki toprağa farklı dozlarda PK (ağırlıkça %2, %4) ve MB (%1, %2) eklenmiş, cam kavanozlarda sabit nem ve sıcaklık koşullarında 165 gün inkübe edilmişlerdir. İnkübasyon süresince kavanozlardan 3, 7, 10, 15, 22, 29, 36, 43, 50, 120, 127, 150 ve 165. günde CO2 çıkışı belirlenmiştir. Çalışma sonunda topraklarda toplam organik madde, agregat stabilitesi (AS), pH ve EC analizleri yapılmıştır. Pirina kompostu karıştırılan topraklara ayrıca biyokömür (%2, 4) ilave edilmesi sonucunda, topraklardan salınan CO2 miktarı azalmıştır. Zaman, doz, uygulamalar ve interaksiyonları istatistiki açıdan önemli bulunmuştur. Organik madde analiz sonuçlarına göre tüm uygulamalar organik madde miktarını arttırmıştır ve biyokömür uygulamaları hariç bütün uygulamalar istatistiki açıdan önemlidir. Agregat stabilitesinde kontrol toprağına göre en yüksek artış %2 kompost uygulamasında (%38,37) olmuştur. pH ve EC değerleri kontrol toprağında en düşük, %4 kompost + %2 biyokömür uygulamasında en yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak biyokömür ve kompostun bir arada uygulanmasının toprak organik madde miktarını arttırmış ve kompostla beraber toprağa ilave edilen biyokömürün topraktan CO2 salınımını azaltmıştır.

One of the important problems of our country's soil is the lack of soil organic carbon. There are various organic-based soil conditioners that can be used to increase soil organic carbon. Among these, compost and animal manure are the most used ones. After a while, the compost can be mineralized and release carbondioxide (CO2) into the atmosphere. The application of biochar is an important strategy for sustainable agriculture in order to provide more sequestration of organic carbon in the soil. In this study, the effects of different doses and combinations of corncob biochar (MB) and olive pomace compost (PK) on CO2 release from soils were investigated. For this purpose, different doses of PK (2%, 4% w/w) and MB (1%, 2% w/w) were added to the clay soil, and they were incubated in glass jars under constant humidity and temperature conditions for 165 days. During the incubation period, CO2 release was determined from the jars at 3, 7, 10, 15, 22, 29, 36, 43, 50, 120, 127, 150, and 165. days. At the end of the study, total organic matter, aggregate stability (AS), pH and EC analyzes were conducted. As a result of the addition of biochar (2% and 4%) to soils mixed with olive pomace compost, the amount of CO2 released from soils decr eased. Sampling time, dose, treatments and their interactions were found to be statistically significant. According to the organic matter analysis results, all applications increased the amount of organic matter and other applications were statistically significant except for only biochar applications. Except for biochar applications, all applications are statistically significant. The highest increase in aggregate stability was observed in 2% compost application (38,37%) compared to control soil. pH and EC values were the lowest in the control soil and the highest in 4% compost + 2% biochar application. As a result the application of biochar and compost together increases the amount of soil organic matter and reduces CO2 emission from soils.