Sosyal kriz dönemlerinde dinin etkisi: Türkiye'de koronavirüs dönemi örneği

Abstract

Bu tez çalışmasında, öncelikle krizin toplumsal yaşam üzerindeki etkileri incelenmiş; ardından kriz kaynaklı toplumsal gerilimi yönetme amacıyla kullanılan dinsel uygulamalar araştırılmıştır. Doğal afetler, savaşlar, salgın hastalıklar gibi faktörler insanlık tarihi boyunca toplumsal krizlere yol açmıştır. Bu tez çalışmasının odağında, 31 Aralık 2019'da resmi olarak ilk kez tespit edilen ve 11 Mart 2020'de Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından küresel pandemi ilan edilen Covid-19 kaynaklı salgın hastalığın yarattığı toplumsal kriz(ler) yer almaktadır. Toplumsal kriz ve salgın hastalık ilişkisinin anlaşılması amacıyla öncelikle, tarihsel örnekler incelenmiştir. Ardından, Türkiye'de Sağlık Bakanlığı tarafından ilk vakanın görüldüğüne ilişkin beyanatın verildiği 11 Mart 2020 tarihiyle başlayan ve ilk "normalleşme" periyodu olarak ilan edilen 1 Haziran 2020 tarihi aralığındaki "I. Dalga" süreci, kriz yönetme uygulamalarından dini pratiklerin etkileri, Çanakkale'de yapılan "derinlemesine görüşme"lerden toplanan veriler üzerinden değerlendirilmiştir.

In this thesis, first of all, the effects of the crisis on social life were examined; Then, the religious practices used to manage the social tension caused by the crisis were investigated. Factors such as natural disasters, wars and epidemics have led to social crises throughout human history. The focus of this thesis is the social crisis(s) caused by the epidemic disease caused by Covid-19, which was officially detected for the first time on 31 December 2019 and declared a global pandemic by the World Health Organization (WHO) on 11 March 2020. First of all, historical examples will be examined in order to understand the relationship between social crisis and epidemic disease. Then, the "1. the wave" process, the effects of crisis management practices and religious practices were evaluated through the data collected from the "in-depth interviews" held in Çanakkale.