Hastane öncesi sağlık hizmetleri istasyonlarında çalışan sağlık personellerinin ruhsal hastalık ve davranışsal acillere yönelik görüşlerinin değerlendirlmesi

Abstract

Hastane öncesi acil sağlık hizmetleri istasyonları; ani olarak gelişen hastalık, kaza ve afet durumlarında 7/24 kesintisiz sağlık hizmeti sunan birimlerdir. Yapılan çalışmada hastane öncesi acil sağlık hizmetleri çalışanlarının ruhsal ve davranışsal acillere yönelik görüşleri ve tutumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma tanımlayıcı türdedir. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından literatüre dayanılarak anket formu oluşturuldu. Araştırmanın evrenini acil sağlık hizmetleri istasyonlarındaki sağlık personelleri oluşturdu, çalışmaya katılmayı kabul eden 324 kişi ile gerçekleştirildi. Çalışmaya katılanların %53,4'ü lisans ve lisansüstü mezunu, %50,3'ü ATT, %44,1'i AABT, %51,9'unu 11 yıl ve üstü çalışanlardı. Davranışsal ve ruhsal acillere müdahale esnasında herhangi bir yaralanma maruz kalmayanlar %86,4'ünü oluşturmaktadır. Katılımcıların %65,7'si davranışsal acil durumları yönetmek için kendini yeterli hissederken, %87' si davranışsal acilleri yönetmenin zor bir durum olduğunu, %82' ruhsal hastaların tehlikeli olduğunu, %93,2'si müdahale aşamasında güvenlik güçleriyle eşgüdümlü çalışılması gerektiğini, %83 hizmet içi eğitim ve %83,3'de akış şemasına gereksinim olduğu bildirdi. Eğitim durumu ve cinsiyet değişkenlerine göre, davranışsal acil durumlarında sözlü sakinleştirebilme ve müdahalede güvenlik güçlerinin olması gerektiği arasında anlamlı farklılık saptandı (p<0,05). Araştımayla sağlık personelinin tutum, önerileri, bilgi ve becerilerine yönelik elde edilen bulguların literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Pre-hospital emergency health services stations; are units that provide 24/7 uninterrupted health service in cases of sudden illness, accident and disaster. In this study, it was aimed to evaluate the views and attitudes of pre-hospital emergency health care workers towards mental and behavioral emergencies. The research is of descriptive type. As a data collection tool, a questionnaire form was created by the researcher based on the literature. The population of the research consisted of the health personnel in the emergency health services stations, and it was carried out with 324 people who agreed to participate in the study. 53.4% of the participants were undergraduate and graduate graduates, 50.3% were ATT, 44.1% AABT, 51.9% were working for 11 years or more. Those who were not exposed to any injuries during the intervention in behavioral and mental emergencies constitute 86.4%. While 65.7% of the participants felt competent to manage behavioral emergencies, 87% said that managing behavioral emergencies is a difficult situation, 82% mental patients are dangerous, 93.2% should work in coordination with the security forces during the intervention phase, 83% reported the need for in-service training and 83.3% the need for a flow chart. A significant difference was found between the ability to verbally calm down in behavioral emergencies and the need for security forces to intervene, according to educational status and gender variables (p<0.05). It is thought that the findings about the attitudes, suggestions, knowledge and skills of the health personnel will contribute to the literature.