Manevi hayat ve din: Çanakkale örneği

Abstract

"Manevi Hayat ve Din: Çanakkale Örneği" başlıklı tez çalışmamız inanç alanı içerisinde yer alan dini ve manevi unsurların ilişkisel olarak nasıl değerlendirilebileceğine dair bir model oluşturma sorunsalına dayanmaktadır. Teorik olarak kavramsallaştırılmış örüntüler alanı ile pratik alandaki öznel deneyim arasındaki ilişkinin yorumsamacı bir çerçevede değerlendirilmesi amaçlanmıştır. İnanç alanının etkilerini de içeren "benlik" inşasının psikolojik bir ben ile sosyalojik bir bananın diyalektiği içinde inşa edildiği ve ardından bağlamsal olarak idame edildiğine yönelik, sosyal psikolojik Meadci sayıltı çerçevesinde düşünülecek olursa, sosyolojik bir "bana"nın etkileri olarak yorumlayabileceğimiz örüntüler alanı olarak din kurumunun sosyal bilimsel açıdan "tözcü" ve hatta "dogmatik" kavramsallaştırmalarının, bireylerin "maneviyat deneyimleri" olarak yorumlanabilecek öznel deneyimleri olan ilişkisinin bu çalışma kapsamında din sosyolojik açıdan değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Din kurumunun örüntüler alanının ilişkiselsel açıdan öznel boyutunun sosyolojik kavramsallaştırılmalar geliştirilmesi açısından önemine dikkat çeken bu çalışma kapsamında örüntülere ilişkin ikincil düzey kavramsallaştırmalara dayalı açıklamaların, maneviyat deneyiminin öznel boyutunun bileşenleri çerçevesinde eleştirel bir perspektifte deneyiminin temel bileşenleri çerçevesinde değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.

"Spiritual Life and Religion: The Example of Çanakkale" is aimed at creating a model for how the religious and material elements within the scope of our thesis study can be evaluated relationally. Theoretically, it is conceptualized as a concept that is intended to be interpreted about experience-related experiences. If we think within the framework of the social psychological Meadian assumption that the construction of the "self", which includes the effects of the belief field, is constructed within the dialectic of a psychological self and a socialist ego, and then maintained contextually, the institution of religion as a field of patterns that we can interpret as the effects of a sociological "me". In this study, it is aimed to evaluate the sociological perspective of religion, the relationship between the "substantive" and even "dogmatic" conceptualizations of social science and the subjective experiences of individuals that can be interpreted as "spiritual experiences". In this study, which draws attention to the importance of the relational subjective dimension of the pattern field of the religious institution in terms of developing sociological conceptualizations, it is aimed to evaluate the explanations based on secondary level conceptualizations of patterns within the framework of the basic components of the experience in a critical perspective within the framework of the subjective dimension of the spirituality experience.