112 acil sağlık hizmetleri çalışanlarında işe bağlı gerginlik ve duygusal zeka ile ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, 112 acil sağlık hizmetleri çalışanlarında işe bağlı gerginlik ve duygusal zekâ ile ilişkisi incelenmiştir. Araştırmada ayrıca işe bağlı gerginliğin demografik değişkenlerle ilişkisi belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma İstanbul'da görev yapan 112 acil sağlık hizmetleri çalışanlarının (118 kadın, 172 erkek) katılımlarıyla gerçekleştirilmiştir. Katılımcılardan çalışma için oluşturulan Sosyodemografik Bilgi Formu'nu, İşe Bağlı Gerginlik Ölçeği'ni ve Bar-On Duygusal Zekâ Ölçeği'ni cevaplamaları istenmiştir. Katılımcıların cevapları SPSS programı ile analiz edilmiş, istatistiksel yöntem olarak verilere Pearson korelasyon analizi ve çok değişkenli regresyon analizi uygulanmıştır. Analiz sonuçları acil sağlık hizmetleri çalışanlarının işe bağlı gerginliklerinin yüksek düzeyde olduğunu; duygusal zekâ düzeylerinin ise orta düzeyde bulunduğunu göstermiştir. Katılımcıların duygusal zekânın ana boyutlarına ilişkin bulguları incelendiğinde ise çalışanların duygusal zekânın stresle başa çıkma boyutu puan ortalamalarının en düşük, uyumluluk ana boyutu puan ortalamalarının en yüksek olduğu görülmüştür. 112 acil sağlık hizmetleri çalışanlarının işe bağlı gerginlik düzeylerine ilişkin bulgular; cinsiyet, çalışma pozisyonu, çalışma süresi ve işten ayrılma düşüncesine göre katılımcıların işe bağlı gerginlik düzeylerinin anlamlı olarak farklılaştığını ortaya koymuştur. İşe bağlı gerginlik ve duygusal zekâ arasındaki ilişkiye ilişkin yapılan korelasyon analizi sonuçları, işe bağlı gerginliğin duygusal zekânın kişiler arası beceriler ana boyutu dışında toplam duygusal zekâ, kişisel beceriler, uyumluluk, stresle başa çıkma ve genel ruh durumu ana boyutları ile ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Çalışmada 112 acil sağlık hizmetleri çalışanlarının işe bağlı gerginliklerinin duygusal zekânın stresle başa çıkma ve genel ruh durumu ana boyutları v tarafından yordandığı bulunmuştur. Ambulans hizmeti veren bölgelerin yoğunlukları tespit edilmeli ve her mobil ekibin dinlenme ve kişisel gereksinimleri karşılama aralıkları düzenlenmelidir. Yoğun çalışma temposunu azaltacak önlemler geliştirilmelidir.

In the current study, the relationship between work-related strain and emotional intelligence in 112 emergency health service workers was examined. It was also aimed to identify the relationship of work-related strain with demographic variables. The study was carried out with the participation of 112 emergency health service workers (118 female, 172 male) working in Istanbul. The participants were asked to fill out the Sociodemographic Information Form prepared for the study as well as the Work-Related Strain Inventory and the Bar-On Emotional Quotient Inventory. The participants' answers were analyzed using the SPSS program, and Pearson's Correlation and Multivariate Regression Analyses were applied to the data as statistical methods. The analysis results showed that the emergency health service workers had high levels of work-related strain and moderate levels of emotional intelligence. When the participants' findings regarding the main dimensions of emotional intelligence were examined, it was observed that the " stress management" sub-dimension of emotional intelligence had the lowest mean score while the "adaptability" sub-dimension had the highest. The findings revealed that the work-related strain levels of the participants differed significantly based on gender, working position, duration of employment, and the thought of quitting. The results of the correlation analysis performed on the relationship between work-related strain and emotional intelligence revealed that in addition to the "interpersonal skills" main dimension of emotional intelligence, work-related strain was related to the main dimensions of overall emotional intelligence, intrapersonal skills, adaptability, stress management, and general mood. In the study, it was found that the work-related stress levels of the 112 emergency health service workers were vii predicted by emotional intelligence's main dimensions of stress management and general mood. The densities of the regions providing ambulance service should be determined and the rest intervals of each mobile team should be arranged to meet their personal needs. Measures should be developed to reduce the intense working tempo.