COVID-19 kliniğinde yatarak takip edilen hastaların anksiyete ve depresif belirti düzeylerinin klinik seyir ile ilişkisi

Abstract

Giriş ve Amaç: Pandemi sürecinin psikososyal etkileri ve multisistemik bir hastalık olarak değerlendirilen COVID-19 enfeksiyonunun merkezi sinir sistemine olan direkt ve dolaylı etkileri, psikiyatrik hastalıkların etiyolojisinde inflamasyonun rolü ile ilgili yapılan çalışmalar, COVID-19 enfeksiyonunda psikiyatrik belirtilerin taranmasının önemine işaret etmektedir. Bu çalışmada COVID-19 enfeksiyonu tanısı ile yatarak tedavi edilen hastaların yatışlarının ilk günündeki anksiyete ve depresif belirti düzeylerinin COVID-19 hastalık şiddetinin artışı ile ilişkili olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmamız, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi COVID-19 kliniğinde 14.06.2021-14.09.2021 tarihleri arasında yatarak takip edilen kronik psikiyatrik hastalık tanısı ve halen kullanmakta olduğu psikiyatrik tedavi olmayan 64 hasta ile tamamlanmıştır. Yatışlarının ilk gününde hastaların sosyodemografik ve klinik verileri, laboratuvar değerleri (lökosit, nötrofil, trombosit, lenfosit, CRP) kaydedilmiş ve Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (STAI), Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ), Standardize Mini Mental Test (SMMT), COVID-19 Algısı Ölçeği (CAÖ), COVID-19'un Kontrolü Algısı Ölçeği (CKAÖ) uygulanmıştır. Klinik seyir, hastane bilgi sistemi üzerinden takip edilmiştir, Sağlık Bakanlığı Kılavuzuna göre hastalık şiddeti artan hastalar, COVID-19 klinik seyrinde kötüleşme olan hasta grubunu oluşturmuştur. Bulgular: Çalışmaya COVID-19 kliniğinde yatarak takip edilen, hafif-orta şiddette pnömoni tanısı olan 64 hasta alınmıştır. Hastaların %35,9'u (n=23) kadın, %64,1'i (n=41) erkekti ve yaş ortalaması 56,50±16,02 yıldı. Hastaların %39,1'inde (n=25) COVID-19 kliniğinde kötüleşme olduğu, COVID-19 kliniğinde kötüleşme olan hastaların STAI- Sürekli Anksiyete puanlarının (p=0,002) ve STAI- Durumluk Anksiyete puanlarının (p=0,026) COVID-19 kliniğinde kötüleşme olmayan hastalara göre anlamlı olarak daha yüksek olduğu görülmüştür. HDDÖ puanlarında ise anlamlı farklılık saptanmamıştır. STAI ve HDDÖ puanlarının hastanede yatış süresi ile STAI- Durumluk Anksiyete puanlarının ise sistemik inflamatuar yanıt indeksi (SII= trombositXnötrofil/lenfosit) ile istatistiksel olarak anlamlı düzeyde pozitif korelasyonu olduğu; STAI- Sürekli anksiyete puanlarının kadın cinsiyet, eğitim durumu ve tanımlanan ekonomik durum, hastanede yatış öyküsü ile; HDDÖ puanlarının eğitim durumu ve tanımlanan ekonomik durum ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Sonuç: COVID-19 pandemisi sürecinde psikiyatrik belirti ve sendromların yaygınlığı artmıştır ve çalışmamızın sonuca göre durumluk ve sürekli anksiyete düzeyleri COVID-19 hastalık şiddetinin artışı ile ilişkili görünmektedir. Psikiyatrik belirtilerin erken dönemde tespit edilmesi, erken müdahalelerin uygulanabilmesi, psikiyatrik hastalık gelişiminin önlenmesi ve COVID-19 prognozu açısından önemli görünmektedir. Psikiyarik belirtilerin daha geniş bir popülasyonda diğer klinik değişkenlerle birlikte uzunlamasına takiple değerlendirilmesi gerekmektedir.

Introduction and Aim: The psychosocial effects of the pandemic, the direct and indirect effects on the central nervous system of the COVID-19 infection which is accepted as a multisystem disease, point to the importance of screening for psychiatric symptoms in COVID-19 infection. In this study, we aimed to investigate whether the anxiety and depressive symptom levels on the first day of hospitalization of inpatients with COVID-19 infection are associated with an increase in the severity of COVID-19 disease. Method: Our study was completed with 64 patients who were not currently using any psychiatric treatment and without a diagnosis of chronic psychiatric disease who were hospitalized between 14.06.2021 and 14.09.2021 in the COVID-19 clinic of Çanakkale Onsekiz Mart University Health Practice and Research Hospital. Sociodemographic and clinical data, laboratory values (leukocyte, neutrophil, thrombocyte, lymphocyte, CRP) of the patients were recorded on the first day of their hospitalization, and State-Trait Anxiety Inventory (STAI), Hamilton Depression Rating Scale (HDRS), Standardized Mini Mental Test (SMMT), Perception of COVID-19 (P-COVID-19), Perception of Control of COVID-19 (PCo-COVID-19) were applied. The clinical course was followed through the hospital information system. According to the Ministry of Health Guide, patients with increased disease severity constituted the patient group with worsening in the clinical course of COVID-19. Results: A total of 64 patients with mild to moderate pneumonia, who were hospitalized in the COVID-19 clinic, were included in the study. 35.9% of the patients were female, 64.1% were male, and the mean age was 56.50±16.02 years. It was determined that 39.1% of the patients had worsening in the COVID-19 clinic. It was determined that the STAI-S and STAI-D Anxiety scores of the patients with worsening in the COVID-19 clinic were significantly higher than the patients without worsening in the COVID-19 clinic. No significant difference was found in HDRS scores. It was found that STAI-S and HDRS scores had a statistically significant positive correlation with the length of hospital stay, and STAI-D scores with the systemic inflammatory index (SII). STAI-T anxiety scores were associated with female gender, educational status and defined economic status, and hospitalization history. HDRS scores were found to be associated with educational status and defined economic status. Conclusion: The prevalence of psychiatric symptoms and syndromes increased during the COVID-19 pandemic, and according to the results of our study, state and trait anxiety levels seem to be associated with the increase in the severity of COVID-19 disease. Early detection of psychiatric symptoms seems to be important in terms of applying early interventions, preventing the development of psychiatric disease, and prognosis of COVID-19. Psychiatric manifestations need to be evaluated in a larger population with longitudinal follow-up along with other clinical variables.