Üniversite hastanesi çalışanlarının aşı davranışları ve aşı karşıtlığı düzeyi

Abstract

Amaç: Üniversite hastanesi çalışanlarının aşı davranışları ile aşı karşıtlığı düzeylerini saptamayı ve aşı tereddütlerinin hangi nedenlerden kaynaklandığını bulmayı amaçladık. Yöntem: Kesitsel desendeki bu çalışmaya Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde çalışmakta olan 891 hastane personeli katılmıştır. Katılımcıların kendileri ve varsa çocuklarıyla ilgili aşılanma tutum ve davranışlarını araştırmak amacıyla araştırmacıların oluşturduğu sosyodemografik veri formu ile Sarıgül ve ark. tarafından geliştirilmiş olan "Aşı Karşıtlığı Değerlendirme Ölçeği" katılımcılara dağıtıldı ve doldurmaları istendi. Bulgular: On sekiz yaşından sonra aşı yaptırma oranı %74,6 idi. En çok yaptırılan aşılar tetanoz-difteri, hepatit B ve influenzaydı. Katılımcıların %10,2'si (n=91) aşı yaptırmaları önerildiği halde kabul etmemişti. Aşı yaptırmayı reddetme nedenleri aşı olmayı gerek görmemek, aşı içeriğine güvenmemek ve yan etki endişesi idi. Katılımcıların %44,3'ünün (n=395) çocuğu vardı. Çocuğuna herhangi bir aşının uygulanmasını reddeden katılımcı oranı %4,1 (n=16) idi. Aşı karşıtlığı ölçeği ile yapılan analizlerde Kadın cinsiyette olmak, eğitim düzeyinin düşük olması, yüksek gelir algısına sahip olmak, kırsalda yaşamak ve çocukluk aşılarının uygulanmamış olması aşı karşıtlığı puanında artış ile ilişkili bulundu. Sonuç: Çalışmamıza katılan üniversite hastanesi çalışanlarının %10,2'sinin önerilen bir aşıyı reddettiği görülmüştür. Katılımcıların tümü çocuklarına rutin çocuk takvimi aşılarını eksiksiz yaptırmış olsa da ek aşı önerildiğinde %4,1 oranında tereddüt yaşayan ve reddedenler de bulunmaktadır. Bu oranlar yapılmış diğer çalışmalarla benzerdir. Her çalışmada sıklık sırası değişse de aşı tereddütü genel olarak aşı yan etkilerine karşı duyulan korkudan ve aşı içeriğine olan güvensizlikten kaynaklanmaktadır.

Objective: We aimed to determine the vaccination behaviors and anti-vaccination levels of university hospital staff and to find out the reasons for vaccination hesitations. Method: 891 hospital personnel working at Çanakkale Onsekiz Mart University Medical Faculty Hospital participated in this cross-sectional study. Sarıgül et al. The "Vaccination Anti-Vaccination Assessment Scale" developed by was distributed to the participants and they were asked to fill in. Results: The rate of vaccination after the age of 18 was 74.6%. The most frequently administered vaccines were tetanus-diphtheria, hepatitis B and influenza. Although 10.2% (n=91) of the participants were advised to get vaccinated, they did not accept it. The reasons for refusal to get the vaccine were not seeing the need to be vaccinated, not trusting the vaccine content, and fear of side effects. 44.3% (n=395) of the participants had children. The rate of participants who refused to apply any vaccine to their child was 4.1% (n=16). In the analyzes made with the anti-vaccination scale, it was found that being female, having a low education level, having a high income perception, living in the countryside, and not having childhood vaccinations were associated with an increase in the anti-vaccination score. Conclusion: It was observed that 10.2% of university hospital employees participating in our study refused a recommended vaccine. Although all of the participants had their children fully vaccinated, there were also those who hesitated and refused at a rate of 4.1% when additional vaccines were offered. These rates are similar to other studies. Although the order of frequency varies in each study, vaccine hesitancy is generally caused by fear of vaccine side effects and distrust of vaccine content.