Türkçe öğretmen adaylarının dijital yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmada, Türkçe öğretmeni adaylarının dijital yeterlik düzeylerini farklı değişkenler açısından analiz edilmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın örneklem grubunu Türkiye'nin batısındaki bir devlet üniversitesinde eğitim gören 157 Türkçe öğretmeni adayı oluşturmaktadır. İlişkisel tarama modeli adı verilen bir nicel araştırma modeli kullanılarak yapılan bu araştırmada, Türkçe öğretmeni adaylarının dijital yeterliklerini belirlemek amacıyla Türkçe'ye uyarlanmış olan "Üniversite Öğrencilerinin Temel Dijital Yeterlikleri Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmaya katılan öğretmen adayları, genellikle eğitim teknolojileriyle ilgili eğitimlere katılmamaktadır. Çalışmaya katılan öğretmen adaylarının çoğunluğu, günlük olarak 4 saatten fazla İnternet kullanmakta olup, 1-2 saat kullanımı ise oldukça azdır. Adaylar genellikle bilgisayarlarına erişebilmekte, İnterneti aktif bir şekilde kullanmakta ve sosyal medya platformlarını sıklıkla ziyaret etmektedirler. Ancak, dijital içerik geliştirme konusunda kendilerini genel olarak yetersiz hissetmektedirler. Veri okuryazarlığı ve iletişim boyutunda kendilerini yeterli görmelerine rağmen, üniversite gazetelerini takip etme eğiliminde değillerdir. Araştırmada, öğretmen adaylarının cinsiyetleri, sınıf düzeyleri, not ortalamaları, eğitim teknolojilerine yönelik etkinliklere katılım durumları, İnternete erişim durumları, dijital yeterlilik algıları, sosyal medya kullanım durumları, Türkçe eğitimiyle ilgili dijital içerik geliştirme durumları, günlük İnternet kullanım süreleri, bilgisayara ve tablete erişim durumları ile dijital yeterlilik algıları arasında anlamlı farklılıklar olduğu gözlemlenmiştir.

The In this study, it is aimed to analyse the digital competence levels of prospective Turkish teachers in terms of different variables. The sample group of the study consists of 157 prospective Turkish language teachers studying at a state university in western Turkey. In this study, which was conducted using a quantitative research model called relational survey model, the "Basic Digital Competencies Scale of University Students" adapted into Turkish was used to determine the digital competencies of prospective Turkish language teachers. The pre-service teachers participating in the study generally do not participate in trainings related to educational technologies. The majority of the pre-service teachers who participated in the study use the Internet for more than 4 hours a day, and the use of the Internet for 1-2 hours is quite low. They generally have access to their computers, use the Internet actively and visit social media platforms frequently. However, they generally feel inadequate in developing digital content. Although they consider themselves competent in data literacy and communication, they do not tend to follow university newspapers. In the study, it was observed that there were significant differences between pre-service teachers' gender, grade level, grade point average, participation in educational technology activities, access to the Internet, digital competence perceptions, social media usage, digital content development related to Turkish education, daily Internet usage time, computer and tablet access and digital competence perceptions.