Septorinoplasti olgularında osteotomi sonrası oluşan periorbital ödem ve ekimoz derecelerinin lateral kemik yoğunluğu ile kalınlığının ölçülerek değerlendirilmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Leteral osteotomi uygulanmış olan septorinoplasti olgularında ameliyat sonrası oluşabilen periorbital ödem ve ekimoz durumları yaygın görülen morbiditelerdir ve hastaların iyileşme süreci için başlıca sınırlayıcı sebepler olarak görülmektedir. Periorbital ödem ve ekimozun hangi sebeplere bağlı olabileceği hakkında literatürde birçok farklı çalışma mevcuttur. Bu tez çalışmasında bilgisayarlı tomografide saptayacağımız osteotomi hatlarına uygun maksiler kemiğin frontal proçesinde ölçülen kemik yoğunluğu ve kemik kalınlıkları ile postoperatif periorbital ödem ve ekimoz durumlarının olası ilişkilerini araştırmayı amaçladık. Materyal-Metod: Bu çalışmaya 01.01.2019-01.11.2020 tarihleri arasında burundan nefes alma zorluğu şikayeti ve nazal deformite nedeniyle paranazal sinüs BT tetkiki ile nazal patolojileri belirlenmiş ve sonrasında septorinoplasti operasyonu uygulanmış olan 59 hasta dahil edilmiştir. Sağ ve sol olmak üzere her hastada lateral nazal duvarda lateral osteotomi hatlarına uygun olacak şekilde maksiller kemiğin frontal proçesi üzerinde kemik yoğunluğu ve kalınlığı ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Lateral osteotomi hatları üzerinde süperior ve inferiorda olacak şekilde her bir taraf için iki nokta belirlenerek ölçümler yapılmıştır. Lateral osteotomi hattı üzerinde belirlenen süperior noktada ölçülen kemik yoğunluk değerlerine göre "çok yoğun" ve "az yoğun" olmak üzere, kemik kalınlık değerlerine göre "kalın" ve "ince" olarak ikişer gruba ayrılmıştır. Böylece hastaların muayene dosyalarından elde edilen postoperatif birinci, üçüncü ve yedinci gün periorbital ödem ve ekimoz durumları ile ilişkileri araştırılmıştır. Ayrıca kaydedilen lateral osteotomi süreleri ile aynı taraf postoperatif periorbital ödem ve ekimoz durumlarının ilişkileri değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda periorbital ödem ve ekimozun şiddetinin lateral nazal duvar kemik yoğunlukları ve kalınlıkları gibi bağımsız değişkenlerden etkilenmediği belirlenmiştir. Kemik kalınlığı alt grupları incelendiğinde; kalın ve ince grup kategorisindeki hastaların periorbital ödem dereceleri postoperatif birinci günden yedinci güne doğru azaldığı gösterilmiştir. Yine kemik kalınlığı alt grupları incelendiğinde, kalın ve ince grup kategorisindeki hastaların periorbital ekimoz dereceleri postoperatif üçüncü günde artış gösterirken, postoperatif yedinci günde en düşük seviyeye ulaşmıştır. Kalın ve ince gruplarında birinci, üçüncü ve yedinci gün periorbital ödem ile ekimoz durumları arasında anlamlı fark izlenmemiştir. Kemik yoğunluğu alt grupları incelendiğinde; çok yoğun ve az yoğun grup kategorisindeki hastaların periorbital ödem dereceleri postoperatif birinci günden yedinci güne doğru azaldığı gösterilmiştir. Az yoğun grupta postoperatif üçüncü gün periorbital ödem dereceleri çok yoğun gruba göre istatistiksel olarak yüksek saptanmıştır. Çalışmamızda diğer günler postoperatif dönem periorbital ödem ve ekimoz dereceleri ile kemik yoğunlukları alt grupları arasında ilişki saptanmamıştır. Az yoğun alt grup kategorisindeki hastaların periorbital ekimoz derecelerinde postoperatif birinci günden üçüncü güne doğru artış gözlenirken, çok yoğun alt grup kategorisindeki hastaların periorbital ekimoz derecelerinde birinci günden üçüncü güne doğru azalma mevcuttur. Her iki alt grupta ise postoperatif yedinci günde en düşük periorbital ekimoz seviyeleri izlenmiştir. Lateral osteotomi süreleri ile aynı taraf postoperatif periorbital ödem ve ekimoz şiddeti arasında anlamlı ilişkiler saptanmamıştır. Sonuç: Septorinoplasti sonrası oluşabilen periorbital ödem ve ekimoz durumlarının lateral nazal duvar kemik yoğunluğu ve kalınlığı gibi bağımsız değişkenlerden etkilenmediğini gözlemledik. Ancak periorbital ödem ve ekimozun iyileşme sürecindeki değişimlerinin özellikle kemik yoğunluğu değerlerinden etkilenebileceği sonucuna varmaktayız.

Introduction and Purpose: Periorbital edema and ecchymosis that may occur after surgery in septorhinoplasty patients who have undergone lateral osteotomy are common morbidities and are seen as the main limiting factors for the recovery process of the patients. There are many different studies in the literature about the causes of periorbital edema and ecchymosis. In this thesis, we aimed to investigate the possible relationships between the bone density and bone thicknesses measured in the frontal process of the maxillary bone in accordance with the osteotomy lines that we will detect in computerized tomography, and the postoperative periorbital edema and ecchymosis conditions. Material-Method: Between 01.01.2019 and 01.11.2020, 59 patients whose nasal pathologies were determined by paranasal sinus CT examination due to nasal deformity and nasal deformity and who underwent septorhinoplasty operation were included in this study. Bone density and thickness measurements were performed on the frontal process of the maxillary bone in accordance with the lateral osteotomy lines on the lateral nasal wall in each patient, right and left side. Measurements were made by determining two points for each side, superior and inferior, on the lateral osteotomy lines. According to the bone density values measured at the superior point determined on the lateral osteotomy line, two groups were determined as "very dense" and "less dense". According to the bone thickness values of the patients, two groups were determined as "thick" and "thin". Thus, the relationships between periorbital edema and ecchymosis on the postoperative first, third and seventh days obtained from the examination files of the patients and bone density and thickness were investigated. In addition, the relationships between recorded lateral osteotomy times and ipsilateral postoperative periorbital edema and ecchymosis were evaluated. Findings: In our study, it was determined that the severity of periorbital edema and ecchymosis was not affected by nonparametric variables such as lateral nasal wall bone densities and thicknesses. When bone thickness subgroups are examined; It has been shown that the degree of periorbital edema of the patients in the thick and thin group categories decreases from the first day to the seventh day postoperatively. When the bone thickness subgroups were examined, the periorbital ecchymosis degrees of the patients in the thick and thin group categories increased on the third postoperative day, while it reached the lowest level on the postoperative seventh day. There was no significant difference between the first, third and seventh day periorbital edema and ecchymosis conditions in the thick and thin groups. When bone density subgroups are examined; It has been shown that the degree of periorbital edema of patients in the very dense and less dense group categories decreases from the first day to the seventh postoperative day. The degrees of periorbital edema on the third postoperative day were statistically higher in the less dense group than in the very dense group. In our study, no correlation was found between the degrees of postoperative periorbital edema and ecchymosis and bone density subgroups on other days. While an increase was observed in the periorbital ecchymosis grades of the patients in the less dense subgroup from the first day to the third postoperative day, the periorbital ecchymosis grades of the patients in the very dense subgroup category decreased from the first day to the third day. In both subgroups, the lowest periorbital ecchymosis levels were observed on the postoperative seventh day. No significant relationship was found between lateral osteotomy times and ipsilateral postoperative periorbital edema and ecchymosis severity. Conclusion: We observed that periorbital edema and ecchymosis that may occur after septorhinoplasty were not affected by nonparametric variables such as lateral nasal wall bone density and thickness. However, we conclude that changes in the healing process of periorbital edema and ecchymosis may be affected by bone density values.